ถ้าขอให้คนที่ทำให้เราต้องทุกข์ใจ ร้องไห้เสียใจ ได้รับความทุกข์ใจอย่างที่เขาเคยทำกับเราไว้ เราจะบาปหรือป่าวค่ะ

เราคบกับแฟนมา 5 ปี 3ปีแรกที่คบกันเขาไม่แคร์ความรู้สึก ไม่สนใจใยดีอะไรเราสักเท่าไหร่ ทำให้เราเป็นทุกข์ ทรมานใจ เสียใจ ร้องไห้อยู่เสมอๆด้วยการคุยกับคนอื่น บอกผู้หญิงคนอื่นว่ายังไม่มีแฟน เราไม่ใช่แฟน ด่าทอด้วยคำหยาบคายเวลาโมโห พูดจาทำร้ายจิตใจ ดูถูกเรา ไม่สนใจดูแลเวลาเราเจ็บไข้ เอาแต่ใจตัวเอง ทำผิดไม่เคยขอโทษ เมื่อต้องห่างกันก็ตีตัวออกห่าง โทรไปไม่รับ ไม่โทรกลับ เงียบหายไปสองสามเดือนเพราะมีคนคุยใหม่ แต่ไม่ยอมบอกเลิกเรา พอไม่ได้สมหวังก็กลับมาทำดีกับเรา เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง บอกเลิกเราไปหลายครั้ง พอรู้ว่ามีคนมาจีบเราก็กลับมาทำดีกับเราเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ เห็นว่าเราเป็นของตาย คนอื่นอาจจะมองว่าเราโง่ที่ไม่ยอมเลิกกับเขา แต่ในบางมุมเขาก็มีข้อดี เราผ่านเรื่องร้ายๆมาด้วยกัน ผ่านทุกข์ผ่านสุขมาด้วยกัน เราเลยคิดว่าเขาจะเห็นความดีของเราและปรับปรุงตัวบ้าง เวลาล่วงเลยจนมาจนคบกันมา4ปีเขาก็ไม่ปรับปรุงตัว ได้แต่พูดว่าก็เขานิสัยแบบนี้ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็เลิกไป จนวันนึงเขาหายไปประมาณ3เดือนไม่ได้ติดต่อกันเลย เราเลยตัดใจและทำใจได้ แล้วอยู่ๆเขาก็กลับมา เราอยู่ไกลกันจากเมื่อก่อนเราเป็นฝ่ายไปหาเขาตลอด พอเขากลับมาครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายมากาเรา มาหาทุกเดือน แต่ตอนนั้นในใจเราจากที่รักเขาหมดใจ มันเหลือแค่ความเฉยชา เพราะเจ็บจนชิน เราไม่ได้รู้สึกดีใจที่เขามาหา เรารู้สึกเฉยๆมาก็ได้ ไม่มาก็ไม่เป็นไร โทรมาก็คุย ไม่โทรมาก็ไม่ได้ทุกข์ใจเหมือนเมื่อก่อน เป็นแบบนี้ประมาณครึ่งปี เขาก็เริ่มรู้สึกได้ว่าเราไม่เหมือนเดิม เขาเลยถามเราว่ายังรักเขาอยู่มั้ย เราก็บอกไปว่าเรารู้สึกเฉยๆ ประกอบกับก่อนหน้าที่เราจะปล่อยว่างได้ เราทุกข์ใจ กังวลใจ ว่าเขาจะนอกใจเรารึป่าว จนทำให้เราวิตกกังวลจนพัฒนาเป็นโรคซึมเศร้า เราเลยไม่อยากคิดเรื่องเขามากเพราะมันทำให้อาการของโรคซึมเศร้ากำเริบ เรากับเขาเลยเลิกกันไปประมาณสามสี่เดือนเขาก็ตามง้อตลอดเหมือนเขารู้แล้วว่าเราไม่ใช่ของตาย และคิดได้ว่าทำผิดกับเราไว้เยอะ แต่เขาก็ไม่เคยขอโทษนะคะ บอกแค่ว่าจะปรับปรุงตัว และเขาก็ปรับปรุงตัวให้เราเห็นจริงๆ เราเลยให้โอกาสเขาก็กลับไปคบกันเขาก็ดีขึ้นเหมือนเป็นคนละคนกันเลย แต่คบกันมาจนถึงปีที่5เขาขอเราแต่งงาน แต่เรายังไม่พร้อมบวกกับเขายังไม่เคยไปรู้จักครอบครัวเรา มีแต่เราที่ไปหาครอบครัวเขาบ่อยๆ คบกันมา5ปีเขาไม่รู้จักชื่อพ่อแม่เราเลย และไม่เคยคิดจะถาม มันทำให้เราน้อยใจมากๆ ชวนไปบ้านเราเขาก็บอกว่ามันไกล ไม่มีเวลาไป เรื่องที่ขอเราแต่งงานเขาก็ไม่ได้ปรึกษาพ่อแม่เขาเลย เราเลยรู้สึกว่าเขาไม่แค่ความรู้สึกเราและคนในครอบครัวเราเลย เราเลยบอกเลิกด้วยความน้อยใจ แต่ก็ยังรักเขาเป็นห่วงเขาอยู่ เรากับเขาตกลงกันว่าถ้าใครจะคบคนใหม่ให้บอกกัน ในระหว่างที่เลิกกันก็ยังติดต่อกันอยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่เราจะเป็นคนโทรไปหา ในระยะเวลาสองเดือนเราและเขาจะถามกันตลอดว่ามีคนใหม่รึยัง เราไม่ได้มีใครเพราะเรายังรักเขาอยู่ ส่วนเขาก็บอกว่าไม่มีใครไม่คิดเรื่องที่จะมีใคร ยังชวนเราไปบ้าน บอกให้เราไปหาถ้าเหงาถ้าเบื่อกทม. ทำตัวปกติเหมือนไม่ได้มีใคร จนวันหยุดเรายาวเขากลับบ้านเราเลยบอกว่าจะกลับไปทำบุญที่บ้านเขาและไปเยี่ยมครอบครัวเขา เขาก็รับปากตกลง แต่พอใกล้ถึงวันก็บอกว่าไม่สะดวกให้ไป เราก็ไม่ได้สงสัยอะไร หลังจากวันหยุดยาวนั้นเราก็มีช่วงว่างเราก็เลยบอกว่าเราอยากไปวัดที่เราเคยกับกันที่อยู่แถวจังหวัดที่เขาทำงาน เขาก็โอเค พอใกล้วันเราโทรไปเขาไม่รับสาย ผ่านไปสักสองชม.เขาโทรกลับมาว่าเขามีคนใหม่ที่กำลังดูใจอยู่และเล่ารายละเอียดให้เราฟังตามที่สิ่งที่เราถามเราช็อคมากที่เขาเกินเลยกันแล้ว และคนๆนั้นเป็นคนที่เขาบอกว่าเพื่อนของแฟนเพื่อนเขา เรารู้มาตลอดว่าเขาไปเที่ยวกัน ไปไหนด้วยกันสี่คนแต่เราเชื่อใจเขาก็เชื่อที่เขาบอก สองเดือนที่ผ่านมาเขาโกหกเราตลอด เราเลยแอดเฟสบุ๊คไปถามเรื่องราวทั้งหมดจากคนใหม่ของเขา เขาสั่งไม่ให้คนใหม่ตอบอะไรเรา บอกจะคุยกับเราเอง แต่พอผู้หญิงคนนั้นรับแอด เราถึงได้รู้ความจริงว่าที่เขาปฏิเสธไม่ให้เราไปบ้านเขาเพราะเขาพาผู้หญิงคนนั้นไปแทน เขาบอกว่าแยกกันนอนคนละห้องเหมือนทุกครั้งที่เราไป แต่จริงๆแล้วเขานอนห้องเดียวกัน ส่วนแม่เขาก็ช่วยปิดบัง เขาบอกเราว่าไม่เคยให้ผู้หญิงคนนั้นมาข้างที่หอ แต่จริงๆแล้วเขาอยู่ด้วยกันแล้ว เราให้เขาเลือกเขาบอกว่าเขาไม่เลือกใคร และบอกว่าถ้าเรายังอยากให้เขาพาไปวัดอยู่ก็มาหาได้ เราเลยตัดสินใจไปเพื่อต้องการคำตอบ เขาก็ไปเคลียร์กับคนใหม่ของเขาว่าจะให้เรามาหาเขา พอเราไปเจอเขา เขาทำตัวปกติเหมือนเราเป็นแฟนกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเทคแคร์ ดูแลเอาใจใส่อย่างดู และก็ยอมให้เราดูทุกอย่างในมือถือ มันเจ็บที่ต้องรู้ว่าเขาคุยอะไรกัน เขาเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้นแบบที่เราไม่เคยได้รับมาก่อน แต่เราก็ไม่พูดอะไรใจเราก็คิดว่าเราอยู่ไกลดูแลเขาไม่ได้ควรปล่อยเขาไป แต่เขากลับบอกเราว่าให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ ให้เรากับเขาเริ่มต้นใหม่ให้ลืมเรื่องไม่ดีในอดีตไปซะ เราก็ตกลง สุดท้ายเขาสองคนก็ยังไปเจอกันยังเกินเลย เรารับไม่ไหวจริงๆ เลยทะเลากันหนักมาก จนสุดท้ายเขาก็บอกเลิกเรา โดยให้เหตุผลว่า
1.คนเคยเลิกกันเดียวก็ต้องเลิกกันอีก
2.เขาไม่เคยให้กำลังใจเรา ไม่เคยสนใจสาระทุกข์สุขดิบเรา และบอกว่าเราก็ไม่เคยสนใจเขา (ซึ่งเขาอาจลืมไปแล้วว่าเราเป็นห่วงเขาแค่ไหน แต่เราอยู่ไกล ทำได้แค่ถามว่าเขาเป็นยังไงบ้าง งานหนักมั้ย เหนื่อยมั้ย ซึ่งเขาไม่เคยใส่ใจในสิ่งที่เราถาม)
3.เขาบอกว่าเราเอาแต่ระแวงเขา ค่อยถามว่ายังรักเราอยู่มั้ย กลับไปคบกับผู้หญิงคนนั้นรึป่าว ทำให้เขาเครียดรำคาญทั้งๆที่เครียดเรื่องงานอยู่แล้ว
4.เขาบอกว่าเขาเคยทำไม่ดีกับเราไว้ แล้วเราเล่าให้แม่ฟัง แม่เราก็จะฝังใจว่าเขาเป็นคนไม่ดี ครอบครัวเราก็ต้องไม่ชอบเขา (ทั้งๆที่เราบอกแม่ไปแล้วว่าเขาปรับปรุงตัวแล้ว ครอบครัวเราก็ยินดีที่จะทำความรู้จักเขา แต่เขาเลือกที่ยังไม่ไปรู้จักกับครอบครัวเราเอง

ความจริงแล้วเราไม่อยากรู้เหตุผลอะไรทั้งนั้น แค่ได้ยินว่าเขาบอกเลิกเราก็รู้แล้วว่าเขาหมดรักเราแล้ว เราพร้อมที่จะเดินออกมา

เราเลยบอกเขาว่าให้ไปชัดเจนกับคนใหม่เพราะเขาไม่เคยบอกคนใหม่ว่าอยู่ในสถานะไหน ไม่เคยบอกรัก และไม่ได้เปิดตัว ที่เรารู้เพราะคนใหม่ก็เล่าให้เราฟังและอ่านในแชทคนใหม่จะถามตลอดตกลงเป็นอะไรกัน เขาไม่เคยตอบ

สรุปเราเลิกกับเขาแต่มันมีเรื่องเงินเรื่องธุระกิจที่เคลียร์กันยังไม่จบ แต่ก็คุยกันแบบดีๆเป็นเพื่อนกัน แต่เขาไม่ยอมเคลียร์ให้มันจบสักที เราอยากให้มันจบจะได้ไม่ต้องติดต่อกันอีก สุดท้ายก็ทะเลาะกันและเรารู้สึกว่าเขากัก เพราะเขายังจะให้เราเอาเอกสารไปให้เขาแทนที่จะให้ส่งไปรษณีย์อ้างว่ามันไม่ปลอดภัย เราขอร้องให้เขารีบจบเรื่องระหว่างเรากับเขา เพราะไม่อยากต้องติดต่อกันอีก เราเจ็บ เราทุกข์ อาการโรคซึมเศร้าเรากำเริบ เราถามเขาว่าไม่ส่งสารเราบ้างหรอ เขาตอบกลับมาว่าไม่สงสาร เรารู้สึกเสียใจ แค้นใจ นี้คือคำตอบจากปากของคนที่เรารักและคบกันมานาน มันไม่เหลือแม้กระทั้งความเห็นใจกันเลยหรอ เราเลยแชมไปขอให้เขาทุกข์ ทรมานใจ ร้องไห้เสียใจจากคนที่เขารักเหมือนที่เขาทำกับเราที่เราต้องทนทุกข์ใจมา3ปี ให้เขาได้รู้ซึ่งถึงสิ่งที่เขาทำกับเราไว้ให้เท่ากับเวลา3ปี และขอให้ผลบุญที่ทำร่วมกันมาในชาตินี้ส่งผลให้ระหว่างเขากับเราไม่ต้องพบเจอกันอีกในชาตินี้และทุกชาติภพ ให้เราหมดเวรหมดกรรมกับแค่นี้

เขาบอกเราว่าเราจะบาปตกนรกที่ไปแช่งเขา เราเลยอยากรู้ว่าที่เราทำมันบาปรึป่าว ??
เราแค่อยากให้เขารู้ถึงการกระทำที่เขาทำมันทำให้คนอื่นทุกข์ใจแค่ไหนจะได้ไม่ไปทำนิสัยแย่ๆให้ผู้หญิงคนไหนต้องเสียใจเพราะเขาอีก

และเราควรทำยังไงถึงจะหมดเวรหมดกรรมไม่ต้องมาชดใช้กันอีก เพราะเราก็คิดว่าเขาอาจจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรที่เราเคยไปทำให้เขาเสียใจไว้ในชาติอื่นก็ได้ ช่วยชี้แนะทางสว่างให้กน่อยนะคะ เราทุกข์ทรมานใจมากกับเรื่องนี้