อันนี้ประสบการณ์ของเพื่อนผมที่เล่าให้ผมฟัง เเล้วผมเลยนำมาปรึกษาวิธีเเก้ไข เเละเเก้ปัญหาเช่นไร
เวลาอยู่ด้วยกันมีไม่ถึง 4 ชม. ตกเย็นมาหาที่ไปตลอด เช่น เข้าเวรถึงเช้า เเละไปนอนบ้านเเม่บ้าง บ้านเพื่อนบ้าง เเล้วอีกคนนอนอยู่ห้องนั่นคนเดียว
เวลาที่อยู่ด้วยกัน ตอนกลางวัน คือตอนที่ทำงาน คือเพื่อนผมทำงานกลางวัน คือที่ทำงานเป็นโรงงานถังเล็กๆ มีที่พักให้ฟรี สามารนำคนมาอยู่ด้วยได้ 1 คน อยู่กันเเบบพี่น้อง เพื่อนที่ทำงานเขามี 2 คน คนหนึ่งคือ ผจก อีกคน เพื่อนผม พนักงาน หรือ ลูกจ้าง คือเเฟนเพื่อนผมจะมาอยู่ด้วยตอนกลางวัน คือตอนที่เขาทำงาน กลางคืนไปเข้าเวร หรือไปนอนบ้าน
ความคิดคนที่อยู่คนเดียว คือเพื่อนผมนอนอยู่คนเดียว รถเเฟนเขาใช้ ของกินของใช้คือซื้อเข้ามาตุนไว้ทีล่ะมากๆ เพราะไม่มีรถออกไปตอนเย็น กินข้าวคนเดียว นอนคนเดียว ส่วนอีกคนอยู่กับงาน อยู่กับครอบครัว
ความเครียด คือเพื่อนผมอาจจะเครียด เเละน้อยใจ ที่เเฟนไม่มีเวลาอยู่ด้วย นี่คือสิ่งที่ผมสังเกตุเเละดูจากพฤติกรรมเขา
ใครที่เป็นเเบบนี้ก่น้อยใจ ไม่ค่อยได้นอนกับเเฟนตัวเอง
"ความรักเเบบเหินห่าง"
เวลาอยู่ด้วยกันมีไม่ถึง 4 ชม. ตกเย็นมาหาที่ไปตลอด เช่น เข้าเวรถึงเช้า เเละไปนอนบ้านเเม่บ้าง บ้านเพื่อนบ้าง เเล้วอีกคนนอนอยู่ห้องนั่นคนเดียว
เวลาที่อยู่ด้วยกัน ตอนกลางวัน คือตอนที่ทำงาน คือเพื่อนผมทำงานกลางวัน คือที่ทำงานเป็นโรงงานถังเล็กๆ มีที่พักให้ฟรี สามารนำคนมาอยู่ด้วยได้ 1 คน อยู่กันเเบบพี่น้อง เพื่อนที่ทำงานเขามี 2 คน คนหนึ่งคือ ผจก อีกคน เพื่อนผม พนักงาน หรือ ลูกจ้าง คือเเฟนเพื่อนผมจะมาอยู่ด้วยตอนกลางวัน คือตอนที่เขาทำงาน กลางคืนไปเข้าเวร หรือไปนอนบ้าน
ความคิดคนที่อยู่คนเดียว คือเพื่อนผมนอนอยู่คนเดียว รถเเฟนเขาใช้ ของกินของใช้คือซื้อเข้ามาตุนไว้ทีล่ะมากๆ เพราะไม่มีรถออกไปตอนเย็น กินข้าวคนเดียว นอนคนเดียว ส่วนอีกคนอยู่กับงาน อยู่กับครอบครัว
ความเครียด คือเพื่อนผมอาจจะเครียด เเละน้อยใจ ที่เเฟนไม่มีเวลาอยู่ด้วย นี่คือสิ่งที่ผมสังเกตุเเละดูจากพฤติกรรมเขา
ใครที่เป็นเเบบนี้ก่น้อยใจ ไม่ค่อยได้นอนกับเเฟนตัวเอง