วันนี้จะมาเล่าถึงบทเรียนที่เจอมากับตัวเองค่ะ
เมื่อปีที่แล้วฉันได้มาเริ่มทำงานprคลับแห่งหนึ่งที่สงขลาก็ได้มาคบกับแฟนซึ่งเป็นเด็กเสริฟที่ร้านเดียวกันคบได้ประมารอาทิตย์ฉันก็ได้มารู้จักกับลูกค้าคนนึงตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรเค้าก็ดูเหมือนลูกค้าทั่วไปแต่ก็ได้แลกไลน์กันตามระเบียบคนทำงานpr หลังจากนั้นก็คุยกับเค้ามาเลื่อยๆเค้าก็จะมาเที่ยวที่ร้านอาทิตย์ละ1-2 ครั้งจนมาสักพักเค้าก็ชวนไปกินข้าวเราก็ไปก้มีเค้าและเพื่อนๆเค้าที่ไปเที่ยวร้านด้วยกันทุกครั้นที่ไปกินข้าวเค้าก็จะให้เงินเราตลอดส่วนเรากับแฟนก็ไม่เคยปิดเวลาไปไหนแต่แฟนเราชอบเมาแล้วตีเรา เราเลยพยายามที่จะเลิกจนวันนึงเค้ากลับบ้านที่เหนือเราก็เลยเลิกกันเค้าได้ ตอนนั้นทุกคนคิดว่าเราคงเลือกคบกับลูกค้าเพราะเค้ามีเงินแต่ไม่จริงเลยเรากะลูกค้าคนนั้นก็คุยไปไปกินข้าวปกติไม่เคยล่วงเกินไม่เคยขอขึ้นห้องเลยสักครั้งจนมาวันปีใหม่ที่ผ่านมาแม่มาหาเราเราก็พาไปเจอเค้าไปกินข้าวลูกค้าคนนี้ค่อยดูแลเราดีทุกอย่างทุกเรื่องแต่ก็ไม่เคยที่จะพูดหรือขอเกินเลย วันสิ้นปีเราโกหกเค้าว่ากลับห้องและเราก็ไปเที่ยวต่อบังเอินเจอเค้า เค้าถึงกับร้องไห้ที่เราโกหกเค้านาทีนั้นเราตกใจมากไม่คิดว่าคนแบบเค้าจะร้องไห้ให้เราเค้าเป็นผู้ชายที่กว้างควางเป็นที่รู้จักของคนที่นี่ตังแต่วันนี้ความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยนเราเริ่มเปิดใจไม่มองว่าเค้าเป็นลูกค้าเค้าพาไปหาญาติพี่น้องไปเล่นที่ทำงานไปหาเพื่อนสมัยเรียนเค้าดูจริงจังกับเรามาก แต่ก็มีคำถามที่อยู่ในใจเราตลอดว่าเค้าอายุขนาดนี้ไม่มีครอบครัวเลยหรอเพื่อนเราคนรอบข้างเราก็คิดเหมือนเรา
แต่ถ้ามีเค้าคงไม่พาเปิดตัวขนาดนี้หรอกเราคุยกะเค้าแบบนี้มาเกือบปีระหว่างที่คุยเค้าก็ไม่เคยที่จะขอนอนด้วยจะมีเวลาไปเที่ยวก็จะกอดหอมจับมือตามประสา วันนั้นเพื่อนเรามาทำไรกินที่ห้องเราเลยชวนพี่เค้ามาหลังจากนั้นก็ช่วนเค้ามาบ่อยขึ้นจนได้คบกันเค้าก็เหมือนเดิมทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลายทุกอย่างดูแลเราครอบครัวเราน้องชายเราปิดเทอมก็จ้างให้มาอยู่เป็นเพื่อนเราพี่เค้าให้เราออกจากงานเรามาขายของกับเพื่อนจนวันนึ่งสิ่งที่เราค้างในใจมาตลอดเราก็ได้รู้วันนั้นเค้าเมาหลับเรากะเพื่อนเลยแอบดูมือถือเค้าก็เจอเค้าคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งตอนนั้นเหมือนโลกทั้งใบมันมืดเลยสิ่งที่เห็นคือการคุยทีาหมือนแฟนกันผู้หญิงคนนั้นจะถามตลอดว่าอยู่กับกิ๊กหรอ เห้ย!! นี้กูเป็นกิ๊กเค้าหรอ คำถามมากมายขึ้นมาบนหัว เพื่อนเราเลยพาเราไปพักที่พัทยาเพราะมันไปหาแฟนมันด้วยวันนั้นเราก็กินเหล้ากันจนเมา เราประชดโดยการที่มีอะไรกะเพื่อนของแฟนเพื่อนเรา ทีแรกเราก็แค่คิดว่าผ่านคืนนั้นไปก็จบ แต่มันไม่จบเรากลับมาบ้านเค้าก็คุยกะเราตลอดเหมือนเค้าจะจริงจังเราก็คุยกัแฟนเราเรื่องที่เราเจอพี่เค้าเลยเปิดใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนเก่าเค้าเลิกกันแล้วก่อนที่จะคบกะเราแต่เค้าทำงานที่มาเลของเค้าบางส่วนก็ยังฝากไว้ที่ห้องเค้ากลับมาอยู่ 2-3 วันก็เข้ามาเลไปใหม่ เราก็รู้สึกชาๆเลยแต่พี่เค้าก็พยายามที่จะทำให้เห็นว่าเราคือตัวจริงของเค้าจนตอนนี้ทุกอย่างก็ชัดเจนดีทุกอย่างเค้าจะไปขอเราแต่เราไม่แต่งเพราะเค้าเป็นอิสลามเราเลิกกินหมูไม่ได้เลยคบกันแบบนี้ก็โอเลย แต่มันไม่จบสิ่งที่เราทำประชดมันคือตราบาปติดตัวเราผู้ชายคนนั้นก็ไม่ยอมเลิกเราก็ต้องคุยอ้างนั่นนี้ตลอดเวลาเพราะเรากลัวว่าถ้าเราเลิกกับผู่ชายคนนั้นไปเค้าจะมายุ่งกับแฟนเราเราต้องคอยบินไปมาหาเค้าอยู่พักใหญ่จนเราหาเรื่องทะเลาะกะผู้ชายคนนั้นได้ตอนนี้เราก็เริ่มที่จะห่างกับผู้ชายคนนั้นแล้ว
แต่ใครจะรู้ว่าสิ่งที่อยู่คือความรู้สึกของตัวเราเอง มันแย่นะทุกครั้งที่เรามีความสุขเราจะมองหน้าแฟนแล้วคิดว่าเราทำร้ายเค้าไปได้ไงทำร้ายคนๆนึงที่ดีกับเราทุกอย่างคอยดูแลเราทุกอย่างได้ยังไง มันเป็นความรู้สึกผิดที่ไม่มีวันลืม เราอยากจะฝากเพื่อนๆไว้ว่าอย่าใช้อารมณ์เพียงชั่ววูบประชดใครเพราะความรู้สึกและผลที่ตามมามันอาจจะแย่กว่าเดิม !!
บทเรียน
เมื่อปีที่แล้วฉันได้มาเริ่มทำงานprคลับแห่งหนึ่งที่สงขลาก็ได้มาคบกับแฟนซึ่งเป็นเด็กเสริฟที่ร้านเดียวกันคบได้ประมารอาทิตย์ฉันก็ได้มารู้จักกับลูกค้าคนนึงตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรเค้าก็ดูเหมือนลูกค้าทั่วไปแต่ก็ได้แลกไลน์กันตามระเบียบคนทำงานpr หลังจากนั้นก็คุยกับเค้ามาเลื่อยๆเค้าก็จะมาเที่ยวที่ร้านอาทิตย์ละ1-2 ครั้งจนมาสักพักเค้าก็ชวนไปกินข้าวเราก็ไปก้มีเค้าและเพื่อนๆเค้าที่ไปเที่ยวร้านด้วยกันทุกครั้นที่ไปกินข้าวเค้าก็จะให้เงินเราตลอดส่วนเรากับแฟนก็ไม่เคยปิดเวลาไปไหนแต่แฟนเราชอบเมาแล้วตีเรา เราเลยพยายามที่จะเลิกจนวันนึงเค้ากลับบ้านที่เหนือเราก็เลยเลิกกันเค้าได้ ตอนนั้นทุกคนคิดว่าเราคงเลือกคบกับลูกค้าเพราะเค้ามีเงินแต่ไม่จริงเลยเรากะลูกค้าคนนั้นก็คุยไปไปกินข้าวปกติไม่เคยล่วงเกินไม่เคยขอขึ้นห้องเลยสักครั้งจนมาวันปีใหม่ที่ผ่านมาแม่มาหาเราเราก็พาไปเจอเค้าไปกินข้าวลูกค้าคนนี้ค่อยดูแลเราดีทุกอย่างทุกเรื่องแต่ก็ไม่เคยที่จะพูดหรือขอเกินเลย วันสิ้นปีเราโกหกเค้าว่ากลับห้องและเราก็ไปเที่ยวต่อบังเอินเจอเค้า เค้าถึงกับร้องไห้ที่เราโกหกเค้านาทีนั้นเราตกใจมากไม่คิดว่าคนแบบเค้าจะร้องไห้ให้เราเค้าเป็นผู้ชายที่กว้างควางเป็นที่รู้จักของคนที่นี่ตังแต่วันนี้ความรู้สึกเราก็เริ่มเปลี่ยนเราเริ่มเปิดใจไม่มองว่าเค้าเป็นลูกค้าเค้าพาไปหาญาติพี่น้องไปเล่นที่ทำงานไปหาเพื่อนสมัยเรียนเค้าดูจริงจังกับเรามาก แต่ก็มีคำถามที่อยู่ในใจเราตลอดว่าเค้าอายุขนาดนี้ไม่มีครอบครัวเลยหรอเพื่อนเราคนรอบข้างเราก็คิดเหมือนเรา
แต่ถ้ามีเค้าคงไม่พาเปิดตัวขนาดนี้หรอกเราคุยกะเค้าแบบนี้มาเกือบปีระหว่างที่คุยเค้าก็ไม่เคยที่จะขอนอนด้วยจะมีเวลาไปเที่ยวก็จะกอดหอมจับมือตามประสา วันนั้นเพื่อนเรามาทำไรกินที่ห้องเราเลยชวนพี่เค้ามาหลังจากนั้นก็ช่วนเค้ามาบ่อยขึ้นจนได้คบกันเค้าก็เหมือนเดิมทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลายทุกอย่างดูแลเราครอบครัวเราน้องชายเราปิดเทอมก็จ้างให้มาอยู่เป็นเพื่อนเราพี่เค้าให้เราออกจากงานเรามาขายของกับเพื่อนจนวันนึ่งสิ่งที่เราค้างในใจมาตลอดเราก็ได้รู้วันนั้นเค้าเมาหลับเรากะเพื่อนเลยแอบดูมือถือเค้าก็เจอเค้าคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งตอนนั้นเหมือนโลกทั้งใบมันมืดเลยสิ่งที่เห็นคือการคุยทีาหมือนแฟนกันผู้หญิงคนนั้นจะถามตลอดว่าอยู่กับกิ๊กหรอ เห้ย!! นี้กูเป็นกิ๊กเค้าหรอ คำถามมากมายขึ้นมาบนหัว เพื่อนเราเลยพาเราไปพักที่พัทยาเพราะมันไปหาแฟนมันด้วยวันนั้นเราก็กินเหล้ากันจนเมา เราประชดโดยการที่มีอะไรกะเพื่อนของแฟนเพื่อนเรา ทีแรกเราก็แค่คิดว่าผ่านคืนนั้นไปก็จบ แต่มันไม่จบเรากลับมาบ้านเค้าก็คุยกะเราตลอดเหมือนเค้าจะจริงจังเราก็คุยกัแฟนเราเรื่องที่เราเจอพี่เค้าเลยเปิดใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนเก่าเค้าเลิกกันแล้วก่อนที่จะคบกะเราแต่เค้าทำงานที่มาเลของเค้าบางส่วนก็ยังฝากไว้ที่ห้องเค้ากลับมาอยู่ 2-3 วันก็เข้ามาเลไปใหม่ เราก็รู้สึกชาๆเลยแต่พี่เค้าก็พยายามที่จะทำให้เห็นว่าเราคือตัวจริงของเค้าจนตอนนี้ทุกอย่างก็ชัดเจนดีทุกอย่างเค้าจะไปขอเราแต่เราไม่แต่งเพราะเค้าเป็นอิสลามเราเลิกกินหมูไม่ได้เลยคบกันแบบนี้ก็โอเลย แต่มันไม่จบสิ่งที่เราทำประชดมันคือตราบาปติดตัวเราผู้ชายคนนั้นก็ไม่ยอมเลิกเราก็ต้องคุยอ้างนั่นนี้ตลอดเวลาเพราะเรากลัวว่าถ้าเราเลิกกับผู่ชายคนนั้นไปเค้าจะมายุ่งกับแฟนเราเราต้องคอยบินไปมาหาเค้าอยู่พักใหญ่จนเราหาเรื่องทะเลาะกะผู้ชายคนนั้นได้ตอนนี้เราก็เริ่มที่จะห่างกับผู้ชายคนนั้นแล้ว
แต่ใครจะรู้ว่าสิ่งที่อยู่คือความรู้สึกของตัวเราเอง มันแย่นะทุกครั้งที่เรามีความสุขเราจะมองหน้าแฟนแล้วคิดว่าเราทำร้ายเค้าไปได้ไงทำร้ายคนๆนึงที่ดีกับเราทุกอย่างคอยดูแลเราทุกอย่างได้ยังไง มันเป็นความรู้สึกผิดที่ไม่มีวันลืม เราอยากจะฝากเพื่อนๆไว้ว่าอย่าใช้อารมณ์เพียงชั่ววูบประชดใครเพราะความรู้สึกและผลที่ตามมามันอาจจะแย่กว่าเดิม !!