พอเข้าสู่ช่วงทำงานก็ร็สึกเหมือนเวลาตัวเองหยุดลงเลยครับ

คือผมมีเป้าหมายมีความฝัน แต่ก็รู้ดีว่าถ้าเราไม่มีเงินการจะไปทำอะไรตามที่ใจอยากคงเป็นไปไม่ได้ก็เลยได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานงกๆ หาเงินใช้อย่างเดียวและมันก็ใช่ว่าจะพอ และตอนนั้นเองที่ผมคิดว่าผมไม่ได้เข้าไกล้ความฝันของตัวเองเลยทำงานพักผ่อนก็หมดวันไปซะแล้ว

ผมมักจะถามตัวเองว่าเกิดจะใช้ชีวิตยังไงให้คุ้มและผมก็ค้นพบเป้าหมายในชีวิตแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะต้องทำงานเซ็งเลย

แต่บางทีก็คิดเข้าข้างตัวเองนะว่าการทำงานเก็บเงินก็เป็นส่วนหนึ่งของการทำตามเป้าหมายของเราเหมือนกัน