ผมอายุ20ปีผมทำงานเกี่ยวกับ it ผมมีเวลาการใช้ชีวิต24 ชม ต่อวันเหมือนกับคนอื่นๆ ..แต่..
คนอื่นรวมทั้งครอบครัว มักจะว่ากล่าวและมองว่าผมเป็นคนประหลาดในครอบครัว เพราะว่าผม จะกิน นอน ทำงาน ไม่เหมือนที่คนอื่นเป็น
..คือ นอนในตอนกลางวัน3-5ชม. ส่วนกลางคืนก็ทำงานจนถึงเช้า ก็คือตอนกลางคืนไม่นอน บางวันก็จะลากยาว ตั้งแต่เย็น - เที่ยงของอีกวันแล้วก็นอน แล้วก็ตื่นมาทำเหมือนเดิม ซ้ำๆทุกวัน เป็นแบบนี้มา ปีกว่าๆแล้ว จะว่าผมใช้ชีวิตแบบตามใจก็ได้คืออยากนอนตอนไหนก็นอน อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ออกไปไหน
ชีวิตประจำวันของผมหลัก ก็คือ เล่นเกมส์ส่วนมาก ทำงาน1-2ชม นอนตามใจตัวเอง ใช้ชีวิตคล้ายๆว่าไม่ขึ้นอยู่กับใคร
ด้วยเหตุนี้ ในสายตาของคนอื่นๆและครอบครัว ก็จะเห็นผมตื่นมาตอนเที่ยง ไม่ก็ตอนเย็นๆ ผมก็จะถูกบ่นว่าตื่นสาย ส้ะงั้น หรือไม่ก็งานการไม่ทำบ้างหละ ไม่ดูพี่ๆเป็นตัวอย่างบ้างหละ
และผมก็มักจะถูกถามเสมอว่า เอาเงินมาจากไหน งานการไม่เห็นทำ ทำไมไม่ไปทำงานบริษัท ทำงานเงินเดือน
เมื่อผมอธิบายไป ก็จะโดน สวนมาด้วยคำว่า ไร้สาระ งานอะไรได้แต่นอนตื่นสาย
ทั้งๆที่เวลาที่ทุกคนหลับ ผมตื่นมา เวลาที่ทุกคนตื่น ผมก็หลับ
เพราะผมถูกมองว่าเป็นคนไม่ได้การได้งาน ไร้สาระ ผมเลยรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าในบางวัน เพียงแค่เราไม่เหมือนกับคนอื่น ตามที่ว่ามา ทำไมคนอื่นถึงมองว่าไร้ค่าหละ
(เสริมนะครับ)ที่ผมไม่ไปทำงานเงินเดือนก็เพราะว่า
1.ไม่อยากตื่นเช้าไปเข้างานเหมือนไป รร
2.ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขัน
3.ผมไม่ชอบงาน มีคนมาจี้มาเร่ง
4.ผมเคยทำงานเงินเดือนมาก่อน จึงได้รู้สึกเกลียด
เกลียด การที่ต้องโดนคนอื่นอิจฉา
เกลียด การใช้เส้นสาย
เกลียด สายตาที่ คนมีตำแหน่งมองมาด้วยสายตาอันเหยียดหยาม
เกลียดที่ต้อง เปนขี้ข้า คนทำงานที่แก่ ประมาณว่าถ้าไม่ทำ ถ้าไม่ไป ถ้านุ่นถ้านี่ จะโดนอะไรต่างๆนาๆ
ครับก็มีเท่านี้แหละครับ อยากจะขอความเห็นหน่อย ข้อหลัก
ปล. เดือนนึงผมมีเงินต่ำสุด20000บาท ไม่เคยต่ำกว่านี้ และสามารถทำได้สูงขึ้นได้อย่างบอกไม่ถูกเพราะมันแล้วแต่ตัวผมเอง ว่าต้องการแค่ไหน ผมไม่เคยมีเป้าหมายสูงสุด เพราะมันจะจำกัดลิมิต เราให้ได้แค่นั้น
ใช้ชีวิตตรงกันข้ามกับสังคม ที่เป็นอยู่
คนอื่นรวมทั้งครอบครัว มักจะว่ากล่าวและมองว่าผมเป็นคนประหลาดในครอบครัว เพราะว่าผม จะกิน นอน ทำงาน ไม่เหมือนที่คนอื่นเป็น
..คือ นอนในตอนกลางวัน3-5ชม. ส่วนกลางคืนก็ทำงานจนถึงเช้า ก็คือตอนกลางคืนไม่นอน บางวันก็จะลากยาว ตั้งแต่เย็น - เที่ยงของอีกวันแล้วก็นอน แล้วก็ตื่นมาทำเหมือนเดิม ซ้ำๆทุกวัน เป็นแบบนี้มา ปีกว่าๆแล้ว จะว่าผมใช้ชีวิตแบบตามใจก็ได้คืออยากนอนตอนไหนก็นอน อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ออกไปไหน
ชีวิตประจำวันของผมหลัก ก็คือ เล่นเกมส์ส่วนมาก ทำงาน1-2ชม นอนตามใจตัวเอง ใช้ชีวิตคล้ายๆว่าไม่ขึ้นอยู่กับใคร
ด้วยเหตุนี้ ในสายตาของคนอื่นๆและครอบครัว ก็จะเห็นผมตื่นมาตอนเที่ยง ไม่ก็ตอนเย็นๆ ผมก็จะถูกบ่นว่าตื่นสาย ส้ะงั้น หรือไม่ก็งานการไม่ทำบ้างหละ ไม่ดูพี่ๆเป็นตัวอย่างบ้างหละ
และผมก็มักจะถูกถามเสมอว่า เอาเงินมาจากไหน งานการไม่เห็นทำ ทำไมไม่ไปทำงานบริษัท ทำงานเงินเดือน
เมื่อผมอธิบายไป ก็จะโดน สวนมาด้วยคำว่า ไร้สาระ งานอะไรได้แต่นอนตื่นสาย
ทั้งๆที่เวลาที่ทุกคนหลับ ผมตื่นมา เวลาที่ทุกคนตื่น ผมก็หลับ
เพราะผมถูกมองว่าเป็นคนไม่ได้การได้งาน ไร้สาระ ผมเลยรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าในบางวัน เพียงแค่เราไม่เหมือนกับคนอื่น ตามที่ว่ามา ทำไมคนอื่นถึงมองว่าไร้ค่าหละ
(เสริมนะครับ)ที่ผมไม่ไปทำงานเงินเดือนก็เพราะว่า
1.ไม่อยากตื่นเช้าไปเข้างานเหมือนไป รร
2.ไม่อยากเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขัน
3.ผมไม่ชอบงาน มีคนมาจี้มาเร่ง
4.ผมเคยทำงานเงินเดือนมาก่อน จึงได้รู้สึกเกลียด
เกลียด การที่ต้องโดนคนอื่นอิจฉา
เกลียด การใช้เส้นสาย
เกลียด สายตาที่ คนมีตำแหน่งมองมาด้วยสายตาอันเหยียดหยาม
เกลียดที่ต้อง เปนขี้ข้า คนทำงานที่แก่ ประมาณว่าถ้าไม่ทำ ถ้าไม่ไป ถ้านุ่นถ้านี่ จะโดนอะไรต่างๆนาๆ
ครับก็มีเท่านี้แหละครับ อยากจะขอความเห็นหน่อย ข้อหลัก
ปล. เดือนนึงผมมีเงินต่ำสุด20000บาท ไม่เคยต่ำกว่านี้ และสามารถทำได้สูงขึ้นได้อย่างบอกไม่ถูกเพราะมันแล้วแต่ตัวผมเอง ว่าต้องการแค่ไหน ผมไม่เคยมีเป้าหมายสูงสุด เพราะมันจะจำกัดลิมิต เราให้ได้แค่นั้น