สวัสดีทุกคนที่เข้ามารับฟังปัญหาของเรานะคะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เราอยากจะระบาย คือเราเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันตั้งแต่ปี 1 และเราเพิ่งโดนบอกเลิกไปเมื่อตอนก่อนเปิดเทอมปี 3 ที่ผ่านมา เวลามันอาจไม่นานนักแต่เรารู้สึกผูกพันธ์กับเค้ามาก เราอยู่หอด้วยกัน(เรากับแฟนคบกันแบบ ญญ นะคะ) เรียนด้วยกัน อยู่กลุ่มเดียวกันไปอีก ไม่ว่าเราจะทำไรไปไหนมีเค้าอยู่ด้วยตลอด สาเหตุที่เลิกกันก็มาจากเรานี่แหละ ที่ผ่านมาเรางี่เง่า ไม่มีเหตุผล เอาง่ายๆเลยก็คือเป็นนิสัยผญๆที่ไม่ดีเอาซะเลย ตอนเราบอกเพื่อนๆในกลุ่มว่าเลิกกันแล้ว เพื่อนยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อเลยว่าจะเลิกกันได้ เราก็บอกเพื่อนว่าไม่ต้องอึดอัดนะทำตัวเหมือนเดิม เพราะยังไงเรา 2 คนก็คือเพื่อนพวกมัน
เค้าบอกเลิกเราด้วยสาเหตุที่ว่าเค้าเหนื่อย เค้าอยากพัก อยากเป็นอิสระ อยากอยู่คนเดียว ที่ผ่านมาเค้าเอาตัวเองมาดูแลเราจนเค้าไม่มีเวลาได้ซ่อมตัวเอง เค้าไม่ชอบความงี่เง่าไม่มีเหตุผล ที่อยู่มาได้จนถึงวันนี้ก็ยอมเพราะรัก เราถามเค้าว่าไม่รักกันแล้วใช่มั้ย เค้าบอกว่ายังรัก ยังหวังดีด้วยเหมือนเดิม เป็นห่วงเราเหมือนเดิม ไม่ได้เบื่อหรือหมดรักหรือมีคนอื่นอะไรทั้งนั้น (ซึ่งตรงนี้เราก็เชื่อใจเค้านะคะว่าเค้าไม่มีใครจริงๆ ที่ผ่านมาคู่เราไม่เคยมีเรื่องนอกใจกันเลยค่ะ)เเค่อยากพัก เราก็ถามว่าจะมีโอกาสได้กลับมาคบกันอีกมั้ย เค้าก็บอกว่าไม่รู้ แต่ยังไงก็ไม่ใช่ช่วงนี้ ให้มันเป็นเรื่องของอนาคต ไว้เจอกันใหม่ในวันที่เรา 2 คนโตขึ้นกว่านี้ เรารู้สึกแย่มากเลยกับคำนี้เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะมีวันนั้นอีกมั้ยและมันต้องรออีกนานแค่ไหนกัน เรากลัวเวลาจะทำให้เค้าเปลี่ยน แต่สำหรับเรา เราว่าเรามั่นคงกับคนๆนี้มากๆ ตอนนี้เราสำนึกแล้ว เราพร้อมจะเปลี่ยนตัวเองและเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อเค้า เเต่เค้าไม่เชื่อเราแล้ว เพราะที่ผ่านมาเราบอกเราจะทำตัวใหม่แล้วเราก็กลับไปทำแบบเดิมซ้ำๆ เราพยายามง้อแต่ก็ไม่สำเร็จเค้าใจแข็งมากๆ วันที่เค้าบอกเลิกเราวันนั้นมันเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้าย เค้าคงเหนื่อยกับเรามามากแล้วจริงๆ เราเจ็บมากๆรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมา ทุกวันนี้เราก็ยังต้องเจอเค้าอยู่เพราะเราเรียนด้วยกัน เราเรียกเค้าว่าเพื่อนได้ไม่เต็มปากหรอกนะ แต่เราก็ไม่ได้เกลียดกันนะคะ เรายังเรียนทำงานกลุ่มด้วยกันได้เหมือนเดิม เค้าก็ยังคุยกับเราเหมือนเดิมเเต่อาจจะไม่เท่าเมื่อก่อน บางทีเราก็รู้สึกอึดอัดนะที่ต้องทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้าเพื่อนๆและเค้า เพราะเราไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจ คงเป็นเพราะเรายังไม่ชินปกติตอนคบกันเราก็จะคุยเล่น แกล้งเค้า หยอกเค้า แต่ตอนนี้เราไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นแล้ว เรากลัวว่าเค้าจะอึดอัด เพราะมันมีอยู่ครั้งนึงหลังจากเราเลิกกันแล้ว เราก็ยังทำตัวแบบเดิมกับเค้า อยากโทรหา อยากกอด อยากทำนู่นนี่ เอาตัวไปซบเค้า เค้าบอกว่าเค้าอึดอัดที่เราทำแบบนั้น ตอนนี้เราเลยเลิกทำแล้ว ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไป ถ้าเค้าอยากพักอยากอยู่คนเดียวเราก็จะให้พื้นที่นี้ให้เค้าได้พักให้เต็มที่ถึงแม้ที่ตรงนั้นมันจะไม่มีเราแล้ว เราจะพยายามอดทนเข้มแข็ง รอเวลาที่เค้าพร้อมจะกลับมาหาเรา ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันจะมีวันนั้นมั้ย ต่อให้ไม่ได้กลับมาคบกันแต่อย่างน้อยๆเราก็จะอยู่ข้างเค้า หวังดีกับเค้าแบบนี้ หันมาก็เจอเรานะ เราจะเก็บความรักครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนว่าอย่าทำตัวงี่เง่าแบบนี้กับใครอีกเพราะมันไม่มีใครมาทนเราได้ตลอดหรอก
เพิ่งเลิกกับแฟนแล้วยังต้องทำใจเป็นเพื่อนกับเค้าให้ได้
เค้าบอกเลิกเราด้วยสาเหตุที่ว่าเค้าเหนื่อย เค้าอยากพัก อยากเป็นอิสระ อยากอยู่คนเดียว ที่ผ่านมาเค้าเอาตัวเองมาดูแลเราจนเค้าไม่มีเวลาได้ซ่อมตัวเอง เค้าไม่ชอบความงี่เง่าไม่มีเหตุผล ที่อยู่มาได้จนถึงวันนี้ก็ยอมเพราะรัก เราถามเค้าว่าไม่รักกันแล้วใช่มั้ย เค้าบอกว่ายังรัก ยังหวังดีด้วยเหมือนเดิม เป็นห่วงเราเหมือนเดิม ไม่ได้เบื่อหรือหมดรักหรือมีคนอื่นอะไรทั้งนั้น (ซึ่งตรงนี้เราก็เชื่อใจเค้านะคะว่าเค้าไม่มีใครจริงๆ ที่ผ่านมาคู่เราไม่เคยมีเรื่องนอกใจกันเลยค่ะ)เเค่อยากพัก เราก็ถามว่าจะมีโอกาสได้กลับมาคบกันอีกมั้ย เค้าก็บอกว่าไม่รู้ แต่ยังไงก็ไม่ใช่ช่วงนี้ ให้มันเป็นเรื่องของอนาคต ไว้เจอกันใหม่ในวันที่เรา 2 คนโตขึ้นกว่านี้ เรารู้สึกแย่มากเลยกับคำนี้เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะมีวันนั้นอีกมั้ยและมันต้องรออีกนานแค่ไหนกัน เรากลัวเวลาจะทำให้เค้าเปลี่ยน แต่สำหรับเรา เราว่าเรามั่นคงกับคนๆนี้มากๆ ตอนนี้เราสำนึกแล้ว เราพร้อมจะเปลี่ยนตัวเองและเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อเค้า เเต่เค้าไม่เชื่อเราแล้ว เพราะที่ผ่านมาเราบอกเราจะทำตัวใหม่แล้วเราก็กลับไปทำแบบเดิมซ้ำๆ เราพยายามง้อแต่ก็ไม่สำเร็จเค้าใจแข็งมากๆ วันที่เค้าบอกเลิกเราวันนั้นมันเหมือนเป็นฟางเส้นสุดท้าย เค้าคงเหนื่อยกับเรามามากแล้วจริงๆ เราเจ็บมากๆรู้สึกผิดกับเรื่องที่ผ่านมา ทุกวันนี้เราก็ยังต้องเจอเค้าอยู่เพราะเราเรียนด้วยกัน เราเรียกเค้าว่าเพื่อนได้ไม่เต็มปากหรอกนะ แต่เราก็ไม่ได้เกลียดกันนะคะ เรายังเรียนทำงานกลุ่มด้วยกันได้เหมือนเดิม เค้าก็ยังคุยกับเราเหมือนเดิมเเต่อาจจะไม่เท่าเมื่อก่อน บางทีเราก็รู้สึกอึดอัดนะที่ต้องทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้าเพื่อนๆและเค้า เพราะเราไม่อยากทำให้เค้าไม่สบายใจ คงเป็นเพราะเรายังไม่ชินปกติตอนคบกันเราก็จะคุยเล่น แกล้งเค้า หยอกเค้า แต่ตอนนี้เราไม่กล้าทำอะไรแบบนั้นแล้ว เรากลัวว่าเค้าจะอึดอัด เพราะมันมีอยู่ครั้งนึงหลังจากเราเลิกกันแล้ว เราก็ยังทำตัวแบบเดิมกับเค้า อยากโทรหา อยากกอด อยากทำนู่นนี่ เอาตัวไปซบเค้า เค้าบอกว่าเค้าอึดอัดที่เราทำแบบนั้น ตอนนี้เราเลยเลิกทำแล้ว ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไป ถ้าเค้าอยากพักอยากอยู่คนเดียวเราก็จะให้พื้นที่นี้ให้เค้าได้พักให้เต็มที่ถึงแม้ที่ตรงนั้นมันจะไม่มีเราแล้ว เราจะพยายามอดทนเข้มแข็ง รอเวลาที่เค้าพร้อมจะกลับมาหาเรา ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันจะมีวันนั้นมั้ย ต่อให้ไม่ได้กลับมาคบกันแต่อย่างน้อยๆเราก็จะอยู่ข้างเค้า หวังดีกับเค้าแบบนี้ หันมาก็เจอเรานะ เราจะเก็บความรักครั้งนี้ไว้เป็นบทเรียนว่าอย่าทำตัวงี่เง่าแบบนี้กับใครอีกเพราะมันไม่มีใครมาทนเราได้ตลอดหรอก