ระหว่าง best professional กับ passion for last performance วันนี้คือรอดูสิ่งนี้เลย

เมื่อวานดูจีนหลังไทยเกาหลีจะเห็นว่า ถ้าจีนเลือกจะปิดเซ็ทให้ได้แล้วนี่โหดสัสสุดๆ สามลูกสุดท้ายปิดแมทช์นี่ญี่ปุ่นนิ่มไปเลย
การเล่นแบบนั้นได้นี่ต้องมาจากการซ้อมโมเมนต์แบบนั้นโดยเฉพาะมาเป็นร้อยรอบ โดยมีแผนของโค้ชเป็นโครงสร้างความเป็นไปได้และทางเลือกแบบต่างๆ นักกีฬาดูรู้และเข้าใจกันดีมากว่าต้องทำอะไร และมันโคตรสมบูรณ์แบบยังกะจักรกล robot for kill ซึ่งเป็นวิถีแบบprofessionalมากๆ

กลับมาที่ไทย แมทช์เกาหลีเมื่อวานตราตรึงเพราะเราไม่ได้เห็นไทยไล่ตาม6คะแนนกับทีมระดับโลกมาจนชนะ มานานๆๆๆๆมาก
มีติดๆขัดๆ แต่อย่างที่เรารู้ คุณสมบัติที่ทำเราตามดูทีมนี้มาตลอดคือ แม่มโคตรสู้ ฉลาดและมีจินตนาการที่เราคาดไม่ค่อยถึงว่าจะเล่น ในเวลาที่มีสถานการณ์สร้างpassionว่ากรูจะต้องเอาชนะให้ได้ แล้วรายการนี้มีแรงขับดันแบบนี้ แม้จะไม่มีผลกับอันดับโลก

โชคดีที่พวกเธอไม่ได้เกิดเมืองจีน ไม่งั้นเราคงได้เห็นแค่นักวอลเลย์ที่เก่งที่สุดในโลก แต่เราได้ชื่นชมการสร้าง story จากนักสู้ผู้หญิง ที่มุ่งมั่น น่ารัก และโคตรตลกหลังเกม ซึ่งเราชอบมากจริงๆ
วันนี้รอดูสิ่งนี้ฮะ