ต้องเริ่มก่อนเลยว่าบ้านมีพี่น้องกัน 3 คน เป็นผู้หญิงหมดเลยค่ะ ก็ดูจะเหมือนครอบครัวปกติ แต่น้องสาวคนเล็กสุดไม่ค่อยจะปกติเท่าไหร่ มองเผินๆก็เหมือนจะปกติ แต่มันไม่ใช่อย่างนั้น น้องหนูตอนเด็กๆก็ดูเหมือนเด็กปกติทั่วไปที่จะไม่ค่อยรู้เรื่องแต่พอน้องเริ่มเข้าเรียนอนุบาล น้องมีพัฒนาการที่ช้ากว่าเด็กรุ่นเดียวกันมาก เด็กอนุบาลปกติก็วาดรูปเล่น แต่น้องหนูไม่มีแรงแม้แต่จะจับดินสอเลยค่ะ ต้องใช้มือพ่อแม่ครูคอยจับไว้ตลอด น้องเขียนมือซ้าย น้องหนูเข้าห้องน้ำเองไม่เป็นจนถึงประถมเลยค่ะ พอน้องอยู่ไปประมาณป.5 ด้วยความที่น้องหนูช้าและไม่ค่อยรู้เรื่องอ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้ทำให้มีปัญหากับคุณครูท่านหนึ่งในรร. ท่านบอกว่าน้องผิดปกติเรียนร่วมกับคนอื่นไม่ได้ ควรไปหาการศึกษาพิเศษที่หนูก็ไม่รู้ พ่อหนูเลยให้น้องมาเรียนรร.เดียวกับพ่อ พ่อแม่หนูเป็นครูค่ะ แม่ครูมัธยม พ่อครูประถม น้องหนูไม่มีพัฒนาการอะไรเลย ยังคงเขียนหนังสือไม่ได้ อ่านไม่ได้เหมือนเดิม จนน้องต้องขึ้นมัธยมก็มาอยู่รร.เดียวกับหนูและแม่ พี่สาวหนูจบม.6 พอดีน้องเข้า น้องหนูพอเริ่มเข้ามัธยมก็เป็นประจำเดือน ซึ่งน้องหนูใส่ผ้าอนามัยไม่เป็น ซึ่งตอนนี้ก็ใช้วิธีใส่ผ้าอ้อมเด็กไว้เวลาเป็นประจำเดือน น้องหนูเหมือนจะรู้เรื่องแต่ก็ไม่ เวลามีคนมาถามอะไรก็จะไม่ตอบ แต่เวลาอยู่รร.เพื่อนในห้องเดียวกันจะมาเล่าให้ฟังว่าน้องพูดจาแปลกๆค่ะ เปิดรูปภาพรถแล้วก็บอกจะซื้อ จะขี่ เปิดรูปภาพผู้ชายบ้างแล้วบอกว่าคนนี้แฟน คนนั้นแฟนตัวเอง ส่วนเรื่องการเรียนเหมือนเดิม ไม่ได้เลย แม่เป็นคนคอยทำการบ้านให้ทั้งหมด น้องหนูไม่สนใจที่จะจัดตารางสอนไปรร.เพราะทำไม่ได้สักอย่าง แต่พออยู่กับโทรศัพท์หรือคอม ก็จะเปิดแต่ยูทูป ดูคลิปตลกคาเฟ่ หรือไม่ก็พวกนักร้องลูกทุ่งที่เต้นแบบอย่างงั้นอ่ะค่ะ สามารถใส่หูฟังฟังเสียงอีกเครื่อง แต่สายตาก็ดูอย่างอื่นได้ด้วย แต่พอให้ทำการบ้านคือพังและไม่รู้เรื่องเลย เคยพาไปหาหมอหลายครั้งแล้ว แต่เพราะน้องหนูไม่พูดทำให้ไม่มีการรักษาใดๆ เพราะแม่ก็จะเข้าไปพูดแทนน้องหมดเลย หนูหนักใจและสงสารพ่อแม่ หนูเคยพยามยามบอกพ่อแม่แล้วว่าควรทำอะไรสักอย่าง แต่ก็ถูกสวนกลับมาว่าแล้วทำไมไม่ช่วยกันดู ก็น้องเป็นแบบนี้จะให้ทำไง หนูกับน้องไม่สนิทกันเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่เคยคุยกันมาตั้งแต่น้องเกิดเลยค่ะ จะหาว่าเวอร์ แต่จริงค่ะ น้องมักจะอยู่กับพี่สาว เวลาที่พี่แกล้งน้อง น้องจะด่าด้วยคำหยาบค่ะ แต่พอเห็นหนูก็จะไม่พูดอะไร บางครั้งเวลาไม่ได้ดั่งใจก็จะโมโหบ้าง ร้องไห้บ้าง หนูไม่รู้จะรับมือยังไงแล้วค่ะ หนูควรทำไงดีคะ บวกกับพ่อแม่หนูไม่มีเวลาให้น้องมากเท่าไหร่ด้วยค่ะ มีโรงพยาบาลหรือที่ไหนพอจะเคยเห็นเด็กเคสแบบน้องหนูบ้างไหมคะ ปัจจุบันน้องอยู่ ม.2 แล้วค่ะ (แม่มีน้องคนสุดท้ายตอนอายุ 39 ค่ะ)
ควรพาน้องสาวไปรักษาอาการที่ไหนดีคะ