เดียรถีย์จะบอกว่าในโลกนี้ไม่มีอัตตา

เกิด แก่ เจ็บตาย เป็นอนัตตา เป็นธรรมชาติ แต่อนัตตาไม่มีในตน จิตตนมีแต่อัตตา พระพุทธเจ้าจึงสอนอนัตตา ที่อยู่ในธรรมชาติ

ซึ่งเป็นความเห็นผิดนั้นพระพุทธเจ้าได้สอนไว้แล้ว อดีต อัตตา ก็มีอยู่ ปัจจุบันก็มีอยู่ อนาคตก็มีอยู่ คือผู้มีมิจฉาฑิฏฐิ อดีต อัตตา ก็มีอยู่ ปัจจุบันก็มีอยู่ อนาคตก็จะไม่มีอยู่ คือผู้มีสัมมาฑิฏฐิ เพราะได

อยู่ถึง100ปี เบื่อโลกขึ้นเรื่อยๆ แสดงว่าวิปัสสนาเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ ไม่ฟังธรรมะก็ได้ ก็เป็นโสดาบันเองได้โดยไม่ต้องพึ่งพระพุทธเจ้า

พระพุทธเจ้าบอกว่าปุถุชนรู้จักแต่อัตตา พระพุทธเจ้าไม่ได้บอกเลยว่าปุถุชนเห็นอนัตตา มีแต่สอนว่าให้ปุถุชนผู้สดับดีแล้ว พิจารณา ตน กำหนด ตน หลุดพ้นจากตน พระพุทธเจ้า บอกว่าต้องปฏิบัติจึงจะเห็นอนัตตา อนัตตาไ

สังขารเป็น อัพยากต ไม่รู้จักทุกข์ ไม่เป็นทุกข์ สังขารเป็นอนัตตา ไม่เที่ยง ที่ทุกข์เพราะตนไปมีอัตตา ในสังขาร

พระพุทธเจ้า ไม่ได้ภาวนาว่า พุทโธ แต่ภาวนาว่า มรณะ ทุกลมหายใจเข้า หายใจออก