ถ้ามีตรงไหนผิดพลาด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
สำหรับผู้ที่ชอบการอ่าน ฝากกดติดตามและให้กำลังใจได้ที่
https://www.facebook.com/ShockTimeStory/
ชื่อเพจ Shock Time Story ล้อมวง เล่า เรื่อง ผี
เรื่องแรก เรื่อง ห้องดนตรีไทย
เจ้าของเรื่อง : คุณ อั้ม
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 ปัจจุบันนี้อายุได้ 21 ปี แล้ว ตอนที่เรียนอยู่นั้นเป็นนักดนตรี มือระนาดผมและเพื่อนกำลังเรียนอยู่ในห้องเคมี แล้วอาจารย์ที่สอนดนตรีไทยก็เดินมาขอให้ผมและเพื่อนไปซ้อมดนตรีไทยเนื่องจากอีก 2 วันจะต้องเป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแสดงดนตรีที่จังหวัดสุโขทัย ผมและเพื่อนก็เลยต้องไปซ้อมดนตรีแทบทุกวัน พอเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จก็ต้องไปซ้อมจนถึงเย็น เวลาไปซ้อมก็ต้องช่วยกันยกเครื่องดนตรีไปซ้อมที่สนามด้านล่าง เป็นแบบนี้อยู่หลายวันจนถึงวันที่จะต้องไปแสดงจริง ผมต้องออกเดินทางไปจังหวัดสุโขทัยตั้งแต่เช้า พอไปถึงงานผมและเพื่อนก็ได้ทำการแสดงดนตรีไทยที่ได้รับมอบหมายจากโรงเรียนจนเสร็จสิ้น หลังจากนั้นก็เดินทางกันกลับกรุงเทพ เวลาขณะนั้นก็เกือบจะ 4 ทุ่มแล้ว พอถึงโรงเรียนพวกเพื่อนๆต่างขอตัวกลับก่อน เหลือแต่เพียงผมและเพื่อนอีก 1 คน ที่ต้องช่วยกันยกเครื่องดนตรีขึ้นไปเก็บที่ห้องดนตรีไทย ส่วนอาจารย์ได้แยกไปทำธุระที่ห้องพักครู
ผมและเพื่อนก็ได้กันช่วยยกระนาดซึ่งเป็นหลังสุดท้ายแล้ว พอยกเครื่องดนตรีกันเสร็จผมและเพื่อนต่างเหนื่อยมาก เลยนั่งพักกันที่ห้องดนตรีไทยอยู่ครู่ใหญ่ แต่ว่าอยู่ดีๆ ประตูห้องดนตรีไทยก็ปิดเองดัง ปั้ง! พวกผมทั้ง 2 คนตกใจกันมาก ผมตัดสินใจลุกขึ้นไปเปิดประตู แต่ประตูนั้นเปิดไม่ออก และแล้วก็เริ่มได้ยินเสียงของวงดนตรีปี่พาทย์ค่อยๆ ดังขึ้น ดังขึ้น เรื่อยๆ พร้อมด้วยเสียงคนขับเสภา เมื่อผมได้ยินเสียงที่ไม่มีที่มานั้นสติก็แทบจะแตก ในวินาทีที่เสียวสันหลังอยู่ จู่ๆสายตาเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งอยู่ในห้องดนตรีไทยด้วยกัน ชายคนนั้นเป็นคนแก่ใส่ชุดโบราณ ดวงตามีสีแดง นั่งอยู่ตรงพ่อแก่ พอผมเหลือบไปเห็น ชายแก่คนนั้นก็เหมือนจะรู้สึกได้ แล้วจู่ๆชายแก่คนนั้นก็ตะโกนขึ้นมาว่า "พวกไม่เคารพกู พวกไม่เคารพกู" ผมได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกกลัวมากและเริ่มนึกถึงพ่อแม่ 'ช่วยด้วย พ่อแม่ช่วยผมด้วย' แล้วชายแก่ก็ตะโกนกลับมาว่า "ไม่มีใครช่วยได้หรอก"
ในเสี้ยวอึดใจของความกลัว เหมือนสวรรค์โปรด เสียงอาจารย์มาตะโกนเรียกอยู่ด้านนอกห้อง "จะปิดประตูกันทำไม ครูเข้าไม่ได้" เสียงของอาจารย์นั้นดังอยู่ด้านหน้าประตู พวกผมได้สติขึ้นมา แล้วชายแก่คนนั้นก็หายวับไปกับตา พวกผมรีบกลับไปที่ประตูพยายามเปิดประตูให้อาจารย์เข้ามา พอเปิดประตูได้ก็รีบเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง อาจารย์ตอบกลับมาว่า "อ้าว!! เจอกันอีกแล้วหรือนี่" ผมจึงรีบถามอาจารย์ว่ามีอะไรหรือครับ อาจารย์จึงเล่าเหตุการณ์ในอดีตให้ฟังว่า "เคยมีวงปี่พาทย์ โดนโจรฆาตกรรมหมู่ ในห้องดนตรีไทยแห่งนี้ เรื่องนี้มันผ่านมากว่า 50 ปี แล้ว ไม่นึกว่าวิญญาณเหล่านั้นยังคงไม่ไปไหน ยังคงวนเวียนอยู่ในห้องดนตรีไทยแห่งนี้ แล้วก็เคยมีนักเรียนพบเจอกันมาหลายรุ่น" ส่วนประโยคที่ชายแก่ตะโกนใส่ผมว่า "พวกไม่เคารพกู" ผมนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ที่ยกระนาดมาเก็บได้ทำระนาดล้มแล้วไม่ได้ขอขมา พวกผมจึงรีบเข้าไปขอขมาครูบาอาจารย์ หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็สงบลง...
สำหรับผู้ที่ชอบการอ่าน มากกว่าฟัง รวมเรื่องน่ากลัว The Shock ปักหมุดเลยค้าบ
สำหรับผู้ที่ชอบการอ่าน ฝากกดติดตามและให้กำลังใจได้ที่ https://www.facebook.com/ShockTimeStory/
ชื่อเพจ Shock Time Story ล้อมวง เล่า เรื่อง ผี
เรื่องแรก เรื่อง ห้องดนตรีไทย
เจ้าของเรื่อง : คุณ อั้ม
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนผมเรียนอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 ปัจจุบันนี้อายุได้ 21 ปี แล้ว ตอนที่เรียนอยู่นั้นเป็นนักดนตรี มือระนาดผมและเพื่อนกำลังเรียนอยู่ในห้องเคมี แล้วอาจารย์ที่สอนดนตรีไทยก็เดินมาขอให้ผมและเพื่อนไปซ้อมดนตรีไทยเนื่องจากอีก 2 วันจะต้องเป็นตัวแทนของโรงเรียนไปแสดงดนตรีที่จังหวัดสุโขทัย ผมและเพื่อนก็เลยต้องไปซ้อมดนตรีแทบทุกวัน พอเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จก็ต้องไปซ้อมจนถึงเย็น เวลาไปซ้อมก็ต้องช่วยกันยกเครื่องดนตรีไปซ้อมที่สนามด้านล่าง เป็นแบบนี้อยู่หลายวันจนถึงวันที่จะต้องไปแสดงจริง ผมต้องออกเดินทางไปจังหวัดสุโขทัยตั้งแต่เช้า พอไปถึงงานผมและเพื่อนก็ได้ทำการแสดงดนตรีไทยที่ได้รับมอบหมายจากโรงเรียนจนเสร็จสิ้น หลังจากนั้นก็เดินทางกันกลับกรุงเทพ เวลาขณะนั้นก็เกือบจะ 4 ทุ่มแล้ว พอถึงโรงเรียนพวกเพื่อนๆต่างขอตัวกลับก่อน เหลือแต่เพียงผมและเพื่อนอีก 1 คน ที่ต้องช่วยกันยกเครื่องดนตรีขึ้นไปเก็บที่ห้องดนตรีไทย ส่วนอาจารย์ได้แยกไปทำธุระที่ห้องพักครู
ผมและเพื่อนก็ได้กันช่วยยกระนาดซึ่งเป็นหลังสุดท้ายแล้ว พอยกเครื่องดนตรีกันเสร็จผมและเพื่อนต่างเหนื่อยมาก เลยนั่งพักกันที่ห้องดนตรีไทยอยู่ครู่ใหญ่ แต่ว่าอยู่ดีๆ ประตูห้องดนตรีไทยก็ปิดเองดัง ปั้ง! พวกผมทั้ง 2 คนตกใจกันมาก ผมตัดสินใจลุกขึ้นไปเปิดประตู แต่ประตูนั้นเปิดไม่ออก และแล้วก็เริ่มได้ยินเสียงของวงดนตรีปี่พาทย์ค่อยๆ ดังขึ้น ดังขึ้น เรื่อยๆ พร้อมด้วยเสียงคนขับเสภา เมื่อผมได้ยินเสียงที่ไม่มีที่มานั้นสติก็แทบจะแตก ในวินาทีที่เสียวสันหลังอยู่ จู่ๆสายตาเหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งอยู่ในห้องดนตรีไทยด้วยกัน ชายคนนั้นเป็นคนแก่ใส่ชุดโบราณ ดวงตามีสีแดง นั่งอยู่ตรงพ่อแก่ พอผมเหลือบไปเห็น ชายแก่คนนั้นก็เหมือนจะรู้สึกได้ แล้วจู่ๆชายแก่คนนั้นก็ตะโกนขึ้นมาว่า "พวกไม่เคารพกู พวกไม่เคารพกู" ผมได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกกลัวมากและเริ่มนึกถึงพ่อแม่ 'ช่วยด้วย พ่อแม่ช่วยผมด้วย' แล้วชายแก่ก็ตะโกนกลับมาว่า "ไม่มีใครช่วยได้หรอก"
ในเสี้ยวอึดใจของความกลัว เหมือนสวรรค์โปรด เสียงอาจารย์มาตะโกนเรียกอยู่ด้านนอกห้อง "จะปิดประตูกันทำไม ครูเข้าไม่ได้" เสียงของอาจารย์นั้นดังอยู่ด้านหน้าประตู พวกผมได้สติขึ้นมา แล้วชายแก่คนนั้นก็หายวับไปกับตา พวกผมรีบกลับไปที่ประตูพยายามเปิดประตูให้อาจารย์เข้ามา พอเปิดประตูได้ก็รีบเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง อาจารย์ตอบกลับมาว่า "อ้าว!! เจอกันอีกแล้วหรือนี่" ผมจึงรีบถามอาจารย์ว่ามีอะไรหรือครับ อาจารย์จึงเล่าเหตุการณ์ในอดีตให้ฟังว่า "เคยมีวงปี่พาทย์ โดนโจรฆาตกรรมหมู่ ในห้องดนตรีไทยแห่งนี้ เรื่องนี้มันผ่านมากว่า 50 ปี แล้ว ไม่นึกว่าวิญญาณเหล่านั้นยังคงไม่ไปไหน ยังคงวนเวียนอยู่ในห้องดนตรีไทยแห่งนี้ แล้วก็เคยมีนักเรียนพบเจอกันมาหลายรุ่น" ส่วนประโยคที่ชายแก่ตะโกนใส่ผมว่า "พวกไม่เคารพกู" ผมนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ที่ยกระนาดมาเก็บได้ทำระนาดล้มแล้วไม่ได้ขอขมา พวกผมจึงรีบเข้าไปขอขมาครูบาอาจารย์ หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็สงบลง...