ตามหัวข้อเลย
เราเกิดมา36ปีแล้ว  แต่ไม่เคยมีอะไรเป็นของตัวเอง​ รถ​คันเเรกชื้อด้วยตัวเองแต่ต้องขายเพราะเอาเงินมารักษาพ่อ​ บ้านทืเคยผ่อน​ เราก็ต้องยกให้น้องสาวเพราะเค้าอยากได้​ แม่กับพ่อก็บอกว่า​ให้เค้าไป​ทุกวันหนีมาทำงานเคยอยู่หอคนเดียวมันก็หาเรื่องจนต้องเอาแม่มาอยู่เเล้วไปอยู่คอนโดเกียวกัน​ ใช่คะ​ ค่าห้อง​ ค่าน้ำ​ ค่าไฟ​ ค่าอินเตอร์​ตกอยู่ที่เดือนละ18000(คอนโดสองห้องนอน)​ทุกวันเราใช้ชีวิตอยู่กับงานเห็นเงินเดือนในสลิบเเอบดีใจแต่บอกเลยนอกจากค่าใช่จ่ายที่บอกมาเรายังต้องจ่ายค่าของใช้แม่​ แม้กระน้ำที่ใช้กิน​
เเละน้องสาวไม่ได้ทำงาน​เพราะดูแลแม่ในช่วงแรกที่แม่ป่วย​เรา​ลาออกไปดูแลแม่โดยไม่กินไม่ได้นอน​น้ำหนัดลดไป20โลใน1เดือน​เราถูกหาว่าเราเกาะพ่อแม่กิน​ทั่งๆที่เราไม่เคย​ทุกเดิอนตั้งแต่ทำงานได้เรามห้เเม่ให้ที่บ้านมาตลอด​ จนเราต้องออกหางานอีกครั้ง​กลับมาที่คอนโดเราไม่ได้อยากย้ายเะราะอยู่หอเรา​เราห่างจากบริษัท500เมตร​เองแต่ไปที่นั่นค่าใช้จ่าย​เพิ่ม​ เอาเป็นว่าเราจ่ายทุกอย่าง​ จนบางเดือนเหลือใช้แค่2000บาท​เราเหนื่อยเราทำงานอาทิตย์​ถึงศุกร์​8.00-20.30 หยุดเเค่วันเสาร์วันเดียววันเสาร์เราก็ต้องทำงานบ้านขัดห้องน้ำ​ซักผ้า​กวาดห้องถูกห้อง​ กว่าจะได้พักก้อเกือบ5โมง​สรุปคือเหมือนมาทำงาน​ เหนื่อยเหลือเกิน​ แล้วน้อง​ก็บิกให้แม่ด่าเราใช้เราทำงาน​แม่ก็ด่าเราเพราะถ้าไม่ด่ามันก็โวยวายจนแม่ต้องด่าเรา​ เราสงสารแม่แต่ตอนนี้เราอยากจบชีวิตแบบนี้แล้ว​ เราเหมือนตายทั่งเป็นอยู่เเล้ว​