ทั้งๆที่ปกติก็เดินทางไปไหนมาไหนคนเดียวได้ เดินห้างคนเดียวได้ ไปวิ่งออกกำลังหายในสวนในฟิตเนสคนเดียวได้ (คนมองเยอะกว่าอีกแน่ะ)
แต่ไอ้โรงหนังเนี่ย เข้าไปมันก็มืดๆ มองไม่เห็นชาวบ้าน แถมสมาธิยังต้องจดจ่อกับจออีก ไม่รู้จะไปสนใจชาวบ้านชาวช่องทำไม ตอนดูก็ต้องดูเงียบๆ จะคุยกันก็ไม่ใช่รึเปล่า
สรุป ทั้งๆที่เป็นกิจกรรมที่เหมาะกับการทำคนเดียวแท้ๆ แต่ทำไมถึงไม่กล้าดูหนังคนเดียวกัน งง
ปล. จขกท ก่อนจะมีแฟนก็ดูคนเดียว มีแฟนก็ดูสองคนบ้าง แฟนไม่ว่างก็ดูคนเดียวบ้าง งงตรรกะไปดูคนเดียวแล้วอิจฉาคนมีคู่ ท่านว่างกันมากเหรอ?
ความคิดที่ว่า “ไม่กล้าดูหนังคนเดียว” นี่มันมาจากไหนฤา...
แต่ไอ้โรงหนังเนี่ย เข้าไปมันก็มืดๆ มองไม่เห็นชาวบ้าน แถมสมาธิยังต้องจดจ่อกับจออีก ไม่รู้จะไปสนใจชาวบ้านชาวช่องทำไม ตอนดูก็ต้องดูเงียบๆ จะคุยกันก็ไม่ใช่รึเปล่า
สรุป ทั้งๆที่เป็นกิจกรรมที่เหมาะกับการทำคนเดียวแท้ๆ แต่ทำไมถึงไม่กล้าดูหนังคนเดียวกัน งง
ปล. จขกท ก่อนจะมีแฟนก็ดูคนเดียว มีแฟนก็ดูสองคนบ้าง แฟนไม่ว่างก็ดูคนเดียวบ้าง งงตรรกะไปดูคนเดียวแล้วอิจฉาคนมีคู่ ท่านว่างกันมากเหรอ?