หลานเราชอบห่วงของกินตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ จนกระทั้งตอนนี้ 19 ปี แล้วยังห่วงของ ทำอะไรต้องทำเยอะๆ ไว้ก่อน ยังทำหมูกะทะทาน ทานแค่ 4-5 คนเราคิดแค่ว่าเอาหมู 1 กก. ตับ ครึ่งโล แล้วมีพวกลูกชิ้นฮอทดอก เครื่องเคียงอีก แต่หลานบอกว่า เอา 2 โลไปเลย ตับโลหนึ่งไปเลยคนเยอะเดี๋ยวไม่พอกิน เราก็ตามนั้นเพราะคิดว่าจริงๆก็หั่นโลเดียวแหละอีกโลเก็บไว้ทำอย่างอื่น ปรากฎว่านางสัดหมดจ้าโดยการทยอยกินทั้งคืน แล้วนิสัยชอบหงุดหงิดตลอดเวลา โดยเฉพาะการแบ่งปันของกินให้เพื่อนบ้าน ก็จะด่าเลยเอาไปให้เขาหมดเรากินอะไรทั้งที่จริงๆ ก็ทำเยอะมาก ตั้งใจจะทำเผื่อเพื่อนบ้านด้วย แต่นางไม่ยอมนางบอกว่า เอาไปให้เขาจะกินพอหรอตัวเองกินไม่ใช้น้อยๆ (อ่อคือตัวเปล่าหว้า กู กินจานเดียวก็หาอิโนแหละ) นางเหวี่ยงจ้า เราเลยบอกว่าแบ่งๆ กันกิน กินเยอะเดี๋ยวอ้วน แล้วเราก็ลดๆ บ้าง (นางน้ำหนัก 100++) สรุปนางงอลแล้วฟาดงวงฟาดงา ออกไปซื้อของมาให้เราใส่เพิ่มไปอีกเดี๋ยวไม่พอทั้งๆที่ เวลาทำกินก็เหลือทุกครั้ง และนางก็ทำพฤติกรรมเดิมคือฟาด

ทั้งคืน
เราอยากปรึกษาว่าควรเตือนเขาอย่างไง เพราะตอนนี้อ้วนไม่พอ กลิ่นตัวมาเต็ม หายใจยังเหม็นเลย ตดนี้ไม่ต้องพูดถึง ไปไหนไม่กล้าให้นั่งหลัง เพราะกลัวเจออุบัติเหตุ แล้วเกิดตัวไปปะทะกับคนข้างหน้า แล้วคนข้างหน้าคอหักตาย พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ในพันทิป มีวิธีตักเตือนอย่างไรใหซอฟๆ บ้างค่ะ คือเราเป็นคนปากปีจออะมีไรก็ชอบพูดตรงๆ แรงๆ แต่ไม่มีอะไร ขอบคุณค่ะ
หลานเราตะกละไปไหม
เราอยากปรึกษาว่าควรเตือนเขาอย่างไง เพราะตอนนี้อ้วนไม่พอ กลิ่นตัวมาเต็ม หายใจยังเหม็นเลย ตดนี้ไม่ต้องพูดถึง ไปไหนไม่กล้าให้นั่งหลัง เพราะกลัวเจออุบัติเหตุ แล้วเกิดตัวไปปะทะกับคนข้างหน้า แล้วคนข้างหน้าคอหักตาย พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ในพันทิป มีวิธีตักเตือนอย่างไรใหซอฟๆ บ้างค่ะ คือเราเป็นคนปากปีจออะมีไรก็ชอบพูดตรงๆ แรงๆ แต่ไม่มีอะไร ขอบคุณค่ะ