ขอเกริ่นก่อนว่าผมตันมิวนิคนะครับ และก่อนจะไปจับมือก็ทำการบ้านไปพอสมควร เพราะว่านี่คือครั้งแรกที่ไปงาน โดยอ่านรีวิวในทวีตมาตลอด และพอรู้บ้างว่ามีเสียงบ่นน้องเรื่อง "เกลือ" แต่เมื่อมาสัมผัสจริงๆแล้วมันไม่ใช่เลยครับ บุคลิคของน้องแฟนคลับจะรู้จักดีว่าน้องไม่ใช่สายเอนเตอร์เทนอะไร เป็นคนที่เรียบร้อยมากๆ และนี่คืองานจับมือครั้งแรก มันก็ทำให้น้องยังไม่คุ้นเคย ก็อยากให้เข้าใจตรงนี้ แต่น้องก็พยายามมากๆในแบบของตัวน้องเอง
ก่อนจะไปจับมือ 1 วัน ผมก็ไล่อ่านรีวิวในทวีต เลยตัดสินใจเขียนสคริปต์ไปจะดีกว่าไปด้นสด ข้อดีคือน้องเรียกได้ว่าไม่แตกแถวเลย ไม่ชวนไปนอกเรื่องหรือยิงมุขใส่เรา ทำให้เราอยากพูดอะไรก็สามารถพูดออกมาได้หมดโดยไม่เสียขบวน
บัตรจับมือ 11 ใบ รวมเวลา 88 วินาที
----ถึงคิวผม----
เดินเข้ามา
ผม : หวัดดีน้องตะวัน (น้องมิวนิคเคยเล่นละครตะวันยอแสง เป็นตัวละครชื่อตะวัน) ^__^
มน : สวัสดีค่า (น้องยิ้มหวานละมุนละไมมาก)
มน : ดูหนูเล่นด้วยหรอคะ
ผม : ช่าย ฉากยิงปืนเต็มยูทูปเลย มีคนเอาไปตัดต่อด้วยแหละ
มน : จริงดิคะ ? (ทำหน้าตกใจเว่อร์วัง555)
ผม : ลองกลับบ้านไปเปิดดู
มน : ได้เล้ย (ยิ้มหวาน)
ผม : เราชื่อ...นะ จำให้ได้ด้วยหล่ะ
มน : ค่ะ พี่...
[color=red]ผมลืมสคริปต์เพราะตื่นเต้นนิดๆ เลยล้วงไปหยิบสคริปต์ออกมา[/color]
มน : มีบทมาด้วย 55555
ผม : 5555
ผม : เราอ่ะดูดิสนีย์คลับมา 4 5 ปีละ แล้วเคยดูละครที่มิวนิคเล่นมาด้วย ตัวเล็กนิดเดียวเอง จิ้มลิ้มน่ารัก
มน : ขอบคุณค่ะ ดีใจจังง (ยิ้มแบบอายๆ)
ผม : พอมาเป็น bnk เราตกใจมาก ไม่นึกว่าจะเลือกมาเป็นไอดอล พอฟังบทสัมภาษณ์แล้ว เราประทับใจมากกกก
มน : หยูจะพยายามนะคะ (ทำสายตามุ่งมั่นโคตรๆ)
ผม : เยี่ยมมาก แล้วมิวนิคเป็นภูมิแพ้มาแต่เด็กป่ะ ?
มน : ใช่ค่ะ หนูป่วยบ่อย
ผม : เนี่ยต้องพักผ่อนเยอะๆน้าา แล้วก็อย่าขี้แยมากหล่ะ โตแล้วว
มน : โหห เค้าไม่ได้ขี้แยสักหน่อยยยยยยย แค่เซ้นซิทีฟอ่ะะะะ (ลากเสียงแล้วทำท่าทางแบบในคลิปนี้เลย)

ผมที่พยายามคุมสติมาตลอด แตกครับ สติเกื่อบแตก
มิวนิคใช้สรรพนามว่า (เค้า) โอ้พระเจ้าาาาาาาาาาาาาาาา แถมยังงอนใส่ผมอีกกกก
ตายๆๆๆๆ เกิดอาการเบลอกระทันหันแบบสุดๆ
ผมก็เหลือบมองนาฬิกา เหลือ 30 กว่าวิ แต่ลืมละว่าจะพูดไร เลยรีบบอกว่า
ผม : มิวนิค ร้องเพลงกัน
มิวนิค ทำหน้าสงสัย
ผม : ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตฉันก็เปลี่ยนไป รู้สึกคุ้นๆ ว่าฉันเคยเห็นเธอที่ไหน ฤดูจะร้อน จะฝน ก็เปลี่ยนเป็นฤดูใหม่ อยากมีวันนั้นที่ฉันได้อยู่ใกล้ๆ แม้ต้องแข่งขัน ฉันจะไม่ยอมให้ใคร ช่วยหลีกทางเปิดหัวใจ เพราะฉันก็หลีกมิวนักแล้วไง รักมิวนิค

(ช่วงที่ร้องมือที่จับอยู่ ผมก็จับมือน้องทำเป็นจังหว่ะขึ้นลงไปมา แล้วน้องก็ร้องตามด้วย
คนที่แต่งเพลงนี้ภูมิใจได้เลยครับว่าน้องเคยฟังเพลงนี้มาแล้ว 55555)
มน : เพราะอ่ะ 55555 (ทำหน้าเขินนน บิดๆๆ)
ผม : อีก 2 เดือนเจอกันใหม่นะ สู้ๆ จะพยายามไปดูทุกงาน
มน : ขอบคุณค่า ยิ้มหวานบานแฉ่ง
-หมดเวลา-
ผม : จำเราให้ได้นะ ^^
มน : ค่าพี่(ชื่อผม)
----------------------------------
บทสนทนาอาจตกหล่นไปบ้าง ผมออกมาก็รีบเขียนบันทึกเลยครับว่าน้องตอบว่าไรบ้าง
เดินออกมาแบบสงบสีชมพูครับ
ปล น้องตัวจริงตัวเล็ก แขนเล็กมาก มือนุ่มละมุนละไมมาก
และมีสิ่งหนึ่งที่ผมเห็นคือน้องพยายามใส่แอ๊คติ้งทางสีหน้ามากๆครับ ซึ่งน้องคงยังถนัดแบบนี้มากกว่ามันสื่ออารมณ์ถึงเราได้ดีมากสุดๆ
และน้องพยายามจดจำแฟนคลับมากๆครับ เชื่อว่าน้องคงจำผมได้แล้วแหละ
อ้อแล้วก็น้องเป็นผู้ฟังที่ดีมากครับ เราพูดอะไรน้องจะตั้งใจฟังมากๆ ไม่มีทวนคำพูดเลย
รู้สึกเต็มอิ่มและได้พลังบวกในชีวิตเพิ่มขึ้นมาเยอะมากๆเลย ^____^

ถามว่าได้อะไรจากงานนี้ ได้มิตรภาพ ได้รู้จักคนที่เราไม่รู้จักมาก่อน ขอบคุณกลุ่มคอกม้าของมิวนิกสำหรับกิจกรรมดีๆ เขียนข้อความบนไวนิลถึงตัวน้อง พร้อมกับถ่ายภาพรวมด้วยกัน
และสุดท้ายถ้าถามว่าความสุขคืออะไร ? มันก็อยู่ที่ว่าเราอินกับอะไร
เมื่อเราได้พาตัวเองมาอยู่ที่ตรงนั้น ได้ทำกับสิ่งที่เราอิน
นั่นแหละคือความสุข และสร้างพลังชีวิตให้กับเรา
เราได้พลังใจ น้องก็ได้พลังใจ เราใช้เงินและใจแลก
น้องก็ใช้เหงื่อ น้ำตา และใจแลกเช่นกัน
การที่น้องจะมายืนอยู่ตรงนี้มันไม่ง่ายเลยจริงๆ น้องๆทุกคน
ภ่ายใต้ใบหน้าอันยิ้มแย้ม น้องแบกความหวัง ของตัวเอง
ของครอบครัว ของแฟนครับ เพื่อทำในสิ่งที่รัก และเราก็เป็นพลังใจให้กับน้อง
ขอบคุณ BNK48 สำหรับกิจกรรมดีๆแบบนี้ครับ
คอกม้าจงเจริญ
19/8/61
[คอกม้าDiary] รีวิวจับมือมิวนิค รอบพิเศษ 19/8/2561
ก่อนจะไปจับมือ 1 วัน ผมก็ไล่อ่านรีวิวในทวีต เลยตัดสินใจเขียนสคริปต์ไปจะดีกว่าไปด้นสด ข้อดีคือน้องเรียกได้ว่าไม่แตกแถวเลย ไม่ชวนไปนอกเรื่องหรือยิงมุขใส่เรา ทำให้เราอยากพูดอะไรก็สามารถพูดออกมาได้หมดโดยไม่เสียขบวน
บัตรจับมือ 11 ใบ รวมเวลา 88 วินาที
----ถึงคิวผม----
เดินเข้ามา
ผม : หวัดดีน้องตะวัน (น้องมิวนิคเคยเล่นละครตะวันยอแสง เป็นตัวละครชื่อตะวัน) ^__^
มน : สวัสดีค่า (น้องยิ้มหวานละมุนละไมมาก)
มน : ดูหนูเล่นด้วยหรอคะ
ผม : ช่าย ฉากยิงปืนเต็มยูทูปเลย มีคนเอาไปตัดต่อด้วยแหละ
มน : จริงดิคะ ? (ทำหน้าตกใจเว่อร์วัง555)
ผม : ลองกลับบ้านไปเปิดดู
มน : ได้เล้ย (ยิ้มหวาน)
ผม : เราชื่อ...นะ จำให้ได้ด้วยหล่ะ
มน : ค่ะ พี่...
[color=red]ผมลืมสคริปต์เพราะตื่นเต้นนิดๆ เลยล้วงไปหยิบสคริปต์ออกมา[/color]
มน : มีบทมาด้วย 55555
ผม : 5555
ผม : เราอ่ะดูดิสนีย์คลับมา 4 5 ปีละ แล้วเคยดูละครที่มิวนิคเล่นมาด้วย ตัวเล็กนิดเดียวเอง จิ้มลิ้มน่ารัก
มน : ขอบคุณค่ะ ดีใจจังง (ยิ้มแบบอายๆ)
ผม : พอมาเป็น bnk เราตกใจมาก ไม่นึกว่าจะเลือกมาเป็นไอดอล พอฟังบทสัมภาษณ์แล้ว เราประทับใจมากกกก
มน : หยูจะพยายามนะคะ (ทำสายตามุ่งมั่นโคตรๆ)
ผม : เยี่ยมมาก แล้วมิวนิคเป็นภูมิแพ้มาแต่เด็กป่ะ ?
มน : ใช่ค่ะ หนูป่วยบ่อย
ผม : เนี่ยต้องพักผ่อนเยอะๆน้าา แล้วก็อย่าขี้แยมากหล่ะ โตแล้วว
มน : โหห เค้าไม่ได้ขี้แยสักหน่อยยยยยยย แค่เซ้นซิทีฟอ่ะะะะ (ลากเสียงแล้วทำท่าทางแบบในคลิปนี้เลย)
ผมที่พยายามคุมสติมาตลอด แตกครับ สติเกื่อบแตก
มิวนิคใช้สรรพนามว่า (เค้า) โอ้พระเจ้าาาาาาาาาาาาาาาา แถมยังงอนใส่ผมอีกกกก
ตายๆๆๆๆ เกิดอาการเบลอกระทันหันแบบสุดๆ
ผมก็เหลือบมองนาฬิกา เหลือ 30 กว่าวิ แต่ลืมละว่าจะพูดไร เลยรีบบอกว่า
ผม : มิวนิค ร้องเพลงกัน
มิวนิค ทำหน้าสงสัย
ผม : ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตฉันก็เปลี่ยนไป รู้สึกคุ้นๆ ว่าฉันเคยเห็นเธอที่ไหน ฤดูจะร้อน จะฝน ก็เปลี่ยนเป็นฤดูใหม่ อยากมีวันนั้นที่ฉันได้อยู่ใกล้ๆ แม้ต้องแข่งขัน ฉันจะไม่ยอมให้ใคร ช่วยหลีกทางเปิดหัวใจ เพราะฉันก็หลีกมิวนักแล้วไง รักมิวนิค
(ช่วงที่ร้องมือที่จับอยู่ ผมก็จับมือน้องทำเป็นจังหว่ะขึ้นลงไปมา แล้วน้องก็ร้องตามด้วย คนที่แต่งเพลงนี้ภูมิใจได้เลยครับว่าน้องเคยฟังเพลงนี้มาแล้ว 55555)
มน : เพราะอ่ะ 55555 (ทำหน้าเขินนน บิดๆๆ)
ผม : อีก 2 เดือนเจอกันใหม่นะ สู้ๆ จะพยายามไปดูทุกงาน
มน : ขอบคุณค่า ยิ้มหวานบานแฉ่ง
-หมดเวลา-
ผม : จำเราให้ได้นะ ^^
มน : ค่าพี่(ชื่อผม)
----------------------------------
บทสนทนาอาจตกหล่นไปบ้าง ผมออกมาก็รีบเขียนบันทึกเลยครับว่าน้องตอบว่าไรบ้าง
เดินออกมาแบบสงบสีชมพูครับ
ปล น้องตัวจริงตัวเล็ก แขนเล็กมาก มือนุ่มละมุนละไมมาก
และมีสิ่งหนึ่งที่ผมเห็นคือน้องพยายามใส่แอ๊คติ้งทางสีหน้ามากๆครับ ซึ่งน้องคงยังถนัดแบบนี้มากกว่ามันสื่ออารมณ์ถึงเราได้ดีมากสุดๆ
และน้องพยายามจดจำแฟนคลับมากๆครับ เชื่อว่าน้องคงจำผมได้แล้วแหละ
อ้อแล้วก็น้องเป็นผู้ฟังที่ดีมากครับ เราพูดอะไรน้องจะตั้งใจฟังมากๆ ไม่มีทวนคำพูดเลย
รู้สึกเต็มอิ่มและได้พลังบวกในชีวิตเพิ่มขึ้นมาเยอะมากๆเลย ^____^
ถามว่าได้อะไรจากงานนี้ ได้มิตรภาพ ได้รู้จักคนที่เราไม่รู้จักมาก่อน ขอบคุณกลุ่มคอกม้าของมิวนิกสำหรับกิจกรรมดีๆ เขียนข้อความบนไวนิลถึงตัวน้อง พร้อมกับถ่ายภาพรวมด้วยกัน
และสุดท้ายถ้าถามว่าความสุขคืออะไร ? มันก็อยู่ที่ว่าเราอินกับอะไร
เมื่อเราได้พาตัวเองมาอยู่ที่ตรงนั้น ได้ทำกับสิ่งที่เราอิน
นั่นแหละคือความสุข และสร้างพลังชีวิตให้กับเรา
เราได้พลังใจ น้องก็ได้พลังใจ เราใช้เงินและใจแลก
น้องก็ใช้เหงื่อ น้ำตา และใจแลกเช่นกัน
การที่น้องจะมายืนอยู่ตรงนี้มันไม่ง่ายเลยจริงๆ น้องๆทุกคน
ภ่ายใต้ใบหน้าอันยิ้มแย้ม น้องแบกความหวัง ของตัวเอง
ของครอบครัว ของแฟนครับ เพื่อทำในสิ่งที่รัก และเราก็เป็นพลังใจให้กับน้อง
ขอบคุณ BNK48 สำหรับกิจกรรมดีๆแบบนี้ครับ
คอกม้าจงเจริญ
19/8/61