จะอยู่หรือไป

เราทำงานอยู่หน่วยงานหนึ่ง เป็นหน่วยงานกึ่งรัฐกึ่งเอกชน คือทำงานอย่างรัฐ แต่สวัสดิการแบบเอกชน ตำแหน่งที่เราทำตอนนี้ต้องบอกว่าตรงกับที่เรียนมา เราชอบงานนี้เพราะได้พัฒนาตัวเอง ได้เพิ่มพูนความรู้ในหลายๆด้าน พบปะคนที่มีองค์ความรู้มากมาย เราเป็นคนมีความรับผิดชอบสูง เต็มที่กับงานทุกอย่าง จนงานเริ่มมากองที่เราคนเดียว หลังๆมาคนในหน่วยงานลาออก แต่ไม่มีการจ้างเพิ่มก็ต้องรับงานในส่วนของคนที่ลาออกมาทำเพิ่ม ในหน่วยงานจะต้องมีการผลักกันอยู่เวร เราจะต้องอยู่เวรวันเว้นวันถึง 3 ทุ่ม เสาร์หรืออาทิตย์ เลือก 1 วันต่อสัปดาห์ หรืออาจไม่ได้หยุดทั้งอาทิตย์หากคนอื่นไม่ว่างเข้าเวร เวลาเข้าเวรมันทำให้เราไม่สามารถไปทำอย่างอื่นนอกเวลางานได้ เพราะวันไหนไม่มีเวรก็ต้องสแตนบายเผื่อมีใครลาป่วยฉุกเฉิน เราเองเพิ่งเรียนจบไม่นาน ตอนเลือกมาทำงานนี้ก็ไม่ได้คิดอะไรก็ทำๆไป จนเมื่อไม่นานมานี้เราอยากไปทำงานที่ๆนึงและต้องใช้ผลภาษาอังกฤษ แต่เราไม่เก่งภาษาอังกฤษเลย เรานอนไม่หลับไปหลายคืนเพราะเสียดายงานนั้นมาก เลยมานั่งทบทวนตัวเองและมองว่าเรานิ่งเฉยไม่ได้แล้ว เราต้องพัฒนาจุดบกพร่องนี้ เลยคิดจะเรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม แต่จะเรียนตอนเย็นก็ติดเวรถึง 3 ทุ่ม จะเรียนเสาร์อาทิตย์ก็ติดต้องเข้าเวรวันใดวันหนึ่ง เราเลยเริ่มจากการซื้อคลอสออนไลน์มาเรียน ผลปรากฎว่าทำข้อสอบได้บ้างแต่เอามาใช้ในชีวติประจำวันจริงๆไม่ได้ จนเดือนที่แล้วในหน่วยงานมีการคุยกันว่าจะทดลองปรับเวลาเข้าเวรให้น้อยลงเหลือถึง 1 ทุ่มเนื่องจากคนทำงานน้อยลงบวกกับลูกค้าช่วงนอกเวลามีไม่มาก แต่เราต้องเข้าเวรติดกันสามวันต่อสัปดาห์ และจะเพิ่มเป็นสี่หรือห้าวันก็คือเข้าเวรทุกวันตั้งแต่ จันทร์-ศุกร์ แต่ได้หยุดเสาร์อาทิตย์ และหนึ่งปีจะมีอยู่ 3 เดือนที่เราต้องทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดถึง 3 ทุ่ม เพราะพี่อีกคนกำลังจะออก เรามองว่าอย่างน้อยตอนเย็นกับเสาร์อาทิตย์พอมีเวลาไปเรียน ส่วนสามเดือนที่ไม่ได้หยุดก็น่าจะพอหาทางแก้ไปได้ เราเลยไปสมัครเรียนทันที ทั้งตอนเย็นและเสาร์อาทิตย์ ผ่านมาได้ไม่นานปัญหาก็เกิดขึ้น ลูกค้ามาร้องเรียนไม่ให้ลดเวลา มีลูกค้ามาแซะมาประชดเราทุกวัน จนเราเริ่มเหนื่อยจะอธิบาย เราเครียดมาก มันอึดอัด งานก็เยอะมาก ต้องมาปวดหัวเรื่องพวกนี้อีก และก็อาจมีแนวโน้มจะเพิ่มเวลาเข้าเวร เราเบื่อกับเวลาที่ไม่แน่นอน แล้วเราก็มานั่งคิดว่า เรามีเวลาไปใช้ชีวิตบ้างมั้ย จะลางานก็ยากเพราะติดเวร อยากจะหารายได้เสริมตอนเย็นก็ไม่ได้ มันเหมือนใช้เวลาให้หมดๆไปในแต่ละวัน มันเสียดายเวลา เราอยากจะใช้เวลาทุกนาทีในชีวิตให้คุ้มค่า ไม่อยากรู้ตัวอีกทีก็เกษียณแล้ว ยังไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำเลย ไม่อยากมาเสียใจทีหลัง ตอนนี้เราเลยสับสนว่าควรจะอยู่หรือไปที่อื่นดี มันเป็นงานที่เรารักแต่เวลาของงานตอบโจทย์ชีวิตเราไม่ได้เลย หากเป็นคุณ คุณจะเลือกทางไหนคะ