ถึงเธอ....
จากตอนนั้นที่เราสองคนทะเลาะกัน
เราพยามหาข้อเสียของเธอเพื่อลบล้างข้อดี เพื่อที่เราจะเจ็บปวดน้อยลงแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยยิ่งเราพยามเอาชนะกลับกลายเป็นว่านานวันเข้า เราเองก็ยิ่งเจ็บและมันทรมานที่เราเลือกที่จะเดินหนีปัญหากันทั้งคู่ เลือกที่จะหันหลังให้กันใช้ความเงียบมาทำร้ายกันและกัน
ก่อนที่เราจะบาดเจ็บจากอัคติของตัวเองและเจ็บกับศักดิ์ศรีที่เราต่างก็เอาชนะมันไม่ได้ แล้ววันนี้เราเองก็หาคำตอบของความสับสนและความทุกข์นี้ได้แล้ว เลยอยากบอกเธอว่า เรา...ไม่เคยรักเธอน้อยลง ความรักยังสวยงามสำหรับเรา ทุกอย่างที่เธอเคยทำเพื่อเรา เรายังจำได้ เธอสอนให้เรารู้จักรัก รู้จักดูแลคนอื่น รู้จักให้อภัย วันนี้ฉันให้อภัยเธอ แต่เราไม่ขอเดินกลับไปเพราะยังไงอีกไม่นานเรื่องมันก็คงวนมาเจอแบบนี้อีก เราก็ต้องเจ็บซ้ำๆ ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆ เราเหนื่อยที่จะเล่นเกมจับผิด เกมที่ใครยอมก่อนคือแพ้ เราต่างก็เจ็บปวดกับการทะเลาะที่นับครั้งไม่ถ้วน เราไม่โทษเธอเลยเพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง หรืออาจไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป เป็นเราเองที่ผิด
เราอ่อนแอ ไม่ยอมลดอคติ ไม่อดทนและไม่พยามเข้าใจเธอให้มากขึ้น
เราก็ได้แต่โทษเธอ กล่าวหาว่าเธอคือคนผิด โดยไม่นึกโทษตัวเองว่าเป็นต้นเหตุของทุกอย่าง เป็นที่ใจเราเองที่มันยังต้องการความรักความเอาใจใส่ในแบบที่เธอเองก็จนปัญญาจะให้ เราเห็นเธอเหนื่อยกับหลายๆอย่างรวมถึงกับเราด้วย ในตอนนี้เราไม่อยากเป็นภาระของเธออีกต่อไป เราแค่อยากขอให้เธอรู้ไว้ว่า เราไม่โกรธเธอแล้ว ขออยู่ใกล้ๆเธอตรงนี้จนกว่าจะดีขึ้นแล้วอีกไม่นานเราจะเป็นฝ่ายไปเอง เราอยากให้เธอให้อภัยตัวเอง รักตัวเองให้มาก ดูแลตัวเองให้ดีเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา
เวลามันได้พิสูจน์แล้วว่าเราต่างก็อยู่ได้โดยไม่ต้องมีกันและกัน เธอก็ใช้ชีวิตของเธอ เราก็จะมีชีวิตของเรา เราทั้งสองคนต่างก็ต้องเดินหน้าต่อ เราสองคนฝืนตัวเองมานานเหลือเกิน ต้องขอโทษที่ทำหน้าที่”ภรรยา”ที่ดีตลอดให้เธอไม่ได้ ชีวิตการแต่งงานของเราที่ผ่านมามันทำให้รู้ว่า เธอได้ทำหน้าที่”สามี”ได้ดีที่สุดแล้ว เรามองเห็นความพยามปรับตัวของเธอทุกครั้ง เรารู้ว่ามันคือความรักความเอาใจใส่จากใจจริงของเธอ ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องยากที่สุดสำหรับเธอก็ตาม แต่เธอทำมันได้ดีเสมอ ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องรู้สึกผิด ความรักจากเธอมันคงไม่เหมาะกับเรา ความรักจากเรามันก็ดูไม่จำเป็นสำหรับเธอ
มันเหมือนเราพยามเลี้ยงปลาบนบก
นำมันขึ้นมาจากน้ำดูแลอย่างดีป้อนอาหารที่คิดว่าดีที่สุดให้และสอนให้เดินในแบบที่เราชอบ แต่ไม่นานมันก็ตาย เพราะสิ่งที่มันต้องการอย่างเดียวคือ น้ำ เท่านั้นแต่เราก็ให้ไม่ได้
เราดีใจที่เราได้ใช้ชีวิตร่วมกันกับเธอ เราสองคนผ่านเรื่องราวทั้งร้ายและดีมาด้วยกันมากมาย พอนึกย้อนกลับไปยังรู้สึกว่าเราทั้งคู่ก็เก่งที่สามารถประคับประคองกันมาได้ขนาดนี้
เราอดทนเก่งกันทั้งคู่และดีใจที่เราต่างก็ซื่อสัตย์ต่อกันตั้งแต่วันแรกจนถึงตอนนี้ เราคิดว่าเธออาจไม่ได้รักเราตั้งแต่แรก เป็นเราเองที่เพ้อเจ้อไปตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ เลยเผลอคิดเอาเองว่ามันคือความรัก แล้วเธอก็คงคิดเหมือนกัน เมื่อเวลาผ่านไปหลายอย่างมันได้พิสูจน์แล้วว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด เธออาจจะแค่อยากรับผิดชอบความรู้สึกของเราแค่นั้น
เราอยากให้เธอรู้ว่าเธอเป็นผู้ชายที่แสนดี เป็นคนดีที่สุดคนนึงที่เรารู้จัก เราเลยไม่อยากเห็นแก่ตัวบังคับให้เธออยู่กับเราต่อไป เรามั่นใจว่าถ้าเธอได้เจอคนที่เหมาะสม เธอจะเป็นคนรักที่ดี
เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูกอย่างแน่นอน เราต้องขอบคุณเธอจริงๆ จากนี้เราจะปล่อยให้เธอได้ใช้ชีวิตในแบบที่เธอชอบ แบบที่เธออยากเป็น ส่วนเราเองก็จะดูแลตัวเองให้ดี ขอกลับมารักตัวเอง ขอเยียวยาตัวเองคนเดียวลำพังและคงไม่พาใครเข้ามาในชีวิตอีก อีกอย่างเราต้องขอโทษที่เรารู้สึกตัวช้าไป เราหลอกตัวเองมานานมากว่าเราจะไปกันได้
....ยังรักเธอเสมอ
ตั้งแต่แรกเจอจนวินาทีนี้ ขอบคุณความรักจากเธอ.........พ่อฮีโร่ของฉัน
เมื่อความรักเดินทางมาถึงตอนสุดท้าย
จากตอนนั้นที่เราสองคนทะเลาะกัน
เราพยามหาข้อเสียของเธอเพื่อลบล้างข้อดี เพื่อที่เราจะเจ็บปวดน้อยลงแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลยยิ่งเราพยามเอาชนะกลับกลายเป็นว่านานวันเข้า เราเองก็ยิ่งเจ็บและมันทรมานที่เราเลือกที่จะเดินหนีปัญหากันทั้งคู่ เลือกที่จะหันหลังให้กันใช้ความเงียบมาทำร้ายกันและกัน
ก่อนที่เราจะบาดเจ็บจากอัคติของตัวเองและเจ็บกับศักดิ์ศรีที่เราต่างก็เอาชนะมันไม่ได้ แล้ววันนี้เราเองก็หาคำตอบของความสับสนและความทุกข์นี้ได้แล้ว เลยอยากบอกเธอว่า เรา...ไม่เคยรักเธอน้อยลง ความรักยังสวยงามสำหรับเรา ทุกอย่างที่เธอเคยทำเพื่อเรา เรายังจำได้ เธอสอนให้เรารู้จักรัก รู้จักดูแลคนอื่น รู้จักให้อภัย วันนี้ฉันให้อภัยเธอ แต่เราไม่ขอเดินกลับไปเพราะยังไงอีกไม่นานเรื่องมันก็คงวนมาเจอแบบนี้อีก เราก็ต้องเจ็บซ้ำๆ ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆ เราเหนื่อยที่จะเล่นเกมจับผิด เกมที่ใครยอมก่อนคือแพ้ เราต่างก็เจ็บปวดกับการทะเลาะที่นับครั้งไม่ถ้วน เราไม่โทษเธอเลยเพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง หรืออาจไม่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไป เป็นเราเองที่ผิด
เราอ่อนแอ ไม่ยอมลดอคติ ไม่อดทนและไม่พยามเข้าใจเธอให้มากขึ้น
เราก็ได้แต่โทษเธอ กล่าวหาว่าเธอคือคนผิด โดยไม่นึกโทษตัวเองว่าเป็นต้นเหตุของทุกอย่าง เป็นที่ใจเราเองที่มันยังต้องการความรักความเอาใจใส่ในแบบที่เธอเองก็จนปัญญาจะให้ เราเห็นเธอเหนื่อยกับหลายๆอย่างรวมถึงกับเราด้วย ในตอนนี้เราไม่อยากเป็นภาระของเธออีกต่อไป เราแค่อยากขอให้เธอรู้ไว้ว่า เราไม่โกรธเธอแล้ว ขออยู่ใกล้ๆเธอตรงนี้จนกว่าจะดีขึ้นแล้วอีกไม่นานเราจะเป็นฝ่ายไปเอง เราอยากให้เธอให้อภัยตัวเอง รักตัวเองให้มาก ดูแลตัวเองให้ดีเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา
เวลามันได้พิสูจน์แล้วว่าเราต่างก็อยู่ได้โดยไม่ต้องมีกันและกัน เธอก็ใช้ชีวิตของเธอ เราก็จะมีชีวิตของเรา เราทั้งสองคนต่างก็ต้องเดินหน้าต่อ เราสองคนฝืนตัวเองมานานเหลือเกิน ต้องขอโทษที่ทำหน้าที่”ภรรยา”ที่ดีตลอดให้เธอไม่ได้ ชีวิตการแต่งงานของเราที่ผ่านมามันทำให้รู้ว่า เธอได้ทำหน้าที่”สามี”ได้ดีที่สุดแล้ว เรามองเห็นความพยามปรับตัวของเธอทุกครั้ง เรารู้ว่ามันคือความรักความเอาใจใส่จากใจจริงของเธอ ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องยากที่สุดสำหรับเธอก็ตาม แต่เธอทำมันได้ดีเสมอ ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องรู้สึกผิด ความรักจากเธอมันคงไม่เหมาะกับเรา ความรักจากเรามันก็ดูไม่จำเป็นสำหรับเธอ
มันเหมือนเราพยามเลี้ยงปลาบนบก
นำมันขึ้นมาจากน้ำดูแลอย่างดีป้อนอาหารที่คิดว่าดีที่สุดให้และสอนให้เดินในแบบที่เราชอบ แต่ไม่นานมันก็ตาย เพราะสิ่งที่มันต้องการอย่างเดียวคือ น้ำ เท่านั้นแต่เราก็ให้ไม่ได้
เราดีใจที่เราได้ใช้ชีวิตร่วมกันกับเธอ เราสองคนผ่านเรื่องราวทั้งร้ายและดีมาด้วยกันมากมาย พอนึกย้อนกลับไปยังรู้สึกว่าเราทั้งคู่ก็เก่งที่สามารถประคับประคองกันมาได้ขนาดนี้
เราอดทนเก่งกันทั้งคู่และดีใจที่เราต่างก็ซื่อสัตย์ต่อกันตั้งแต่วันแรกจนถึงตอนนี้ เราคิดว่าเธออาจไม่ได้รักเราตั้งแต่แรก เป็นเราเองที่เพ้อเจ้อไปตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเจอ เลยเผลอคิดเอาเองว่ามันคือความรัก แล้วเธอก็คงคิดเหมือนกัน เมื่อเวลาผ่านไปหลายอย่างมันได้พิสูจน์แล้วว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด เธออาจจะแค่อยากรับผิดชอบความรู้สึกของเราแค่นั้น
เราอยากให้เธอรู้ว่าเธอเป็นผู้ชายที่แสนดี เป็นคนดีที่สุดคนนึงที่เรารู้จัก เราเลยไม่อยากเห็นแก่ตัวบังคับให้เธออยู่กับเราต่อไป เรามั่นใจว่าถ้าเธอได้เจอคนที่เหมาะสม เธอจะเป็นคนรักที่ดี
เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูกอย่างแน่นอน เราต้องขอบคุณเธอจริงๆ จากนี้เราจะปล่อยให้เธอได้ใช้ชีวิตในแบบที่เธอชอบ แบบที่เธออยากเป็น ส่วนเราเองก็จะดูแลตัวเองให้ดี ขอกลับมารักตัวเอง ขอเยียวยาตัวเองคนเดียวลำพังและคงไม่พาใครเข้ามาในชีวิตอีก อีกอย่างเราต้องขอโทษที่เรารู้สึกตัวช้าไป เราหลอกตัวเองมานานมากว่าเราจะไปกันได้
....ยังรักเธอเสมอ
ตั้งแต่แรกเจอจนวินาทีนี้ ขอบคุณความรักจากเธอ.........พ่อฮีโร่ของฉัน