บางคนคงเคยเจอเหตุการณ์ที่ต้องทำให้นึกถึงความรักเก่าๆ คนรักเก่า แฟนเก่า  ที่ไม่ว่าจะผ่านไปกี่เดือน กี่ปี ก็ยังไม่ลืม มันจะมีจังหวะหนึ่งในชีวิตที่หวนกลับไปคิดถึง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุข เรื่องทุกข์  ทำให้เราเสียใจ และ ยิ้มได้

หลายคนคงพูดว่า ก็ทำอย่างนั้นสิ อย่างนู้นสิ จะได้หาย  แต่บางอย่างมันคือแผลเป็น มันไม่ได้หายง่ายๆ  ยิ่งคนที่รักใครมากๆ ยิ่งย่กที่จะหาย

บางคนเป็น 10 ปี ก็ยังไม่ลืม

จขกท ก็คนนึงที่พยายามลืม แต่ก็ยิ่งนึกถึง ยิ่งหนี ยิ่งอยากเจอ   มันไม่ต่างอะไรกับบ่วงกรรมเลย ที่เราต้องมานั่งคิดถึง นึกถึง คนๆนึงที่เราไม่มีทางลืม และก็ไม่มีทางที่เค้าจะกลับมา   ถึงคำตอบจะชัดเจนว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เพราะมันคือแผลเป็น มันไม่หายง่ายๆ  ยิ่งลบยิ่งเจ็บ คงไม่มีใครที่จะลบความทรงจำตัวเองได้ ยกเว้นจะเกิดอุบัติเหตุ  

การเลิกกันมันไม่ได้เจ็บที่สุด แต่ที่มันเจ็บที่สุดคือตอนที่เรารู้ว่าเราเลิกกับใครคนนึง แล้วเรายังรักเค้ามากๆ

ต่อให้เข้มแข็งแค่ไหนก็ต้องมีมุมที่ต้องเสียใจ
และความเสียใจนี้แหละที่ทำให้เราเหมือนถูกบวงกรรมให้ชดใช้