อาการเบื่อโลก

เราเปิดร้านชนิดหนึ่งค่ะ อยู่ของเราแต่ที่ร้าน มีลูกค้าก็บริการของเราไป ไม่มีลูกค้าเราก็นั่งเล่นเฟส เล่นพันทิปเรื่อยเปื่อยของเราไป เจอหน้าคนแถวร้านก็ยิ้มทักทาย 2-3 คำ ไม่เคยนั่งคุยอะไรด้วยเลย เพราะไม

ไม่ใช้เข้าสังคมไม่เป็นนะ แต่ให้ฝืนยิ้มก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจมาก เพราะคนพวกนี้เป็นพวกชอบกัด, ชอบเผือก, และชอบนินทาเรา

ไม่อยากเป็นคนคิดมากคิดเล็กคิดน้อยบางทีมันทำให้บั่นทอนจิตใจจนจิตตก หนูจะเล่าก่อนว่าหนูเคยมีเพื่อนที่สนิทมากๆแล้วโดนเพื่อนหักหลังนินทาลับหลัง พอไปทำงานก็โดนคนที่ทำงานแอบด่าลับหลังอีกแต่ต่อหน้าเขาก็ทำดีก

คือว่าเพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกผิดพลาดยังไงขอโทษนะคะ  หนูมีอาการแบบว่าเวลามีอะไรมาสะกิดใจให้เครียดไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ก็จะเก็บมาคิดมากคิดวนซ้ำไปซ้ำมาเอาออกจากหัวไม่ได้เลยค่ะ ดิ่งเบื่อๆ ร

เรามีนิสัยโลกส่วนตัวสูง แบบว่ามีบุคลิก หน้านิ่ง ไม่ค่อยยิ้ม ไม่แสดงออกทางอารมณ์ (ออกทางสีหน้ามากกว่า555) บางทีก็ชอบเหม่อลอย เหมือนคิดอะไรในใจ ชอบทำอะไรคนเดียว ไม่ค่อยพึ่งพาใคร ไม่เข้าหาใครก่อน ไปไหนมา

เหนื่อยมากๆทั้งเรื่องการเงินเรื่องครอบครัวเรื่องที่ทำงาน คนรอบข้าง มองไปทางไหนก็ท้อไปหมด ไม่มีแรงในการใช้ชีวิตเลยค่ะ บางทีก็ไม่อยากฝืนยิ้มแล้วมันเหนื่อยที่จะแกล้งยิ้มกลับมาร้องไห้ทุกวัน พูดกับใครก็ไม่

หนูเป็นแบบนี้ตั้งแต่ตอนไหนก็ยังไม่รู้ตัวป้าแม่หรือคนในครอบครัวคนไหนก็บอกว่าหนูโลกส่วนตัวสูง หรือตัวเองโลกแคบก็ไม่รู้ รู้สึกเข้าไปอยู่ในคนหมู่มากได้ไม่นานอยู่ไปแล้วรู้สึกเบื่อเลี่ยงได้ก็เลี่ยงตลอด ไม่ช

พึ่งลาออกจากงานมา ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร เหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ล่องลอยไปไหน หรือมันยังติดอยู่กับที่ทำงานเก่า ก็ไม่รู้เลย เหมือนไม่อยากทำอะไร เบื่อไปหมด ทำอะไรก็เหนื่อย เหม่อลอย มันว่างเปล่า ว่าง