คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
สมัยรัฐบาลคณะราษฎร จำนวนคนอ่านออกเขียนได้เท่าไหร่ไม่ชัดเจนครับ แต่ในแง่ของปริมาณจำนวนนักเรียนและจำนวนสถาบันการศึกษาเรียกได้ว่าเพิ่มจากยุคสมบูรณาญาสิทธิราชย์แบบก้าวกระโดดครับ
พบว่ามีการเร่งรัดให้กระจายสถานศึกษากระจายตัวไปในพื้นที่ต่างๆ จนใน พ.ศ.๒๔๗๗ มีการขยายตัวของโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นครบทั้งประเทศ และ พ.ศ.๒๔๗๘ มีการกระจายตัวของสถานศึกษาครบ ๔,๙๐๐ ตำบลทั่วประเทศ ใน พ.ศ.๒๔๘๐ มีจังหวัดที่มีการศึกษาระดับมัธยมบริบูรณ์ (มัธยมศึกษาปีที่ ๖) จำนวน ๕๐ จังหวัด ต่อมาใน พ.ศ.๒๔๘๑ เพิ่มเป็น ๕๙ จังหวัด พ.ศ.๒๔๘๒ เพิ่มเป็น ๖๓ จังหวัด แล้วครบทุกจังหวัดใน พ.ศ.๒๔๘๓
นอกจากนี้พบว่ามีสถิติการขยายตัวเชิงปริมาณของสถานศึกษาอย่างมากนับแต่ พ.ศ.๒๔๗๕ เป็นต้นมา คือ
หนึ่ง จำนวนโรงเรียนใน พ.ศ.๒๔๗๕ มีจำนวนรวม ๗,๖๓๘ แห่ง พ.ศ.๒๔๘๐ มีจำนวน ๑๐,๙๑๗ แห่ง และ พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๑๙,๖๒๙ แห่ง
สอง จำนวนนักเรียนชั้นประถมสามัญใน พ.ศ.๒๔๗๕ มีจำนวนรวม ๗๖๐,๘๗๖ คน พ.ศ.๒๔๘๐ มีจำนวน ๑,๒๔๙,๒๗๕ คน และ พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๑,๗๒๐,๓๗๐ คน
สาม จำนวนเด็กที่เข้าเรียนใน พ.ศ.๒๔๗๕ เข้าเรียนร้อยละ ๕๒.๗๓ พ.ศ.๒๔๘๐ เข้าเรียนร้อยละ ๖๕.๑๕ และ พ.ศ.๒๔๘๕ เข้าเรียนร้อยละ ๙๓.๒๓
สี่ จำนวนครู ใน พ.ศ.๒๔๗๔ มีครูรวม ๑๗,๔๐๒ คน พ.ศ.๒๔๘๐ มีจำนวน ๓๔,๒๕๑ คน และ พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๖๖,๘๙๗ คน
นอกจากนี้ตามนโยบายการศึกษาภาคบังคับของรัฐบาลในสมัยนั้น จึงปรากฏว่าทำให้มีการขยายตัวของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาสายสามัญอย่างมาก โดย พ.ศ.๒๔๗๕ มีจำนวน ๓๒,๑๖๖ คน เพิ่มขี้นใน พ.ศ.๒๔๘๐ เป็น ๗๒,๐๔๐ คน และใน พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๑๑๓,๐๓๒ คน
และยังพบหลักฐานการขยายตัวในรูปแบบอื่นอีกคือการเพิ่มของสถานศึกษาและนักเรียนในระดับอาชีวะศึกษาหรือมัธยมศึกษาสายวิสามัญ โรงเรียนราษฎร์ (โรงเรียนเอกชน) ระดับอดุมศึกษา (จากเดิมที่มีเพียงจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแห่งเดียว) คือมีมหาวิทยาลัยเปิดอย่างธรรมศาสตร์และการเมือง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ และมหาวิทยาลัยศิลปากร นอกจากนี้ยังรวมไปถึงการศึกษาผู้ใหญ่ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกัน
อย่างไรก็ตาม การขยายตัวของสถานศึกษาก็ควบคู่ไปกับการควบคุมของรัฐที่พยายามปลูกฝังค่านิยมที่สอดคล้องกับระบอบใหม่ไปด้วย โดยพยายามเผยแพร่อดุมการเรื่องรัฐธรรมนูญและการปลูกฝังค่านิยมในการเป็นพลเมืองที่ดีต่อรัฐไปพร้อมกันครับ
พบว่ามีการเร่งรัดให้กระจายสถานศึกษากระจายตัวไปในพื้นที่ต่างๆ จนใน พ.ศ.๒๔๗๗ มีการขยายตัวของโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นครบทั้งประเทศ และ พ.ศ.๒๔๗๘ มีการกระจายตัวของสถานศึกษาครบ ๔,๙๐๐ ตำบลทั่วประเทศ ใน พ.ศ.๒๔๘๐ มีจังหวัดที่มีการศึกษาระดับมัธยมบริบูรณ์ (มัธยมศึกษาปีที่ ๖) จำนวน ๕๐ จังหวัด ต่อมาใน พ.ศ.๒๔๘๑ เพิ่มเป็น ๕๙ จังหวัด พ.ศ.๒๔๘๒ เพิ่มเป็น ๖๓ จังหวัด แล้วครบทุกจังหวัดใน พ.ศ.๒๔๘๓
นอกจากนี้พบว่ามีสถิติการขยายตัวเชิงปริมาณของสถานศึกษาอย่างมากนับแต่ พ.ศ.๒๔๗๕ เป็นต้นมา คือ
หนึ่ง จำนวนโรงเรียนใน พ.ศ.๒๔๗๕ มีจำนวนรวม ๗,๖๓๘ แห่ง พ.ศ.๒๔๘๐ มีจำนวน ๑๐,๙๑๗ แห่ง และ พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๑๙,๖๒๙ แห่ง
สอง จำนวนนักเรียนชั้นประถมสามัญใน พ.ศ.๒๔๗๕ มีจำนวนรวม ๗๖๐,๘๗๖ คน พ.ศ.๒๔๘๐ มีจำนวน ๑,๒๔๙,๒๗๕ คน และ พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๑,๗๒๐,๓๗๐ คน
สาม จำนวนเด็กที่เข้าเรียนใน พ.ศ.๒๔๗๕ เข้าเรียนร้อยละ ๕๒.๗๓ พ.ศ.๒๔๘๐ เข้าเรียนร้อยละ ๖๕.๑๕ และ พ.ศ.๒๔๘๕ เข้าเรียนร้อยละ ๙๓.๒๓
สี่ จำนวนครู ใน พ.ศ.๒๔๗๔ มีครูรวม ๑๗,๔๐๒ คน พ.ศ.๒๔๘๐ มีจำนวน ๓๔,๒๕๑ คน และ พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๖๖,๘๙๗ คน
นอกจากนี้ตามนโยบายการศึกษาภาคบังคับของรัฐบาลในสมัยนั้น จึงปรากฏว่าทำให้มีการขยายตัวของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาสายสามัญอย่างมาก โดย พ.ศ.๒๔๗๕ มีจำนวน ๓๒,๑๖๖ คน เพิ่มขี้นใน พ.ศ.๒๔๘๐ เป็น ๗๒,๐๔๐ คน และใน พ.ศ.๒๔๘๕ มีจำนวน ๑๑๓,๐๓๒ คน
และยังพบหลักฐานการขยายตัวในรูปแบบอื่นอีกคือการเพิ่มของสถานศึกษาและนักเรียนในระดับอาชีวะศึกษาหรือมัธยมศึกษาสายวิสามัญ โรงเรียนราษฎร์ (โรงเรียนเอกชน) ระดับอดุมศึกษา (จากเดิมที่มีเพียงจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยแห่งเดียว) คือมีมหาวิทยาลัยเปิดอย่างธรรมศาสตร์และการเมือง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยแพทยศาสตร์ และมหาวิทยาลัยศิลปากร นอกจากนี้ยังรวมไปถึงการศึกษาผู้ใหญ่ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นเดียวกัน
อย่างไรก็ตาม การขยายตัวของสถานศึกษาก็ควบคู่ไปกับการควบคุมของรัฐที่พยายามปลูกฝังค่านิยมที่สอดคล้องกับระบอบใหม่ไปด้วย โดยพยายามเผยแพร่อดุมการเรื่องรัฐธรรมนูญและการปลูกฝังค่านิยมในการเป็นพลเมืองที่ดีต่อรัฐไปพร้อมกันครับ
แสดงความคิดเห็น
ช่วงปฏิรูปรัชกาลที่ 5 และหลัง มีจำนวนคนไทยอ่านออกเขียนได้เพิ่มขึ้นมากแค่ไหมครับ
หลังการปฏิรูป ร.5 ประชากรชาวสยามที่อ่านออกเขียนได้มีจำนวนร้อยละเท่าไหร่ แล้วหลังจากนั้นมีการเพิ่มจำนวนทั้งโรงเรียน ครู คนอ่านออกเขียนได้เพิ่มมากขึ้นเท่าไหร่ กับช่วงไหนที่การศึกษาเพิ่มขึ้นแบบก้าวกระโดดมีการเพิ่มจำนวนคนอ่านออกเขียนได้ครับ แล้วครู อาจารย์ผู้สอนนักศึกษาช่วง ร.5 มีมากไหมครับในมุมมองผมไม่น่าจะมีเยอะนะ แล้วครูเริ่มมาเพิ่มขึ้นจำนวนมากตอนช่วงไหนครับ
แล้วช่วงคณะราษฎรปกครองสยามโรงเรียน การศึกษา หรือจำนวนคนอ่านออกเขียนได้มีมากน้อยแค่ไหนครับ ปล.อย่าดราม่านะครับ
ปล.หากผิดประการใดขออภัยอย่างสูงครับ