@@@เพื่อนฝูงทุกข์ควรไปให้เร็ว@@@ —-ผลึกหิน—-

เมื่อคืนได้นั่งอ่านหนังสือ อมตะวาจา เห็นมีหลายคำน่าสนใจ จึงคัดมาบางส่วน
ให้เพื่อนๆชาวราชดำเนิน ที่กำลังดำเนินความบาดหมางกัน ได้อ่านได้คิดได้พิจารณา…


เพื่อนฝูงเลี้ยงควรไปให้ช้า
เพื่อนฝูงทุกข์ควรไปให้เร็ว

รู้จักคนรู้จักหน้าแต่ยากจะรู้ใจ ดังนี้แล้ว…
จิตใจคิดร้ายต่อผู้อื่นมิควรมี แต่ระวังผู้อื่นมิควรขาด

คนมักได้มักมิเลือกความถูกต้อง

พึงถกเถียงกับผู้มีเหตุผล

ความชนะที่ได้มาโดยโต้แย้ง แม้จะได้มาก็คือความว่างเปล่า
มีแต่ความว่างเปล่า มีแต่ผลเสียในด้านจิตใจ

ความฉลาดของคน บางครั้งอาจถูกล้างเพราะความฉลาด

เภทภัยได้มาจากวาจา โรคภัยได้มาจากปาก

ข่าวลือ เป็นความเท็จกึ่งหนึ่ง

ไม่อยากให้ใครได้ยิน ไม่ต้องพูด
ไม่อยากให้ใครได้รู้ ไม่ต้องทำ

อย่าแนะนำให้เพื่อนทำความเลวแม้นิดเดียว
จงร่วมมือกับเขา ถ้าเป็นความดีแม้น้อยนิด

คบเพื่อนเพราะเพื่อนมีอิทธิพล เมื่ออิทธิพลหมดไป การเป็นเพื่อนก็จบ
คบเพื่อนเพราะเพื่อนร่ำรวย เมื่อเพื่อนอับจน การเป็นเพื่อนก็สลาย

คนเราต้องสงวนสมองส่วนหนึ่งไว้ สำหรับฟังความคิดอ่านของผู้อื่นบ้าง

คบค้ากันมาช้านาน ผิดใจนิดเดียวถึงกับอาฆาต
หมดเยื่อใยผิดมนุษย์ ความทุกข์ยากจะตกกับลูกหลาน

ความแค้นเกิดจากความเขลา ในที่สุดจะเห็นผลเอง

เพื่อนที่ไม่มีสัจจะ จะร้ายยิ่งกว่าศัตรู

หนี้สินกับคำพูดที่เป็นเท็จ มักจะอยู่ในบุคคลเดียวกัน

คนกลัวเสียหน้า มีหน้า
คนกลัวกฏหมาย อยู่ใต้กฏหมาย

สุดท้าย…

อย่าห่วงผู้อื่นว่าจะไม่รู้จักตนดี พึงเกรงว่าเราจะไม่รู้จักเขาดีพอหรือไม่


—-ผลึกหิน—-

Cr.อมตะวาจา แปลจากคำคมของนักปราชญ์จีนและยุโรป โดย แสง เหตระกูล