อยู่บ้านไม่เคยมีความสุขสักวัน

ทุกคนเคยเป็นกันไหม
เวลาทำอะไรแล้วพ่อชอบมาบ่นด่าจะตี
ซึ่งวันนี้คือเราไม่ได้กินข้าวเช้าเพราะรีบไปทำบุญพอทำบุญเสร็จแล้วเนี่ยซื้อของกินเดินกินไปด้วยเราก็อิ่มแล้วพอไปถึงบ้านพ่อเรียกกินข้าวเราก็บอกว่าไม่หิวอิ่มแล้วพ่อก็บอกมากินข้าวเดี๋ยวจะฟาดให้เลยข้าวไม่ยอมกินเดี๋ยวปวดท้องแล้วจะกระทืบซ้ำให้ปล่อยให้ตายไปเลย...(มียาวกว่านี้)เราก็บอกไม่หิวอยู่เพราะกินของอย่างอื่นเยอะมากจนอิ่มไงเราก็เข้าใจว่าเป็นห่วงแต่พอพ่อกินข้าวเสร็จเดินมาเพื่อจะกินยาแล้วพ่อบอกว่าห่วงแต่เล่นเกมเล่นอะไรหนักหนาเดี๋ยวยึดไม่ต้องเล่นข้าวก็ไม่กิน..(ตามจริงพูดแรงกว่านี้แต่พิมให้ดูสุภาพ)เราก็มองแล้วคิดในใจถ้าเราเถียงว่าเราไม่ได้เล่นแต่อ่านนิยายก็คงไม่ได้อะไรคงได้คำด่าบ่นมากขึ้นเราเลยมองหน้าแล้วพ่อก็บ่นอย่าทำหน้ายังงี้นะเดียวจะกระทืบให้นิสัยเสียยิ่งโตยิ่งไม่ได้เรื่องอยู่ใกล้มือจะฟาดหน้าให้เราก็คิดในใจอีกคือกูแค่มองหน้ายังไม่ทำหน้าไรเลยแล้วเราก็รีบเก็บของกินเพื่อจะรีบขึ้นข้างบ่น ขก.ฟัง+รำคานในขณะกำลังขึ้นบันไดพ่อก็ถามจะไปไหนเราก็คิดให้ใจขึ้นบันไดบ้านไปซื้อของมั้งไ่ม่น่าถามพ่อก็บอกอย่าทำหน้ายังงี้นะ+คำหยาบแรงมันทำให้เราเจ็บใจจนแอบไปร้องไห้คนเดียวซึ่งเป็นแบบนี้แทบทุกวันไม่เคยมีความสุขเลย ซั ก วั นและยังมีหลายเหตุการที่คล่ายแบบนี้แต่แรงซึ่งเราต้องยอมพ่อไม่มีความสุขในตัวจริงหรอใครก็ได้ช่วยบอกหน่อยควรทำยังไงให้ตัวเองมีความสุข