อยากแชร์ความรักของผม ยากที่ใครจะเข้าใจ ชายกับชาย ครับ

สวัสดีครับเป็นคน คนนึ่งที่ทำมาหากินในกรุงเทพฯ ผมมีรสนิยมรักเพศเดียวกันครับ ผมก็ใช้ชีวิตปกติทั่วไปครับ ไม่แตกต่างอะไรจากคนทั่วไปเลย ผมก็ยอมรับว่าผมก็เล่นแอฟเกย์เหมือนกัน ตัวผมก็โสดมาปีกว่าๆแล้วนะ มีวันนึ่งผมมีคนคนนึ่งทักผมมาไม่มีรูปโปรไฟล์ ผมก็คุยทั่วไปครับ เขาก็ขอแอดไลน์ผม ผมก็ให้แอดนะเนื่องจากผมอยากเห็นหน้าเขาผมก็คิดแค่นั้น พอได้แอดไลน์ เขาก็ขึ้นรูปโปร์ไฟล์ไลน์เป็นตัวการ์ตูน ทำไมคนคนนี้ดูลึกลับจังเลย เขาบอกผมว่าเขาเป็น ผช แท้ ไม่สามารถเปิดเผยตัวเองได้เขาไม่เคยคบผู้ชาย แต่เขาก็มีความรู้สึกชอบผู้ชาย (เป็นไบนั้นเอง555) ผมก็คิดว่า จะอะไรเยอะแยะ เราคุยกันผ่านไลน์จนประมาณ อาทิตย์นิดๆ จนผมไม่อยากคุยแล้ว เขาก็โทรไลน์มาขอนัดเจอที่ห้างแห่งนึ่ง ผมก็ตอบตกลงเลยจะได้เจอหน้าซะที มันมีอะไรหนักหนา ผมก็ไปตามนั้นที่ห้างที่เรานัดครับ ผมก็ได้เจอเขาสักที ผมเจอเขาผมก็ตกใจครับ ตกใจจริงๆ พี่เขามีรูปขาที่ผิดรูปครับ ผมดูทรงทรงรองเท้าที่พี่เขาใส่มันมีทิศที่ผิดปกติจากคนทั่วไป นิ้วมือพี่เขามีไม่ครบ10นิ้วครับข้างนึ่งมี4อีกข้างนิ้วจะงอๆครับ แต่พี่เขาไม่เดินเป๋ เดินเหมือนคนปกติครับ ส่วนเรื่องหน้าตาก็ ผู้ชายๆคนนึ่ง มีหนวดเล็กๆ หน้าเข้มๆคมๆครับ สิ่งแรกเลยที่พี่เขาคุยกับผมคือ รับพี่ได้ไหมครับ ซึ่งสถานะการตรงหน้าผม ผมก็ต้องตอบว่า ได้ครับหลังจากนั้นเราก็ไปทานข้าวกันครับในห้างนั้นแหละ ผมก็ดูพฤติกรรมเขา การใช้ชีวิตของเขา (พี่เขาเป็นคนที่พูดเพราะมาก คับทุกคำ) เรานั่งทานข้าวด้วยกันครับ พี่เขาเกร็งๆนะครับ ผมก็พยายามคุยให้เขารีเล็ค พี่เขาทานข้าว กิน หยิบ จับของเขียนเมนูได้เหมือนคนปกติเลยครับ เราก็กินไปได้สักพัก พี่เขาก็หยิบทิชชู่มาเช็คมากให้ คือผมตกใจมากตอนนั้น แต่ก็แอบประทับใจนะครับ วันนั้นทั้งวันเราก็ไปเดินเล่น ดุหนังกันต่อ พี่เขาก็ทำได้เหมือนคนปกติเลยนะครับ เทคแคร์ผมดี ถามผมตลอด “ผมยอมรับนะครับว่าตอนนั้นแค่อยากดูศึกษาพฤติกรรมพี่เขาเฉยๆ ไม่คิดอะไร” แต่การกระทำเขาหลายๆอย่างที่ทำให้เรา เรากลับเริ่มประทับใจ การคุยกันในไลก็ยังมีต่อ นัดเจอกันครั้งที่2-3-4 จนพี่เขาตัดสินใจขอเราเป็นแฟน ผมก็ตอบตกลงนะครับตอนนี้น ผมไม่ได้คิดอะไรในสมองเลยคิดแค่ไม่ตกลงเป็นแฟนกับไม่ตกลงเท่านั้นผมก็ตอบตามความรู้สึกของผมคือการตอบตกลงไป เราคบกันได้สักพักครับ เวลาไปไหนมาไหน คนมองครับ 1คือมอง มองที่เราเป็นคู่ ชช กับรูปร่างภายนอกของที่เขาที่ดูพิการ แต่ผมยอมรับเลยนะครับว่าผมไม่แคร์สายตาคน เพราะผมมีความสุขทุกครั้งที่อยุ่กับพี่เขา พี่เขาดีและเอาใจใส่เกมก้บพี่เขาทะเลาะกันบ่อยนะครับเรื่องที่พี่เขากลัวผมอาย อายที่ต้องเดินข้างเขา พี่เขาพยายามเดินห่างผมเวลาอยุ่ข้างนอก ผมก็จะเป็นคนเดินไปเกาะไปตับแขนเขาตลอด ผมอยากบอกว่าผมไม่อายนะครับที่ผมมีแฟนเป็นแบบนี้ผมมองข้ามตรงจุดนั้นมานานแล้ว แต่พี่เขากลับมีปมในใจในสิ่งที่พี่เขาเป็น ทำยังไงดีครับให้พี่เขารุ้ว่าผมรักเขาจริงๆ อย่าไปแคร์สายตาคนอื่น พี่เขาจะพูดถึงเรื่องที่กลัวผมอายตลอดเวลา