"เพราะรักจึงยอมทุ่มเททุกอย่าง"
เราเป็นพนักงานเอกชนของบริษัทๆ นึงในเมืองอันกว้างใหญ่ เมืองหนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาสองปีได้ไม่นาน ... เราตรอมใจหนักมาก หลายเดือน แต่นั้นก็ช่างมันเถอะ ...
ต่อมาอาการแบบนั้นมันก็หายไป เรากลับมาใช้ชีวิต เหงาๆ เพียงลำพังได้ ชิน มากขึ้น
วันนึงเราได้ทำงานร่วมกับพี่ในบริษัทคนนึง ด้วยเขาเป็นคนอารมณ์ดี น่ารัก เลยตกหลุมรักอย่างจัง แต่นั้นมันคงเป็นอะไรที่เราคงคิดไปเอง ว่าพี่เขาคงแอบมีใจ
เพราะวันนั้นเราขอ FB กันเอาไว้
คืนนั้นประมาณ 5 ทุ่มได้ เราก็ทักพี่เขาไป ว่าทำไมยังไม่นอนล่ะ ... ประโยคนั้น ทำให้เราคุยกันมากขึ้น วันหยุด พี่เขาชวนไปกินขนมด้วยกัน ชวนเราไปดื่ม เที่ยวกลางคืน
จน... มีคืนนึงไปดื่มกันตามปกติ จนได้เวลากลับเขามาส่งเราที่บ้าน เราเลยถามตรงๆว่าเขารู้ใช่ไหม ว่าเราแอบชอบเขา ... แต่เขาบอกเราว่า เขามีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว ... แต่ในรถคืนนั้น มันไม่ได้จบแค่บทสนทนาเหล่านั้น มันจบด้วย ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน ... นั้นคือเรา "จูบ" กัน
วันต่อมาเขาก็ยังคุยกับเราปกติ และจนคุยกันว่าจะลองคบกันอยู่ เขาเริ่มติดเรา มาอยู่กับเรา และคบกับได้ประมาณ สามเดือน เราจึงรับรู้ว่า เขามีเรื่องปัญหาการเงิน เราคบเขาเพราะเรานั้นแอบชอบ และมันกลายเป็นรัก แต่ใครๆก็มองว่าเรานั้นหลงไปสะแล้วล่ะ ระหว่างที่เขาคบกับเรา คนในที่ทำงานและเพื่อนของเขาไม่มีใครรู้เลยว่าเราคบกัน
เขาเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง จะวางตัวดีต่อหน้าคนอื่นๆตลอด ในขณะที่เราคบเขา เราทำทุกอย่างไม่ว่าจะทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้าให้เขา คือดูแลตั้งแต่ตื่นยันนอน ยามตื่นนอนเราก็ต้องตื่นมารีดผ้าไว้ให้ใส่ไปทำงาน เพราะเราเข้างานกะต่างกัน กับข้าว อาหารที่เขาต้องทานก่อนไปทำงานพร้อมเสมอ
แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น หลังๆเขาอยากได้อะไรเราก็ซื้อให้เขา ออกค่าของ ต่างๆ ค่าไรต่างๆที่ใช้ภายในบ้านของเรากะเขา เขาอยากได้อะไรเราซื้อให้ทุกอย่าง จนวันนึงเราต้องเริ่มขอเงินจากที่บ้านทุกเดือน เงินเก็บก็หมด ถึงขั้นนับเหรียญที่มีไปปลกเพื่อพาเขาไปกินข้าวนอกบ้านได้โดยไม่ขัดใจ
เอาจริงๆหลายๆเรื่องที่ทำให้เรารู้ว่าเขาฝืนคบเราเพราะอะไร แต่เรามันตาบอด เพียงเพราะแค่เรา รัก เขาเท่านั้น
ต่อมาปีนึง เริ่มมีน้องใหม่เข้ามา เขาก็เริ่มอ้างกลับไปอยุ่คนเดียว โดยบอกว่าบ้านเรามันร้อน เขานอนไม่ได้ ...แล้วที่ผ่านมาเกือบปี ไม่เห็นเคยบ่นสักครั้ง... อ่าเคร เราเริ่มแยกกันอยุ่ บางทีเราก็ไปๆมาๆ ...แต่อาการเขาชัดเจนว่าไปชอบเด็กใหม่เข้าอย่างจัง ... ในขณะที่เราทำงาน เขาหยุดงานเขาก็พากันไปกินข้าว ช้อปปิ้ง ... แต่เขาบอกเราว่าเขาเลิกกับเราแล้วนิ แต่ทั้งๆที่เรายังนอนด้วยกันบ้างอยู่เลยนะ ... เขาขอเลิกเราเพราะเราทะเลาะเขา เราถึงขั้นเพ้อหนักอยากตาย อยากลาออกจากงานไม่อยาฏเจอหน้าเขาอีก ... เขาให้เหตุผลกะเราว่าเขมเลิกเพราะเขาอยากมีคนที่สร้างครอบครัวให้เขาได้ แล้วความพยามทั้งหมดที่เราทำมันมาตลอดล่ะ ...มันไม่ได้มีค่าสำหรับคนอย่างเขาเลย ... หลังจากนั้นเขามีแฟนใหม่ที่รวยกว่าเรา เงินถึงกว่าเรา เขาช่างดูมีความสุข
ความดีมันไม่ได้มีค่ามากไปกว่า เงิน จริงๆ !!
เพื่อนเรา คนในที่ทำงานเรา ด่าเราว่าเรามันโง่ ของค๊ตโง่ ที่ไปรัก ไปหลงคนแบบนั้น ...เสียใจเป็นปีๆ ...ไม่ยอมให้ใครเข้ามาทั้งๆที่มีคยดีดีพร้อมดูแลเรา...!! ทำไม ยังรักคนเห็นแก่ตัวแบบนั้น!!
อย่างน้อยที่ผ่านมามันก็สอนอะไรให้กับฉันมากมาย ว่าอย่ารักใคร มากกว่าตัวเอง และครอบครัว
รักที่ ใครๆก็มองว่าเรา โง่
เราเป็นพนักงานเอกชนของบริษัทๆ นึงในเมืองอันกว้างใหญ่ เมืองหนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าเราเพิ่งเลิกกับแฟนที่คบกันมาสองปีได้ไม่นาน ... เราตรอมใจหนักมาก หลายเดือน แต่นั้นก็ช่างมันเถอะ ...
ต่อมาอาการแบบนั้นมันก็หายไป เรากลับมาใช้ชีวิต เหงาๆ เพียงลำพังได้ ชิน มากขึ้น
วันนึงเราได้ทำงานร่วมกับพี่ในบริษัทคนนึง ด้วยเขาเป็นคนอารมณ์ดี น่ารัก เลยตกหลุมรักอย่างจัง แต่นั้นมันคงเป็นอะไรที่เราคงคิดไปเอง ว่าพี่เขาคงแอบมีใจ
เพราะวันนั้นเราขอ FB กันเอาไว้
คืนนั้นประมาณ 5 ทุ่มได้ เราก็ทักพี่เขาไป ว่าทำไมยังไม่นอนล่ะ ... ประโยคนั้น ทำให้เราคุยกันมากขึ้น วันหยุด พี่เขาชวนไปกินขนมด้วยกัน ชวนเราไปดื่ม เที่ยวกลางคืน
จน... มีคืนนึงไปดื่มกันตามปกติ จนได้เวลากลับเขามาส่งเราที่บ้าน เราเลยถามตรงๆว่าเขารู้ใช่ไหม ว่าเราแอบชอบเขา ... แต่เขาบอกเราว่า เขามีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว ... แต่ในรถคืนนั้น มันไม่ได้จบแค่บทสนทนาเหล่านั้น มันจบด้วย ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อน ... นั้นคือเรา "จูบ" กัน
วันต่อมาเขาก็ยังคุยกับเราปกติ และจนคุยกันว่าจะลองคบกันอยู่ เขาเริ่มติดเรา มาอยู่กับเรา และคบกับได้ประมาณ สามเดือน เราจึงรับรู้ว่า เขามีเรื่องปัญหาการเงิน เราคบเขาเพราะเรานั้นแอบชอบ และมันกลายเป็นรัก แต่ใครๆก็มองว่าเรานั้นหลงไปสะแล้วล่ะ ระหว่างที่เขาคบกับเรา คนในที่ทำงานและเพื่อนของเขาไม่มีใครรู้เลยว่าเราคบกัน
เขาเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง จะวางตัวดีต่อหน้าคนอื่นๆตลอด ในขณะที่เราคบเขา เราทำทุกอย่างไม่ว่าจะทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้าให้เขา คือดูแลตั้งแต่ตื่นยันนอน ยามตื่นนอนเราก็ต้องตื่นมารีดผ้าไว้ให้ใส่ไปทำงาน เพราะเราเข้างานกะต่างกัน กับข้าว อาหารที่เขาต้องทานก่อนไปทำงานพร้อมเสมอ
แต่นั้นไม่ใช่ประเด็น หลังๆเขาอยากได้อะไรเราก็ซื้อให้เขา ออกค่าของ ต่างๆ ค่าไรต่างๆที่ใช้ภายในบ้านของเรากะเขา เขาอยากได้อะไรเราซื้อให้ทุกอย่าง จนวันนึงเราต้องเริ่มขอเงินจากที่บ้านทุกเดือน เงินเก็บก็หมด ถึงขั้นนับเหรียญที่มีไปปลกเพื่อพาเขาไปกินข้าวนอกบ้านได้โดยไม่ขัดใจ
เอาจริงๆหลายๆเรื่องที่ทำให้เรารู้ว่าเขาฝืนคบเราเพราะอะไร แต่เรามันตาบอด เพียงเพราะแค่เรา รัก เขาเท่านั้น
ต่อมาปีนึง เริ่มมีน้องใหม่เข้ามา เขาก็เริ่มอ้างกลับไปอยุ่คนเดียว โดยบอกว่าบ้านเรามันร้อน เขานอนไม่ได้ ...แล้วที่ผ่านมาเกือบปี ไม่เห็นเคยบ่นสักครั้ง... อ่าเคร เราเริ่มแยกกันอยุ่ บางทีเราก็ไปๆมาๆ ...แต่อาการเขาชัดเจนว่าไปชอบเด็กใหม่เข้าอย่างจัง ... ในขณะที่เราทำงาน เขาหยุดงานเขาก็พากันไปกินข้าว ช้อปปิ้ง ... แต่เขาบอกเราว่าเขาเลิกกับเราแล้วนิ แต่ทั้งๆที่เรายังนอนด้วยกันบ้างอยู่เลยนะ ... เขาขอเลิกเราเพราะเราทะเลาะเขา เราถึงขั้นเพ้อหนักอยากตาย อยากลาออกจากงานไม่อยาฏเจอหน้าเขาอีก ... เขาให้เหตุผลกะเราว่าเขมเลิกเพราะเขาอยากมีคนที่สร้างครอบครัวให้เขาได้ แล้วความพยามทั้งหมดที่เราทำมันมาตลอดล่ะ ...มันไม่ได้มีค่าสำหรับคนอย่างเขาเลย ... หลังจากนั้นเขามีแฟนใหม่ที่รวยกว่าเรา เงินถึงกว่าเรา เขาช่างดูมีความสุข
ความดีมันไม่ได้มีค่ามากไปกว่า เงิน จริงๆ !!
เพื่อนเรา คนในที่ทำงานเรา ด่าเราว่าเรามันโง่ ของค๊ตโง่ ที่ไปรัก ไปหลงคนแบบนั้น ...เสียใจเป็นปีๆ ...ไม่ยอมให้ใครเข้ามาทั้งๆที่มีคยดีดีพร้อมดูแลเรา...!! ทำไม ยังรักคนเห็นแก่ตัวแบบนั้น!!
อย่างน้อยที่ผ่านมามันก็สอนอะไรให้กับฉันมากมาย ว่าอย่ารักใคร มากกว่าตัวเอง และครอบครัว