ผมหลงรักผู้หญิงคนนึงซึ่งเธอเป็นม่ายมีลูกแล้ว 2 คน คนโตอายุ 11 คนเล็ก อายุ 3 ขวบ ผมตามจีบเธอมา 6 เดือน เราเจอกันเพราะทำงานอยู่บริษัท
เดียวกันแต่ผมประจำอยู่สาขาต่างจังหวัดแต่เธออยู่สาขาในกรุงเทพฯ เราเจอกันในวันสัมมนาของบริษัทที่เกาะแห่งหนึ่ง เราคุย line กันอยู่ 3 เดือน เราคอยให้คำปรึกษาปัญหาเรื่องงานแชร์ประสบการณ์กันทุกวัน ความผูกพันและความรักของผมยิ่งเพิ่มขึ้น แต่สำหรับเธอผมไม่รู้นะ 55555 (เพราะเธอบอกว่าอยากให้ผมเป็นพี่ชายที่แสนดีของเธออย่างนีตลอดไป) มาถึงจุดที่ผมคิดว่าต้องได้ไปอยู่ใกล้เธอให้ได้ ผมจึงขอบริษัททำเรื่องย้ายเข้ากรุงเทพฯ แต่ทางบริษัทบอกยังไม่มีตำแหน่ง ผมจึงตัดสินใจขอลาพักร้อนเข้ากรุงเทพฯ หางานที่ใกล้กับที่อยู่ของเธอ และสมปรารถนา ซึ่งผมได้งานใหม่ในกรุงเทพฯ ใกล้เธอแถมเงินเดือนดีกว่าที่เก่าอีก..ฮาาาาหนักมาก!!! และเมื่อพอได้มาอยู่ใกล้ๆเธอทำให้รู้ว่าทั้งในหัวใจและการกระของเธอมีไว้เพื่อลูกๆ!!..เท่านั้น!!..ที่สำคัญ ลูกคนเล็กสุขภาพไม่ดีป่วยออดๆแอดๆต้องเข้าโรงพยาบาลตลอด เธอแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยนอกจากเรื่องงานและลูก เงินเดือนของเธอก็ไม่ได้มากและไม่ยอมรับความหวังดีที่ผมเสนอให้เลย (เงินเดือนผมก็เท่ากับเธอละ อิอิ) .. เธอพูดเสมอว่า "ผู้ชายก็เหมือนกัลทุกคน"แต่ผมว่าทุกตัวนะ..อะอะ@_@..
โทดทีผู้ชายเ..ี้ย.เ..ี้ย ^_^ เธอหวงตัวเองมากไม่ยอมไปไหนกับผมเลยเมื่อเธอรู้ว่าผมคิดกับเธอยังไง...ผมรู้เลยว่าสิ่งที่เธอต้องการคือต้องมีคัยซักคนที่มีทุนทรัพย์พอที่จะช่วยเหลือลูกของเธอได้ (เพราะผู้ชายมันวรนุชทุกคน)
...ปัจจุบันเธอเลิกติดต่อกับผม เธอบอกว่าผมไม่เข้าใจเธอหรอก บล๊อคหมดเฟส ไลน์ ซึ่งจิงแล้วผมเข้าใจทุกสื่งอย่างนะ
#ทุกวันนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือมุ่งมั่นทำงานเพื่อให้มีรายได้เพิ่มขึ้นพอที่จะดูแลชีวิตครอบครัวของเธอให้ได้สักวัน แระถ้าวันนั้นมาถึง..
"ถ้าเธอยังขาดคนคอยดูแลความรู้สึก...หัวใจผมนี่ละที่จะเป็นเคสซิลิโคลน ที่ห่อหุ้มไอโฟนไม่ให้มีรอยขีดข่วนเพิ่มขึ้นอีกแม้แต่นิดเดียว"
หัวใจคือเคสไอโฟน
เดียวกันแต่ผมประจำอยู่สาขาต่างจังหวัดแต่เธออยู่สาขาในกรุงเทพฯ เราเจอกันในวันสัมมนาของบริษัทที่เกาะแห่งหนึ่ง เราคุย line กันอยู่ 3 เดือน เราคอยให้คำปรึกษาปัญหาเรื่องงานแชร์ประสบการณ์กันทุกวัน ความผูกพันและความรักของผมยิ่งเพิ่มขึ้น แต่สำหรับเธอผมไม่รู้นะ 55555 (เพราะเธอบอกว่าอยากให้ผมเป็นพี่ชายที่แสนดีของเธออย่างนีตลอดไป) มาถึงจุดที่ผมคิดว่าต้องได้ไปอยู่ใกล้เธอให้ได้ ผมจึงขอบริษัททำเรื่องย้ายเข้ากรุงเทพฯ แต่ทางบริษัทบอกยังไม่มีตำแหน่ง ผมจึงตัดสินใจขอลาพักร้อนเข้ากรุงเทพฯ หางานที่ใกล้กับที่อยู่ของเธอ และสมปรารถนา ซึ่งผมได้งานใหม่ในกรุงเทพฯ ใกล้เธอแถมเงินเดือนดีกว่าที่เก่าอีก..ฮาาาาหนักมาก!!! และเมื่อพอได้มาอยู่ใกล้ๆเธอทำให้รู้ว่าทั้งในหัวใจและการกระของเธอมีไว้เพื่อลูกๆ!!..เท่านั้น!!..ที่สำคัญ ลูกคนเล็กสุขภาพไม่ดีป่วยออดๆแอดๆต้องเข้าโรงพยาบาลตลอด เธอแทบไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่นเลยนอกจากเรื่องงานและลูก เงินเดือนของเธอก็ไม่ได้มากและไม่ยอมรับความหวังดีที่ผมเสนอให้เลย (เงินเดือนผมก็เท่ากับเธอละ อิอิ) .. เธอพูดเสมอว่า "ผู้ชายก็เหมือนกัลทุกคน"แต่ผมว่าทุกตัวนะ..อะอะ@_@..
โทดทีผู้ชายเ..ี้ย.เ..ี้ย ^_^ เธอหวงตัวเองมากไม่ยอมไปไหนกับผมเลยเมื่อเธอรู้ว่าผมคิดกับเธอยังไง...ผมรู้เลยว่าสิ่งที่เธอต้องการคือต้องมีคัยซักคนที่มีทุนทรัพย์พอที่จะช่วยเหลือลูกของเธอได้ (เพราะผู้ชายมันวรนุชทุกคน)
...ปัจจุบันเธอเลิกติดต่อกับผม เธอบอกว่าผมไม่เข้าใจเธอหรอก บล๊อคหมดเฟส ไลน์ ซึ่งจิงแล้วผมเข้าใจทุกสื่งอย่างนะ
#ทุกวันนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือมุ่งมั่นทำงานเพื่อให้มีรายได้เพิ่มขึ้นพอที่จะดูแลชีวิตครอบครัวของเธอให้ได้สักวัน แระถ้าวันนั้นมาถึง..
"ถ้าเธอยังขาดคนคอยดูแลความรู้สึก...หัวใจผมนี่ละที่จะเป็นเคสซิลิโคลน ที่ห่อหุ้มไอโฟนไม่ให้มีรอยขีดข่วนเพิ่มขึ้นอีกแม้แต่นิดเดียว"