สวัสดีค่ะทุกคน เรามีเรื่องมาแชร์และอยากทราบความคิดเห็นหน่อยค่ะ
เราเพิ่งเลิกกับแฟนได้เดือนนิดๆ สาเหตุที่เลิกเราคิดว่าเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกะเราเหมือนตอนแรกๆ ที่คบกันค่ะ วันนั้นเรานัดกันไปทำบุญ ไหว้พระ เราผิดที่ตื่นสายเลยทำให้เวลามันเลื่อนไปหมด ก่อนออกจากบ้านเราโทไปหาเค้า เค้ารับสายแต่ไม่พูดอะไรเลย เราเลยกะว่าไปถึงที่ๆ นัดกันแล้วค่อยโทหาอีกที พอเราไปถึงก็โทรไปหาเค้าอีก แต่เค้ายังนอนอยู่เลยค่ะ
เรา : เอ้า ยังนอนอยู่อีกหรอ นี่ 10.30 น.แล้วนะ
เค้า : อยู่ไหนแล้ว
เรา : เดอะมอลล์บางแคแล้ว (ยอมรับว่าน้ำเสียงไม่พอใจค่ะ)
เค้า : เนี่ย คิดจะถามบ้างมั้ยว่าเป็นอะไร ไหวหรือเปล่า
เรา : เอ้า ก็รับสายแล้วไม่พูด ใครจะตรัสรู้ได้ว่าเป็นอะไร
เค้า : ก็ห่วงแต่เที่ยว
เรา : เข้าใจอะไรผิดป้ะ ไปวัดคือไปทำบุญนะ ไม่ได้ไปเที่ยว
แล้วเค้าก็ตัดสายเราแล้วปิดเครื่องค่ะ เราเลยไลน์ไปว่า ดีเนอะ เป็นอะไรก็ไม่พูด แล้วก็มาปิดเครื่องหนี เค้าตอบกลับมาเกือบบ่ายว่า ไม่ได้หนีแต่ปวดหัว กำลังจะไปคลินิค อ่อค่ะ จะไปคลินิคต้องปิดเครื่องด้วยหรอคะ ^^
หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างเงียบไปค่ะ ไม่โทร ไม่ไลน์ เรียกได้ว่าขาดการติดต่อกันไป จนมาเช้าวันจันทร์เค้าส่งไลน์มาด้วยจุดเพียงจุดเดียว สายๆ ส่งสติ๊กเกอร์เขียนว่า แล้วแต่นะ เราไม่กดอ่านค่ะ จนมาวันพุธเค้าส่งมาว่าสรุปว่าจะไม่คุยแล้วใช่ไหม เราตอบไปว่าต้องการอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่หรอไง เค้าอ่านแต่ไม่ตอบอะไร
ซึ่งเราคิดว่าถ้าเค้าห่วงเราจิง เค้าคงโทหาเราตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องแล้ว นี่ไม่โทมาสักสาย แล้วก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าปล่อยให้เราไปไหนมาไหนคนเดียว เคยถามนะคะว่าเมื่อไหร่จะพาไปเจอพ่อ-แม่ เค้าบอกว่ายังไม่แน่ใจ เอ้า แต่แฟนเค้าที่คบสมัยมหาลัยกลับพาไปได้ เราก็น้อยใจนะคะ พาลคิดไปว่าเค้าคงไม่ได้มีเราคนเดียว
สรุปว่าเรากะเค้าก็เลิกกันโดยที่ต่างคนต่างเงียบไปค่ะ เพื่อนเราก็บอกให้ไปเคลียร์กันดีๆ แต่เราไม่อยากต่อความยาว สาวความยืดแล้วค่ะ รู้สึกว่าถามอะไรไปก็จะไม่ได้คำตอบ เราเลยเลือกที่จะให้มันเป็นไปแบบนี้ ใครเคยเป็นแบบเราบ้างมั้ยคะ
ใครเคยเป็นแบบเรามั้ยคะ
เราเพิ่งเลิกกับแฟนได้เดือนนิดๆ สาเหตุที่เลิกเราคิดว่าเค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกะเราเหมือนตอนแรกๆ ที่คบกันค่ะ วันนั้นเรานัดกันไปทำบุญ ไหว้พระ เราผิดที่ตื่นสายเลยทำให้เวลามันเลื่อนไปหมด ก่อนออกจากบ้านเราโทไปหาเค้า เค้ารับสายแต่ไม่พูดอะไรเลย เราเลยกะว่าไปถึงที่ๆ นัดกันแล้วค่อยโทหาอีกที พอเราไปถึงก็โทรไปหาเค้าอีก แต่เค้ายังนอนอยู่เลยค่ะ
เรา : เอ้า ยังนอนอยู่อีกหรอ นี่ 10.30 น.แล้วนะ
เค้า : อยู่ไหนแล้ว
เรา : เดอะมอลล์บางแคแล้ว (ยอมรับว่าน้ำเสียงไม่พอใจค่ะ)
เค้า : เนี่ย คิดจะถามบ้างมั้ยว่าเป็นอะไร ไหวหรือเปล่า
เรา : เอ้า ก็รับสายแล้วไม่พูด ใครจะตรัสรู้ได้ว่าเป็นอะไร
เค้า : ก็ห่วงแต่เที่ยว
เรา : เข้าใจอะไรผิดป้ะ ไปวัดคือไปทำบุญนะ ไม่ได้ไปเที่ยว
แล้วเค้าก็ตัดสายเราแล้วปิดเครื่องค่ะ เราเลยไลน์ไปว่า ดีเนอะ เป็นอะไรก็ไม่พูด แล้วก็มาปิดเครื่องหนี เค้าตอบกลับมาเกือบบ่ายว่า ไม่ได้หนีแต่ปวดหัว กำลังจะไปคลินิค อ่อค่ะ จะไปคลินิคต้องปิดเครื่องด้วยหรอคะ ^^
หลังจากนั้นก็ต่างคนต่างเงียบไปค่ะ ไม่โทร ไม่ไลน์ เรียกได้ว่าขาดการติดต่อกันไป จนมาเช้าวันจันทร์เค้าส่งไลน์มาด้วยจุดเพียงจุดเดียว สายๆ ส่งสติ๊กเกอร์เขียนว่า แล้วแต่นะ เราไม่กดอ่านค่ะ จนมาวันพุธเค้าส่งมาว่าสรุปว่าจะไม่คุยแล้วใช่ไหม เราตอบไปว่าต้องการอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่หรอไง เค้าอ่านแต่ไม่ตอบอะไร
ซึ่งเราคิดว่าถ้าเค้าห่วงเราจิง เค้าคงโทหาเราตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องแล้ว นี่ไม่โทมาสักสาย แล้วก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าปล่อยให้เราไปไหนมาไหนคนเดียว เคยถามนะคะว่าเมื่อไหร่จะพาไปเจอพ่อ-แม่ เค้าบอกว่ายังไม่แน่ใจ เอ้า แต่แฟนเค้าที่คบสมัยมหาลัยกลับพาไปได้ เราก็น้อยใจนะคะ พาลคิดไปว่าเค้าคงไม่ได้มีเราคนเดียว
สรุปว่าเรากะเค้าก็เลิกกันโดยที่ต่างคนต่างเงียบไปค่ะ เพื่อนเราก็บอกให้ไปเคลียร์กันดีๆ แต่เราไม่อยากต่อความยาว สาวความยืดแล้วค่ะ รู้สึกว่าถามอะไรไปก็จะไม่ได้คำตอบ เราเลยเลือกที่จะให้มันเป็นไปแบบนี้ ใครเคยเป็นแบบเราบ้างมั้ยคะ