บ้านที่เราอยู่มา 30 กว่าปี ปลูกใบเตยมาตั้งนานก่อนเราเกิด เราเกิดมาก็จำได้ว่ามันมีอยู่แล้ว จะอยู่ติดชิดกับพื้นที่ตรงลานซักล้างเลย ขึ้นอยู่หลายสิบกอได้ แล้วก็ปลูกมะม่วงไว้ด้วย มีทั้งแรด อกร่อง หนองแซง ใบเตยเนี่ยยายกับตาเราก็จะตัดมาทำขนมกันบ่อยๆ จนเราโตมาเรื่อยๆก็ไม่ได้สังเกตว่ามันแปลกไปยังไงบ้าง จนวันนึงสังเกตอีกที จำไม่ได้ว่าตอนเราช่วงอายุไหน มันเหมือนเดินห่างออกไปจากลานซักล้างเรื่อยๆอะ ถ้าไม่ได้คิดไปเองกอมันจะเล็กลงเรื่อยๆด้วย ต่างจากตอนเด็กที่ใหญ่เบ้ง มันเดินห่างออกไปเรื่อยๆ จนเมื่อสองสามวันก่อนสังเกตอีกที มันก็ไปไกลมากแล้ว นอกจากกอเล็กลง จำนวนก็น้อยลงตามไปด้วย ไม่น่าเกิน 4 กอแล้วตอนนี้ จากที่เห็นสมัยเด็กมีเกินสิบแน่ๆ พูดเอาแบบนี้คงไม่เห็นภาพ เราทำภาพประกอบมาให้ดูด้วย อย่าขำนะ


คำถามคือทำไมเป็นแบบนี้ ธรรมชาติของมันต้องแบบนี้เหรอฮะ แล้วมันจะเดินไปถึงไหน จากพื้นที่แนวนอนมันยังมีมากกว่าด้านซ้ายในภาพที่เราทำคร่าวๆ น่าจะยังมีอีกสัก 4-5 เมตรได้ มันก็จะเดินไปจนสุดเหรอ ถ้าเดินสุดแล้วไงต่อ จะตายเลยไหม หรือหาทางดิ้นรนอยู่ต่อได้โดยการยูเทิร์นกลับ หรืออะไรยังไง แต่ที่ห่วงคือตอนนี้เหลือไม่น่าเกิน 3-4 กอแล้วอะ ปีๆนึงแม่เราจะทำสังขยาใบเตยสัก 2-3 หน ใช้ก็ไม่กี่ใบ เลยไม่ได้ดูแลเป็นพิเศษ หลังจากตาเราเสียก็ไม่เหลือคนที่อินกับต้นไม้เลย พ่อเราก็ห่วงแต่มะม่วงกับขนุนอะ วันๆเฝ้าทำตัวมาหุ้มมะม่วงกันกระรอกมาขโมยแดร๊ก แต่ใบเตยไม่มีคนสนใจ เราเลยคิดว่าเราจะลองพยายามทำให้มันได้อยู่ต่อ เราเสียดาย+ใจหายถ้าจะปล่อยมันตายไปเอง ขอคำชี้แนะด้วยนะฮะ ขอบคุณล่วงหน้าเลย