คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
น้อยกว่าพ่อเรานะ ที่พ่อคุณเป็นเราเจอมาหมดเเล้ว หมาในบ้านตายมาหลายตัวเพราะพ่อเรา
เค้าอยากให้มันเฝ้าบ้าน แต่สวัสดิการติลบ
- หมามีเห็บเอาโซดาไฟไปราด หลังหมาเนื้อหลุดเน่า(ห้ามใครพาไปหาหมอ ห้ามเอาหมาออกจากบ้า)
- เอาหมาแมวไปขังในกรงไม่มีหลังคา หน้าฝน ห้ามใครปล่อยแมวหมาออกจากกรง
เราเองก็เคยเลี้ยงระบบปิดก่อนย้ายกลับมาบ้านเพราะพ่อบังคับ จึงต้องกลับมาเค้าให้เราเอาแมวไปปล่อย เราไม่ยอม เอากลับมา
- ห้ามขังแมวในกรง (บ้านเปิดทุกทิศ)
- ห้ามใส่สร้อยคอให้แมว (แมวเราระบบปิด ถ้าเราเลี้ยงเปิดเราจะใส่สร้อยเอนท์มีกระพรวน...เพราะจะรู้ว่าอยู่ตรงไหน แล้วแมวเราสายตาไม่ดีขึ้นที่สูงลงไม่ได้ เราต้องคอยปีนไปรับลงมา)
- ป่วยห้ามพาไปหาหมอ (ทั้งที่เค้าไม่ได้จ่ายเงินไม่ได้ดูแล)
- แมวกัดกัน ห้ามช่วย ห้ามไปยุ่ง //แพ้ก็ปล่อยให้ตาย เจ็บก็ให้มันดูแลตัวเอง
*พ่อเราเนี่ย อะไรที่เค้าไม่ชอบ ห้ามใครในบ้านทำ..ไม่ได้แม้แต่จะเดินไปถ่ายรูปแมวของเพื่อนบ้าน ไปเล่นกับแมวของเพื่อนบ้าน แม้แต่คุยเรื่องแมวในบ้านยังพูดไม่ได้ มีคำว่าหมาแมวหลุดออกมาไม่ได้...พ่อเราอาละวาดหนักทุกครั้ง ด่าเหมือนเราไปฆ่าใครตาย //เรากับแม่จะคุยกันเรื่องแมว ยังคุยกันไม่ได้
เราเหลือแมวในบ้าน1ตัว หมาไม่เลี้ยงแล้ว
แมวที่เหลือ1ตัวคือ ก็ถ้าไม่ถึงขั้นเอาชีวิตที่9พาดเคียงก็ไม่ได้ออกจากบ้าน
แต่เราเริ่มชินแล้วนะ ไม่ประสาทกินแล้ว...เพราะถึงจะคิดมากให้ตายยังไงเราก็เปลี่ยนพ่อไม่ได้อยู่ดี เค้าไม่ยอมงอ ไม่ยอมหัก ...ไม่ยอมใครเลย
เราเคยดื้อไม่กลับบ้าน พ่อเรารังควานทุกคนในตระกลู ป่วนหนักจนแม่หัวใจวาย พ่อยังไม่คิดว่าตัวเองผิด ผ่าตัดไม่สำเร็จ พ่อเราก็ไม่เคยสนใจว่าแม่เป็นโรคหัวใจ อย่างทำให้แม่กลัว อย่าตวาดใส่แม่ ....พ่อเราไม่เคยแคร์ใครเลยนอกจากตัวเอง....ทุกวันนี้ก็เป็นแบบนั้น...วันไหนไม่ได้อาละวาทกินไม่ได้นอนไม่หลับ (ส่วนเรื่องที่เอามาเป็นปัญหา...ก็แบบ555 คนเราจะอ่อนแอทางจิตได้ขนาดนั้นเลยเหรอ แยกแยะอะไรไม่เป็นเลยใช่ไหม)
* เราบอกแม่ว่า กลับมาบ้านเพราะพ่อพูดว่าเราเป็นต้นเหตุทำให้เห้เค้าเครียด เราอกัตญญู เราทำให้แม่หัวใจวาย
คำตอบแม่เราคือ ... ไม่ได้เกี่ยวกับเราเลย ถึงเราไม่กลับมา แม่ก็เข้าใจ ไม่รู้เลยว่าพ่อไปพูดแบบนั้นกับเรา
พูดไปเค้าก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะคนประเภทนี้ แต่ถ้าคุณไม่ปล่อยวางตัวคุณเองที่จะทนอยู่ไม่ได้
ให้คิดว่าทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ มากกว่านั้นถือเป็นกรรมร่วมของเค้ากับพ่อคุณ และกับตัวคุณด้วย
** เราไบโพลาร์(มิค)ขั้วซึมเศร้า ไม่มีขาขึ้นเลย มีแต่ขาลง ลงจนหมอคิดว่าซึมเศร้าอย่างเดียวรึเปล่า แต่พยายามปล่อยวางให้ได้ ก็มีเครียดมีคิดมาก มีนอนไม่หลับ แต่ก็พยายามบอกตัวเองตลอดว่า ต้องวางให้ได้ อย่างเรื่องแมวนี่วางมาปีกว่าแล้ว...วันนี้นางก็ป่วย...ก็นั่งดูนางป่วย ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ...แต่ไม่เก็บมาคิด ป่วยก็แค่ตายจากกันไป
เค้าอยากให้มันเฝ้าบ้าน แต่สวัสดิการติลบ
- หมามีเห็บเอาโซดาไฟไปราด หลังหมาเนื้อหลุดเน่า(ห้ามใครพาไปหาหมอ ห้ามเอาหมาออกจากบ้า)
- เอาหมาแมวไปขังในกรงไม่มีหลังคา หน้าฝน ห้ามใครปล่อยแมวหมาออกจากกรง
เราเองก็เคยเลี้ยงระบบปิดก่อนย้ายกลับมาบ้านเพราะพ่อบังคับ จึงต้องกลับมาเค้าให้เราเอาแมวไปปล่อย เราไม่ยอม เอากลับมา
- ห้ามขังแมวในกรง (บ้านเปิดทุกทิศ)
- ห้ามใส่สร้อยคอให้แมว (แมวเราระบบปิด ถ้าเราเลี้ยงเปิดเราจะใส่สร้อยเอนท์มีกระพรวน...เพราะจะรู้ว่าอยู่ตรงไหน แล้วแมวเราสายตาไม่ดีขึ้นที่สูงลงไม่ได้ เราต้องคอยปีนไปรับลงมา)
- ป่วยห้ามพาไปหาหมอ (ทั้งที่เค้าไม่ได้จ่ายเงินไม่ได้ดูแล)
- แมวกัดกัน ห้ามช่วย ห้ามไปยุ่ง //แพ้ก็ปล่อยให้ตาย เจ็บก็ให้มันดูแลตัวเอง
*พ่อเราเนี่ย อะไรที่เค้าไม่ชอบ ห้ามใครในบ้านทำ..ไม่ได้แม้แต่จะเดินไปถ่ายรูปแมวของเพื่อนบ้าน ไปเล่นกับแมวของเพื่อนบ้าน แม้แต่คุยเรื่องแมวในบ้านยังพูดไม่ได้ มีคำว่าหมาแมวหลุดออกมาไม่ได้...พ่อเราอาละวาดหนักทุกครั้ง ด่าเหมือนเราไปฆ่าใครตาย //เรากับแม่จะคุยกันเรื่องแมว ยังคุยกันไม่ได้
เราเหลือแมวในบ้าน1ตัว หมาไม่เลี้ยงแล้ว
แมวที่เหลือ1ตัวคือ ก็ถ้าไม่ถึงขั้นเอาชีวิตที่9พาดเคียงก็ไม่ได้ออกจากบ้าน
แต่เราเริ่มชินแล้วนะ ไม่ประสาทกินแล้ว...เพราะถึงจะคิดมากให้ตายยังไงเราก็เปลี่ยนพ่อไม่ได้อยู่ดี เค้าไม่ยอมงอ ไม่ยอมหัก ...ไม่ยอมใครเลย
เราเคยดื้อไม่กลับบ้าน พ่อเรารังควานทุกคนในตระกลู ป่วนหนักจนแม่หัวใจวาย พ่อยังไม่คิดว่าตัวเองผิด ผ่าตัดไม่สำเร็จ พ่อเราก็ไม่เคยสนใจว่าแม่เป็นโรคหัวใจ อย่างทำให้แม่กลัว อย่าตวาดใส่แม่ ....พ่อเราไม่เคยแคร์ใครเลยนอกจากตัวเอง....ทุกวันนี้ก็เป็นแบบนั้น...วันไหนไม่ได้อาละวาทกินไม่ได้นอนไม่หลับ (ส่วนเรื่องที่เอามาเป็นปัญหา...ก็แบบ555 คนเราจะอ่อนแอทางจิตได้ขนาดนั้นเลยเหรอ แยกแยะอะไรไม่เป็นเลยใช่ไหม)
* เราบอกแม่ว่า กลับมาบ้านเพราะพ่อพูดว่าเราเป็นต้นเหตุทำให้เห้เค้าเครียด เราอกัตญญู เราทำให้แม่หัวใจวาย
คำตอบแม่เราคือ ... ไม่ได้เกี่ยวกับเราเลย ถึงเราไม่กลับมา แม่ก็เข้าใจ ไม่รู้เลยว่าพ่อไปพูดแบบนั้นกับเรา
พูดไปเค้าก็ไม่เข้าใจหรอกค่ะคนประเภทนี้ แต่ถ้าคุณไม่ปล่อยวางตัวคุณเองที่จะทนอยู่ไม่ได้
ให้คิดว่าทำดีที่สุดเท่าที่ทำได้ มากกว่านั้นถือเป็นกรรมร่วมของเค้ากับพ่อคุณ และกับตัวคุณด้วย
** เราไบโพลาร์(มิค)ขั้วซึมเศร้า ไม่มีขาขึ้นเลย มีแต่ขาลง ลงจนหมอคิดว่าซึมเศร้าอย่างเดียวรึเปล่า แต่พยายามปล่อยวางให้ได้ ก็มีเครียดมีคิดมาก มีนอนไม่หลับ แต่ก็พยายามบอกตัวเองตลอดว่า ต้องวางให้ได้ อย่างเรื่องแมวนี่วางมาปีกว่าแล้ว...วันนี้นางก็ป่วย...ก็นั่งดูนางป่วย ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ...แต่ไม่เก็บมาคิด ป่วยก็แค่ตายจากกันไป
แสดงความคิดเห็น
เลี้ยงแมวระบบปิด *โดนด่า / เลี้ยงแมวดี ป่วยพาหาหมอ *โดนด่า/ ซื้อปลอกคอนิรภัยให้แมว *โดนด่า ฯลฯ
เราเคยเลี้ยงแมวระบบเปิด แล้วทำให้น้องๆอายุสั้น และไม่นานมานี้น้องหมาที่เลี้ยงมาสิบกว่าปี ป่วยตายกระทันหัน 2ตัวติดกัน มันทำให้เราที่กำลังเลี้ยงแมว(3ตัว) อยากจะดูแลมันให้ดีๆ ให้อยู่ด้วยกันให้นานที่สุด แต่ปัญหาคือ พ่อคือคนที่อยู่บ้าน ไม่ได้ทำงานแล้ว และพ่อเรามีความคิดของตัวเองที่ไม่เหมือนใคร และไม่รู้จะเรียกว่าอะไร ทำให้ระหว่างเลี้ยงแมวมีปัญหาทะเลาะกันอย่างรุนแรงมาตลอด (ถึงขั้นมีการหย่ากับแม่เพราะเรื่องแมว) ขอสรุปแบบนี้
บอกก่อน (ค่าเลี้ยงแมว ดูแลแมว ทุกอย่างเราเป็นคนออกเอง ไม่คิดเสียดาย เด็กๆเปรียบเสมือนลูกเราเรารักโดยไม่มีเงื่อนไขใดใด ทาสแมวคงเข้าใจความรู้สึกนี้.....และตรงข้ามบ้านคือวัดที่มีหมาสิบกว่าตัว เราย่อมห่วงชีวิตแมวเรา)
1. แมว1ตัว เคยป่วยเป็นไข้หัด ต้องแยกกับตัวอื่น มาด่า บอกแมว9ชีวิต มันไม่ตายง่ายๆหรอก ไปเชื่อทำไมหมอ หมอมันจะหลอกเอาเงิน (พอบอกถ้ามันติดกันมันตายทำไง บอกหาใหม่ดิ พูดง่ายเนาะ)
2. เค้าปล่อยแมวออกนอกบ้าน จนเคยโดนหมาในบ้านกัด ดูแลมาเดือนครึ่งหมดไปหมื่นบาท (เราเต็มใจดูแล)
3. จากแมวระบบปิด กลายเป็นระบบเปิดเต็มตัว เมื่อปล่อยแมวไปยังลานจอดรถของห้างๆหนึ่ง มันอยู่หลังบ้านพอดี และมาด่ามาเราและแม่เวลาเราไม่ปล่อย อธิบายอะไรไปก็บอกมันรักอิสระๆ ไม่สามารถพูดอะไรได้ เป็นใหญ่ที่สุดในบ้าน เคยบอกถ้ามันตายละ พูดมาว่าก็เรื่องของมัน.....คือไม่ต้องต่อความแล้วกับคนแบบนี้
**แต่ระหว่างที่เค้าปล่อย ก็มีมาดู มาคอยเรียกมันเข้าบ้าน ค่อยดูหมาไล่หมา แมวหายก็ตามหานะ แต่แน่นอน ไม่ได้ดูตลอดเวลา***
4. แมวตัวนึงเป็นไต ต้องกินอาหารเฉพาะ ซึ่งเราเองไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินในการดูแล แต่มาด่าหาว่าใช้เงิน และลงทุนกับแมวทำไมเยอะ มันแค่แมวไทย ไม่ใช่แมวพันธุ์ .....ฟังแล้วคนรักแมวคงเข้าใจความรู้สึกดีว่าแย่แค่ไหน แมวทุกตัวก็มีหัวใจนะ
5. แมวท้องเสีย พาหาหมอต้องแอดมิน มันไม่กินข้าว นน.ลงไปเกือบโล เราก็ดูแลพาหาหมอ ก็ยังว่าเราจะไปอะไรกับแมวนักหนา มันไม่ใช่แมวพันธุ์
6. เราซื้อปลอกคอนิรภัยให้แมวเพราะมันจะปลอดภัยกับแมว แต่ด้วยความซน จะเจอปลอกคอไปคล้องกับเหล็กบ้าง หลุดแถวนอกบ้านบ้าง กลายเป็นประเด็นโดนด่าว่าซื้อทำไม ทำไมไม่ซื้อธรรมดา มันแพง (60บาทนี้นะ แลกกับชีวิตแมว)อธิบายก็ด่าเหมือนเดิม มันไม่ตายหรอก มันไม่เป็นไรหรอก
จริงๆก็มีปัญหาจุกจิกๆตลอดที่ไม่ได้เล่า(เวลาเค้าด่า เค้าจะด่าซ้ำๆทุกวัน ตะคอกใส่ ส่วนมากเค้าด่าแม่ เราจะเป็นฝ่ายทนไม่ไหวต้องไปช่วย) ซึ่งมันกลายเป็นเรื่องใหญ่กระทั่งเรากับแม่โดนไล่ออกจากบ้าน เพราะดูแลแมวไม่ได้อย่างใจเขา เขาอยากเลี้ยงแบบชาวบ้านๆ ทิ้งขวางๆ ปล่อยๆ แต่สิ่งที่เราและแม่ทุ่มเทไปนั้น เรารักของเรา น้องแมวทั้งหลายเหมือนลูกเราจริงๆ ทำงานมาเหนื่อยๆกลับมาเจอเด็กๆพวกนี้ก็หายเหนื่อย และเรา ไม่เคยเดือดร้อน แต่ทำไมเค้าจะต้องมาวุ่นวาย มาด่าอะไรมากมาย เงินสักบาทเค้าก็ไม่ได้เสีย อาหารก็ไม่ได้เป็นคนให้ พาหาหมอก็ไม่เคย เราไม่เคยต้องการความช่วยเหลืออะไรจากเค้าด้วยซ้ำ ไม่ได้ต้องมาเดือดร้อนอะไรเลย ทำไมต้องมาทะเลาะ จนถึงขั้นจะหย่ากันเลย เราอยากจะพาแม่กับแมวไปอยู่ที่อื่นด้วยซ้ำไป แต่มันยังไปไหนไม่ได้ด้วย (ปัญหาส่วนตัว).......
ทุกวันนี้ต้องระแวงทุกวันว่า กลับบ้านมาจะเจอครบทุกตัวมั้ย พยามปล่อยวางก็ไม่วายคิดมาก และยังมีปัญหาจุกจิกข้างบนที่เล่า มาตลอดเวลา เราเบื่อมาก ไม่รู้จะทำไงดี
ปล.1 มันไม่ใช่แค่เรื่องแมว ถ้าอ่านดูจะพอเดาได้ว่า ทุกเรื่องที่ขัดใจเค้าก็ด่าหมด เรากลายเป็นเด็กเก็บกด ซึมเศร้ามานานแล้ว
ปล2 มันอาจกลายเป็นกระทู้ระบายไปแล้ว ขอโทษเพื่อนๆล่วงหน้านะ เราเครียดอะ