ชอบร้องไห้คนเดียวเพราะแม่บ่อยๆ

คือปกติเราเป็นคนตลก ร่าเริง เฮฮา แต่ก็ชอบร้องไห้คนเดียวบ่อยๆสาเหตุส่วนมากจะมาจากแม่ คือเราทะเลาะกันกับแม่บ่อยมาก ทะเลาะกับแม่เกือบทุกวัน แม่ชอบพูดให้เราไม่มีกำลัง พูดให้เราไม่มั่นใจในตนเอง อย่างเช่น ตอนนั้นเราไปตัดผมสั้นมา แล้วแม่ก็พูดให้เราว่า " จะไปตัดทำไม ตัดไปก็เหมือนผีบ้า "ถึงจะเป็นคำพูดธรรมดา แต่มันก็เป็นคำพูดที่ทำร้ายจิตใจเราได้มาก แล้วแม่ก็เป็นคนชอบเอาคนอื่นมาเปรียบเทียบกับเรา อย่างเช่น แม่บอกเราเพื่อนคนอื่นเขาเชื่อฟังพ่อแม่ เข้านอนตั้งแต่2ทุ่ม  แต่ความจริงคือ4ทุ่ม เพื่อนคนนั้นก็ยังไม่นอน พอเราจะอธิบายให้ฟัง แม่ก็ว่าเราเถียงท่าน แม่เป็นคนที่ไม่ชอบฟังเหตุผลเรา บางครั้งท่านก็ไม่ส่งเสริมในสิ่งที่เรารัก บางครั้งก็เอาสิ่งที่เรารักเราหวงไปให้คนอื่น แม่ชอบพูดให้เรา คำพูดของแม่แต่ละคำ มันทำให้เรารู้สึกเจ็บปวดมาก ความเจ็บปวดก็สะสมเพิ่มขึ้นเรื่อย บางครั้งก็เหนื่อยท้อแท้กับชีวิต กลับมากจากร.ร.ก็ต้องมาทะเลาะกับแม่ ทะเลาะกับแม่ครั้งไหน เราก็ไปแอบร้องไห้คนเดียวทุกครั้ง บางครั้งทนรับความเจ็บปวดไม่ไหว ก็ไปนอนบ้านตายาย แต่เราก็พยายามทำให้ท่านมีความสุข ไม่ร้องไห้ให้ท่านเห็น ตั้งใจเรียนเพื่อท่าน ทำทุกอย่างเพื่อท่าน  คือท่านอายุมากแล้ว อีกประมาณ5ปี ก็จะอายุ50 เราไม่อยากให้ท่านคิดมาก ไม่อยากให้ท่านมาทะเลาะกับเรา เราอยากให้ท่านมีความสุขทุกวัน เพราะท่านก็เหนื่อยกับพี่ชายมามากแล้ว พอจะมีวิธีไหนที่ทำให้เราไม่ทะเลาะกับแม่ หรือทำให้แม่มีความสุขมากกว่านี้ไหมคะ