สวัสดี เราอายุ17 อยู่ม.6 ตามหัวข้อเลย พ่อแม่ชอบไล่เราออกจากบ้าน ตอนทะเลาะกัน
คือทั้งพ่อ และ แม่ ชอบพูดว่าเราไม่ช่วยทำอะไรเลย ทั้งที่เราก้อช่วยตลอด ไล่เราไปอยู่ที่อื่น จะไปอยู่ไหนกับไคก้อไป เครียดจากเรียนต้องมาเจออะไรแบบนี้ท้อมากๆ การบ้านก้อเยอะ คำๆนั้นทำร้ายจิตใจมากๆ กลายเป็นคนที่เครียด คิดมากไปเลย คือทำอะไรไม่เคยถูกใจสักอย่าง ไล่ไม่พอบอกให้เราไม่ต้องเรียน ไม่ส่งพวกเรียนแล้ว ไปไหนก้อไป กับข้าวกินแยกใครแยกมัน ถ้าอยากเรียนหาเงินเรียนเองกุไม่ส่งพวกเรียนแล้ว คือในใจเราไม่ใช่ลูกเค้ามั้งถึงไล่เรา น้ำตาไหลไม่หยุด นั่งร้องไห้คนเดียวเหมือนคนบ้า เป็นแบบนี้มาตลอดเกือบ3ปี เราต้องตื่นตี5เพื่อนั่งรถรับส่งไปร.ร.กับถึงบ้านก้อปาไป5โมงครึ่งละ การบ้านก้อเยอะ เครียดมากๆ
งานเราก้อช่วยทำนะ แต่พ่อกับแม่ชอบพูดว่าเราไม่เคยทำอะไรเลย นั่งนอนไปวันๆไม่หยิบไม่จับอะไรเลย ทั้งที่ก้อช่วยทำตลอด แต่ก้อถูกว่าอย่างนั้น เสียกำลังใจสุดๆ ถ้าเราทำอะไรไม่ถูกใจ หรือ ทะเลาะกับพ่อหรือแม่ ใครสักคน อีกคนจะคอยช่วยเสริมตอกย้ำ ยิ่งทำให้คนที่โมโหอยู่แล้วโมโหหนักไปอีก ถึงทำพูดคำนั้นออกมาไล่เราออกจากบ้าน ตัวชาไปหมด ทำอะไรไม่ได้เลยอยากจะออกมาจากตรงนั้นมากๆ หื้ออออ 😢😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
พ่อแม่ ชอบพูดไล่เราออกจากบ้าน
คือทั้งพ่อ และ แม่ ชอบพูดว่าเราไม่ช่วยทำอะไรเลย ทั้งที่เราก้อช่วยตลอด ไล่เราไปอยู่ที่อื่น จะไปอยู่ไหนกับไคก้อไป เครียดจากเรียนต้องมาเจออะไรแบบนี้ท้อมากๆ การบ้านก้อเยอะ คำๆนั้นทำร้ายจิตใจมากๆ กลายเป็นคนที่เครียด คิดมากไปเลย คือทำอะไรไม่เคยถูกใจสักอย่าง ไล่ไม่พอบอกให้เราไม่ต้องเรียน ไม่ส่งพวกเรียนแล้ว ไปไหนก้อไป กับข้าวกินแยกใครแยกมัน ถ้าอยากเรียนหาเงินเรียนเองกุไม่ส่งพวกเรียนแล้ว คือในใจเราไม่ใช่ลูกเค้ามั้งถึงไล่เรา น้ำตาไหลไม่หยุด นั่งร้องไห้คนเดียวเหมือนคนบ้า เป็นแบบนี้มาตลอดเกือบ3ปี เราต้องตื่นตี5เพื่อนั่งรถรับส่งไปร.ร.กับถึงบ้านก้อปาไป5โมงครึ่งละ การบ้านก้อเยอะ เครียดมากๆ
งานเราก้อช่วยทำนะ แต่พ่อกับแม่ชอบพูดว่าเราไม่เคยทำอะไรเลย นั่งนอนไปวันๆไม่หยิบไม่จับอะไรเลย ทั้งที่ก้อช่วยทำตลอด แต่ก้อถูกว่าอย่างนั้น เสียกำลังใจสุดๆ ถ้าเราทำอะไรไม่ถูกใจ หรือ ทะเลาะกับพ่อหรือแม่ ใครสักคน อีกคนจะคอยช่วยเสริมตอกย้ำ ยิ่งทำให้คนที่โมโหอยู่แล้วโมโหหนักไปอีก ถึงทำพูดคำนั้นออกมาไล่เราออกจากบ้าน ตัวชาไปหมด ทำอะไรไม่ได้เลยอยากจะออกมาจากตรงนั้นมากๆ หื้ออออ 😢😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭