ทุกท่านคิดเห็นอย่างไรกับการที่คนที่บอกว่าตัวเองเป็นชาวพุทธแต่ไปอ้อนวอนเทพฮินดูขอพรพึ่งแบบสูงสุดให้ประสบความสำเร็จมากกว่า

อยากถามความคิดเห็นและมุมมองของทุกท่านกับการที่คนๆหนึ่งบอกว่าตัวเองนับถือเป็นชาวพุทธ แต่ไปไหว้เทพฮินดูไหว้นี่ไม่ไหว้ธรรมดาอ้อนวอนยึดเป็นสรณะสูงสุดแทนการพึ่งตนเองโดยมีพระรัตนตรัยเป็นสรณะแบบระลึกถึง ในพระสูตรมีพุทธพจน์กล่าวถึงเรื่องนี้ว่าอย่างไร เราสามารถบอกได้หรือไม่ว่าคนกลุ่มนี้ เป็นพุทธแบบมโน พุทธเออออห่อหมก(ตามน้ำ) พุทธที่ไม่รู้จักศาสนาของตัวเอง(เข้าไม่ถึงความเป็นพุทธที่แท้จริง ยังไม่มีสัมมาทิฐิ) พุทธปากเปล่า บางเคสที่ว่าตัวเองเป็นพุทธนี่มีบอกว่าทำบุญกับเทพฮินดูดีกว่าทำที่วัดอีก เราควรนิยามคนพวกนี้ว่ายังไงตามพระธรรมวินัย ไม่สิน่าจะถามว่าสิ่งที่คนพวกนี้ทำถูกหรือไม่ถูกอย่างไร มีความเป็นพุทธแค่ไหน เราสามารถเรียกพุทธหรือชาวพุทธแบบนี้ว่าพุทธแบบไทยๆได้ไหม???????

ปล.ย้ำนะครับว่าไหว้เทพแบบอ้อนวอนขอพรพึ่งให้เทพบันดาลให้อ่ะนะ