ต้องขอแนะนำตัวก่อนว่าเจ้าของกระทู้เรียนจบจากต่างประเทศครับ
ละตอน ปี 4 ก็มีแฟนเป็นคนไทยที่เป็นรุ่นน้องครับ
พอเรียนจบมา ผมก็กลับไทยมาทำงานที่บ้าน แต่แฟนเราเรียนจบและต่อโทที่นั่น
ในช่วงวัยที่เปลี่ยนไป ผมเข้าสู่วัยทำงาน ผมก็ย่อมมีเรื่องเครียด
หลายครั้งที่ทะเลาะกับเธอเพราะเครียด
จนปลายปีที่แล้วเธอขอเลิกด้วยการบอกผมว่า
"ขอลดสถานะลงเป็นเพื่อน แต่เรายังกลับมาคบกันในอนาคตได้นะ เรายังรักเธออยู่"
ผมก็คุยกับเธอมาต่อเนื่องมาอีกสองสามเดือน จนวันหนึ่งเธออารมณ์เสียใส่ผม
เรื่องผมทำงานดึกละไม่ได้บอกเธอ เธอรอวิดีโอคอลอยู่
ผมก็โกรธครับแต่ก็ขอโทษแล้ว ง้อแล้ว เธอไม่เย็นลง
ผมจึงเลือกที่จะแก้ปัญหาด้วยการไม่เถียง จะเงียบจนกว่าฝ่ายตรงข้ามจะอารมณ์ดี
แต่ผมก็เงียบนานเกินไปครับ เงียบหายไปเกือบสองเดือน
แต่ก็เพราะผมยังรักและคิดถึงเธอจนทนไม่ไหวก็ต้องทักไป
ซึ่งก็รู้ว่าเธอต้องโกรธมากแน่ๆ แต่เราก็กลับมาคุยกันได้ต่อเกือบครึ่งปี จนหลังๆมาเธอเริ่มเย็นชากับผมแล้วบอกผมว่า
"ตั้งแต่เลิกกันมานี่เราก็ไม่เคยคิดจะกลับมาคบกับเธอเลยนะ เราคุยกันแบบเพื่อนดีกว่า"
และด้วยความที่ผมเป็นคนยอม ไม่เถียง จึงตอบไปว่า "เอาที่เธอสบายใจเถอะ"
เพราะในใจคือผมอ่ะรักมาก และไม่เคยคิดจะมีใครอื่น แต่ถ้าเธอต้องการแบบนั้น ผมก็จะยอม
แต่ระหว่างที่คุยกันมานั้นผมก็เริ่มจับพิรุธได้ว่ามีผู้ชายคนจีนคนนึงมาไลค์มาเม้นรูปเธอเยอะมากๆ
แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไร ผ่านมาได้สองสัปดาห์ผู้ชายคนนั้นโพสต์รูปของเธอและชมเธออย่างหวานเลย
ผมจึงทักไปถามเธอว่า "มีคนใหม่แล้วเหรอ"
เธอตอบผมว่า
"อ่อ มีรุ่นน้องคนจีนมาจีบ แต่ก็ไม่ได้ชอบนะ แค่รู้สึกดีด้วย ยังไม่คบกัน แต่เขาดีกับฉันมาก เทคแคร์ ทำให้ยิ้มได้"
และด้วยความที่ผมรู้ว่าเธอเป็นคนไม่พูดอะไรตรงๆ ชอบปิดบัง ผมจึงทักไปหาผู้ชายคนจีนคนนั้น และแนะนำตัวเองว่าเป็นแฟนเก่า
ไม่ได้คิดจะหาเรื่องหรือจะแย่ง อย่าเข้าใจผิด แค่อยากถามว่าคบกันหรือยัง
คนจีนคนนั้นตอบผมมาอย่างไม่เป็นมิตรว่า
"เราสองคนคบกันได้สักพักนึงแล้ว ขอให้นายออกไปจากชีวิตเธอซะ"
ด้วยความที่ แมนๆคุยกัน จบง่าย ผมจึงเงียบหายและทำใจไปสองวัน จึงทักไปบอกลาแฟนเก่าว่า
"คบกันแล้วก็บอกกันตรงๆนะ อย่าทำแบบนี้กับใครอีก มันเสียความรู้สึก"
แต่เธอตอบกลับมาว่า
"นี่คบกันมาสองปียังไม่เชื่อใจเราอีกเหรอ บอกว่ายังไม่คบไง อยากจะด่าไรก็ด่าเลย"
ผมจึงขออโหสิกรรมทุกอย่างกับแฟนเก่า เพื่อให้ถือว่าตัดขาดกัน
แต่ในใจก็ยังเจ็บที่ทำไมต้องโดนคนที่รักมากๆหลอกเข้าจนได้
ผมจึงไปปรึกษาเพื่อน ปรึกษารุ่นพี่ ซึ่งแนะนำว่า ให้ถามใจตนดู ว่ายังรักอยู่มั้ย
ถ้ายังรัก ก็ทักไปคุยดู ผมจึงทักไป
ปรากฏว่าเธอได้สารภาพกับผมว่า คบกับเขามาสักพักนึงแล้ว
แต่เธอก็ยังไม่ได้รักเขา คบไปงั้น เขามาจับมือแล้วบอกว่าถ้าจับมือได้ก็ถือว่าเป็นแฟนกันนะ
เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ เราจึงบอกลาเธอว่า ถ้าเธอเลือกอย่างงั้น เราไปละนะ
แต่เธอบอกผมว่า "ขอคุยกันแบบเป็นเพื่อนกันได้มั้ย"
ด้วยความใจอ่อนเพราะรักมาก ผมจึงยอม เธออวยพรผมว่า "ขอให้เธอเจอคนใหม่ที่เข้ากันมากกว่าเรานะ"
ผมจึงตอบไปด้วยความเจ็บว่า
"ขอบคุณนะ หากเรามีคนใหม่แล้วเราก็จะบอกเธอนะ แต่ก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะรักคนใหม่ได้เท่าที่เคยรักเธอรึป่าว"
เธอตอบกลับมาว่า "เช่นกัน เราก็ยังไม่แน่ใจว่าเราจะรักเขาได้เท่าที่รักเธอรึป่าว"
ผมก็รู้ว่ามันไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ จึงอยากปรึกษาเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านว่า
ผมควรตัดใจยังไงดี ? ตอนนี้รุสึกเจ็บจังๆ เจ็บจิงๆ
ขอคำชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณครับ
ขอคำปรึกษาเรื่องการทำใจครับ
ละตอน ปี 4 ก็มีแฟนเป็นคนไทยที่เป็นรุ่นน้องครับ
พอเรียนจบมา ผมก็กลับไทยมาทำงานที่บ้าน แต่แฟนเราเรียนจบและต่อโทที่นั่น
ในช่วงวัยที่เปลี่ยนไป ผมเข้าสู่วัยทำงาน ผมก็ย่อมมีเรื่องเครียด
หลายครั้งที่ทะเลาะกับเธอเพราะเครียด
จนปลายปีที่แล้วเธอขอเลิกด้วยการบอกผมว่า
"ขอลดสถานะลงเป็นเพื่อน แต่เรายังกลับมาคบกันในอนาคตได้นะ เรายังรักเธออยู่"
ผมก็คุยกับเธอมาต่อเนื่องมาอีกสองสามเดือน จนวันหนึ่งเธออารมณ์เสียใส่ผม
เรื่องผมทำงานดึกละไม่ได้บอกเธอ เธอรอวิดีโอคอลอยู่
ผมก็โกรธครับแต่ก็ขอโทษแล้ว ง้อแล้ว เธอไม่เย็นลง
ผมจึงเลือกที่จะแก้ปัญหาด้วยการไม่เถียง จะเงียบจนกว่าฝ่ายตรงข้ามจะอารมณ์ดี
แต่ผมก็เงียบนานเกินไปครับ เงียบหายไปเกือบสองเดือน
แต่ก็เพราะผมยังรักและคิดถึงเธอจนทนไม่ไหวก็ต้องทักไป
ซึ่งก็รู้ว่าเธอต้องโกรธมากแน่ๆ แต่เราก็กลับมาคุยกันได้ต่อเกือบครึ่งปี จนหลังๆมาเธอเริ่มเย็นชากับผมแล้วบอกผมว่า
"ตั้งแต่เลิกกันมานี่เราก็ไม่เคยคิดจะกลับมาคบกับเธอเลยนะ เราคุยกันแบบเพื่อนดีกว่า"
และด้วยความที่ผมเป็นคนยอม ไม่เถียง จึงตอบไปว่า "เอาที่เธอสบายใจเถอะ"
เพราะในใจคือผมอ่ะรักมาก และไม่เคยคิดจะมีใครอื่น แต่ถ้าเธอต้องการแบบนั้น ผมก็จะยอม
แต่ระหว่างที่คุยกันมานั้นผมก็เริ่มจับพิรุธได้ว่ามีผู้ชายคนจีนคนนึงมาไลค์มาเม้นรูปเธอเยอะมากๆ
แต่ผมก็พยายามไม่คิดอะไร ผ่านมาได้สองสัปดาห์ผู้ชายคนนั้นโพสต์รูปของเธอและชมเธออย่างหวานเลย
ผมจึงทักไปถามเธอว่า "มีคนใหม่แล้วเหรอ"
เธอตอบผมว่า
"อ่อ มีรุ่นน้องคนจีนมาจีบ แต่ก็ไม่ได้ชอบนะ แค่รู้สึกดีด้วย ยังไม่คบกัน แต่เขาดีกับฉันมาก เทคแคร์ ทำให้ยิ้มได้"
และด้วยความที่ผมรู้ว่าเธอเป็นคนไม่พูดอะไรตรงๆ ชอบปิดบัง ผมจึงทักไปหาผู้ชายคนจีนคนนั้น และแนะนำตัวเองว่าเป็นแฟนเก่า
ไม่ได้คิดจะหาเรื่องหรือจะแย่ง อย่าเข้าใจผิด แค่อยากถามว่าคบกันหรือยัง
คนจีนคนนั้นตอบผมมาอย่างไม่เป็นมิตรว่า
"เราสองคนคบกันได้สักพักนึงแล้ว ขอให้นายออกไปจากชีวิตเธอซะ"
ด้วยความที่ แมนๆคุยกัน จบง่าย ผมจึงเงียบหายและทำใจไปสองวัน จึงทักไปบอกลาแฟนเก่าว่า
"คบกันแล้วก็บอกกันตรงๆนะ อย่าทำแบบนี้กับใครอีก มันเสียความรู้สึก"
แต่เธอตอบกลับมาว่า
"นี่คบกันมาสองปียังไม่เชื่อใจเราอีกเหรอ บอกว่ายังไม่คบไง อยากจะด่าไรก็ด่าเลย"
ผมจึงขออโหสิกรรมทุกอย่างกับแฟนเก่า เพื่อให้ถือว่าตัดขาดกัน
แต่ในใจก็ยังเจ็บที่ทำไมต้องโดนคนที่รักมากๆหลอกเข้าจนได้
ผมจึงไปปรึกษาเพื่อน ปรึกษารุ่นพี่ ซึ่งแนะนำว่า ให้ถามใจตนดู ว่ายังรักอยู่มั้ย
ถ้ายังรัก ก็ทักไปคุยดู ผมจึงทักไป
ปรากฏว่าเธอได้สารภาพกับผมว่า คบกับเขามาสักพักนึงแล้ว
แต่เธอก็ยังไม่ได้รักเขา คบไปงั้น เขามาจับมือแล้วบอกว่าถ้าจับมือได้ก็ถือว่าเป็นแฟนกันนะ
เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ เราจึงบอกลาเธอว่า ถ้าเธอเลือกอย่างงั้น เราไปละนะ
แต่เธอบอกผมว่า "ขอคุยกันแบบเป็นเพื่อนกันได้มั้ย"
ด้วยความใจอ่อนเพราะรักมาก ผมจึงยอม เธออวยพรผมว่า "ขอให้เธอเจอคนใหม่ที่เข้ากันมากกว่าเรานะ"
ผมจึงตอบไปด้วยความเจ็บว่า
"ขอบคุณนะ หากเรามีคนใหม่แล้วเราก็จะบอกเธอนะ แต่ก็ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะรักคนใหม่ได้เท่าที่เคยรักเธอรึป่าว"
เธอตอบกลับมาว่า "เช่นกัน เราก็ยังไม่แน่ใจว่าเราจะรักเขาได้เท่าที่รักเธอรึป่าว"
ผมก็รู้ว่ามันไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ จึงอยากปรึกษาเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกท่านว่า
ผมควรตัดใจยังไงดี ? ตอนนี้รุสึกเจ็บจังๆ เจ็บจิงๆ
ขอคำชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณครับ