คือ..เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วล่ะค่ะ
แต่ประเด็นคือตอนนี้เรายังอยู่ห้องเดียวกัน เราเคยคุยกัน และเราเคยชอบเขา
ตอนนั้นแรกๆเขาบอกว่าชอบเรานะ แต่ตอนนั้นเรารู้สึกยังไม่ได้ชอบเขามากเท่าไหร่เลยขอคุยไปเรื่อยๆ สรุปเราดันไปชอบเขาเข้าจริงๆเลยบอกไปตรงๆว่าตอนนี้เราชอบเขาแล้วนะ แต่คำตอบที่เขาให้กลับไม่เหมือนเดิม เขาตอบว่าเขาไม่รู้เขาไม่มั่นใจ..เขาแค่หาคนคุย จะได้ไม่เหงา
ตอนนั้นคือบับ! เห้ย..ทำไมทำงี้ว่ะ ให้ความหวังแล้วก็ไปงี้หรอ มาเล่นกับความรู้สึกเราทำไม เราทนไม่ไหวทั้งร้องไห้ทั้งพิมพ์ด่าเขาไป เอาจริงๆถ้าตอนแรกเขาบอกว่าเราคุยกันไปเรื่อยๆไหมจะได้มั่นใจในความรู้สึก ถ้าตอนแรกเขาไม่ได้บอกว่าชอบเราแล้วพอเราชอบกลับเขากลับตอบว่าไม่มั่นใจ ตอนนั้นเราอาจจะลองคุยกับเขาต่อ แต่ตอนนั้นเราทนไม่ไหวจริงๆ..เราบอกว่าเราเลิกคุยกันเถอะ
แต่..เขากลับยื้อเรา บอกว่าอย่าไปได้ไหม? คืออะไรอ่ะ..ตอนนั้นงงมาก แต่ณ จุดๆนั้นคือเสียใจมากเราไม่สนอะไรทั้งนั้น จบก็คือจบอ่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอหน้ากันในห้องก็ทำเหมือนไม่รู้จักกัน ทั้งที่ในใจเรามันเจ็บมากเลย
แต่คือไม่เข้าใจอีกนั้นแหละ..เขาชอบแอบมองเราทั้งที่เลิกคุยกันานานแล้วแถมก่อนจะเลิกเราด่าเขาไว้สะเละ เขาชอบเข้ามาแกล้งเราบางครั้งที่มีโอกาส อย่างเช่นเราเป็นเวรเก็บสมุด เขาก็จะยื่นสมุดมาให้เราเก็บแต่แบบว่าไม่ยอมปล่อยสมุดให้เราอ่ะยังยื้อไว้ไม่ปล่อยแถมเรารู้สึกได้ว่าเขายิ้มๆด้วย แต่เราไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองเพราะทำใจไม่ได้จริงๆ เราไม่กล้าสบตาเขาเลย ทั้งที่เขาพยายามจะสบตาเราตลอด
เราไม่อยากกลับไปอยู่ที่จุดๆเดิมแล้วค่ะ ทำยังไงให้ลืมเขาได้คะ เราเหนื่อยแล้วจริงๆ ที่เขายังเล่นกับความรู้สึกของเรา.. ทำยังไงให้ลืมได้คะ? ขอคแนะนำด้วยค่ะ ปล.เราอยู่ห้องเดียวกันมา2ปีแล้วค่ะแต่ยังไม่กล้าสบตาหรือพูดกับเขาเลย
ขอHOW TOทำไงให้ลืมคนคุยเก่า
แต่ประเด็นคือตอนนี้เรายังอยู่ห้องเดียวกัน เราเคยคุยกัน และเราเคยชอบเขา
ตอนนั้นแรกๆเขาบอกว่าชอบเรานะ แต่ตอนนั้นเรารู้สึกยังไม่ได้ชอบเขามากเท่าไหร่เลยขอคุยไปเรื่อยๆ สรุปเราดันไปชอบเขาเข้าจริงๆเลยบอกไปตรงๆว่าตอนนี้เราชอบเขาแล้วนะ แต่คำตอบที่เขาให้กลับไม่เหมือนเดิม เขาตอบว่าเขาไม่รู้เขาไม่มั่นใจ..เขาแค่หาคนคุย จะได้ไม่เหงา
ตอนนั้นคือบับ! เห้ย..ทำไมทำงี้ว่ะ ให้ความหวังแล้วก็ไปงี้หรอ มาเล่นกับความรู้สึกเราทำไม เราทนไม่ไหวทั้งร้องไห้ทั้งพิมพ์ด่าเขาไป เอาจริงๆถ้าตอนแรกเขาบอกว่าเราคุยกันไปเรื่อยๆไหมจะได้มั่นใจในความรู้สึก ถ้าตอนแรกเขาไม่ได้บอกว่าชอบเราแล้วพอเราชอบกลับเขากลับตอบว่าไม่มั่นใจ ตอนนั้นเราอาจจะลองคุยกับเขาต่อ แต่ตอนนั้นเราทนไม่ไหวจริงๆ..เราบอกว่าเราเลิกคุยกันเถอะ
แต่..เขากลับยื้อเรา บอกว่าอย่าไปได้ไหม? คืออะไรอ่ะ..ตอนนั้นงงมาก แต่ณ จุดๆนั้นคือเสียใจมากเราไม่สนอะไรทั้งนั้น จบก็คือจบอ่ะ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอหน้ากันในห้องก็ทำเหมือนไม่รู้จักกัน ทั้งที่ในใจเรามันเจ็บมากเลย
แต่คือไม่เข้าใจอีกนั้นแหละ..เขาชอบแอบมองเราทั้งที่เลิกคุยกันานานแล้วแถมก่อนจะเลิกเราด่าเขาไว้สะเละ เขาชอบเข้ามาแกล้งเราบางครั้งที่มีโอกาส อย่างเช่นเราเป็นเวรเก็บสมุด เขาก็จะยื่นสมุดมาให้เราเก็บแต่แบบว่าไม่ยอมปล่อยสมุดให้เราอ่ะยังยื้อไว้ไม่ปล่อยแถมเรารู้สึกได้ว่าเขายิ้มๆด้วย แต่เราไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองเพราะทำใจไม่ได้จริงๆ เราไม่กล้าสบตาเขาเลย ทั้งที่เขาพยายามจะสบตาเราตลอด
เราไม่อยากกลับไปอยู่ที่จุดๆเดิมแล้วค่ะ ทำยังไงให้ลืมเขาได้คะ เราเหนื่อยแล้วจริงๆ ที่เขายังเล่นกับความรู้สึกของเรา.. ทำยังไงให้ลืมได้คะ? ขอคแนะนำด้วยค่ะ ปล.เราอยู่ห้องเดียวกันมา2ปีแล้วค่ะแต่ยังไม่กล้าสบตาหรือพูดกับเขาเลย