พึ่งดูบอลโลกจริงจังครั้งแรกในชีวิต

ปกติไม่ดูบอลต่างประเทศ ไม่ดูบอลโลก
มาเริ่มดูบอลไทย ตามกระแส สมัยซิโก้ แล้วก็ติดเมืองทอง (เมื่อก่อนดูยุคที่ไทยเราได้ที่ 3 เอเชียน ที่ชนะเกาหลีใต้ แล้วก็เงียบไป)
แต่พอดูบอลโลกแล้ว ปกติไม่เคยดูเลย รู้สึกเลยว่า เรายังห่างอีกมาก
เทียบแบบไม่ต้องมองอะไรมาก ดูแค่สรีระเอเชียกับทวีปอื่น เขาหนาล่ำ กล้ามเนื้อเหมือนพวกอยู่ในป่าเขา จับคนกิน ล่ำมาก
พอมาดูกล้ามเนื้อของไทยเรา ผอมแห้ง บอบบาง ดูแล้ว เอาแค่ร่างกายก็ไปต่อไม่ได้แล้ว
ที่พอไปได้ก็มีอิหร่าน ตัวโคตรใหญ่น่ากลัวมาก นอกนั้นไม่ไหว ดูเกาหลี กับญี่ปุ่น หุ่นก็จะออกหนาๆอ้วนๆ ไม่ได้ล่ำๆเหมือนโซนอื่นๆ
แต่ก็ยังดีกว่าไทยเยอะ
ก็อยากจะบอกว่า บอลโลกครั้งแรกของไทยเรา หุ่นต้องเท่าพวกญี่ปุ่น เกาหลีก่อน เท่าเมื่อไหร่ จึงจะมีโอกาสได้ไป
ซึ่งผมว่ามันยากนะ แต่ก็เอาใจช่วย แบบไม่ได้หวังอะไรมาก เพราะกีฬานี้มันเหมาะกับพวกถึกๆ ไม่เหมาะกับคนไทยเลย
อย่างฟุตซอลผมว่า อันนี้สนามเล็กก็พอไปได้อยู่ แต่สนามใหญ่คงไม่ไหวแน่แท้

ย้อนกลับมาดูไทยลีก ทำให้ผมมีความรู้สึกว่า ทำไมคนถึงดูบอลนอกกัน มันมันส์กว่ามากจริงๆ
แล้วก็เห็นอีกอย่างในบอลโลกว่า ถ้าการเข้าทำจบสกอร์ไม่มีความเฉียบคมหรือหลากหลาย ก็ไปต่อไม่ได้ ต่อให้ครองบอลเยอะ แต่ยิงไม่ได้ ก็เท่านั้น
เอาว๊ะ บอลไทย ขอให้พัฒนาไวๆ แต่ไม่ได้หวังอะไรครับ คำตอบผมว่ามันมีในตัวของมันเองอยู่แล้ว
แค่ในอาเซียนผมก็มีความสุขครับ ไม่ต้องไปบอลโลกก็ได้ ^_^