คุณคิดว่าสังคมตอนนี้เป็นยังไง?
คุณคิดว่าคนเร่ร่อน คนที่ไม่มีที่อยู่อาศัย คนที่ถูกทอดทิ้งจากสังคมเเละครอบครัว มีมากขึ้นรึไม่
และคุณมีความคิดอย่างไรกับเรื่องเเบบนี้บ้าง?
จากสถานการณ์คนไร้บ้านทั่วประเทศ คาดการณ์มีคนไร้บ้านราว 30,000 กว่าคน และจากการสำรวจข้อมูลทางประชากรเชิงลึกของคนไร้บ้านในเขตกรุงเทพมหานครและพื้นที่เกี่ยวเนื่อง ในปี 2559-2560 มีประชากรคนไร้บ้านในกรุงเทพมหานคร ทั้งในพื้นที่สาธารณะและศูนย์พักพิงชั่วคราวจำนวน 1,300 กว่าคน โดย ร้อยละ 80 เป็นเพศชาย ส่วนใหญ่ร้อยละ 32.5 มีอายุระหว่าง 40-49 ปี ขณะที่มีผู้สูงอายุ(อายุ 60 ปีขึ้นไป)สูงถึงร้อยละ 22 ถือว่าสังคมคนไร้บ้าน เป็นสังคมสูงวัยโดยสมบูรณ์ก่อนผู้สูงอายุปกติในสังคม และ ในช่วงที่ผ่านมา ได้ข้อค้นพบว่าคนไร้บ้านเป็นกลุ่มประชากรที่มีปัญหาทางสุขภาพมากกว่าค่าเฉลี่ยของสังคมไทยโดยรวม มีปัญหาโรคประจำตัว โดยเฉพาะความดันโลหิตสูง ถึงร้อยละ 51 ขณะที่คนทั่วไปอยู่ที่ร้อยละ 20 มีปัญหาสุขภาพจิตที่ไม่รุนแรง(ไม่เป็นอันตรายต่อสังคม)ประมาณร้อยละ 70 โดยคนทั่วไป ประมาณร้อยละ 17 ร้อยละ 31 มีโรคประจำตัวโดยเฉพาะโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (NCDS) โดยคนทั่วไป ประมาณร้อยละ 22 มีปัญหาสุขภาพช่องปากร้อยละ 70 คนทั่วไป ประมาณร้อยละ 50
นอกจากนี้ ยังพบว่าการอยู่บนพื้นที่สาธารณะในระยะเวลานาน เป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่ทำให้สุขภาพของพี่น้องคนไร้บ้านย่ำแย่ลง และมากกว่าร้อยละ 50 มีปัญหาของการเข้าถึงบริการสุขภาพที่ครอบคลุมและมีประสิทธิภาพ ซึ่งมาจาก 2 ปัจจัยหลักคือ ร้อยละ 28 ไม่มีบัตรประชาชน อีกร้อยละ 22 มีปัญหา เรื่องการเข้าถึงบริการสุขภาพ
คุณคิดว่าสังคมตอนนี้เป็นยังไง?
คุณคิดว่าคนเร่ร่อน คนที่ไม่มีที่อยู่อาศัย คนที่ถูกทอดทิ้งจากสังคมเเละครอบครัว มีมากขึ้นรึไม่
และคุณมีความคิดอย่างไรกับเรื่องเเบบนี้บ้าง?
จากสถานการณ์คนไร้บ้านทั่วประเทศ คาดการณ์มีคนไร้บ้านราว 30,000 กว่าคน และจากการสำรวจข้อมูลทางประชากรเชิงลึกของคนไร้บ้านในเขตกรุงเทพมหานครและพื้นที่เกี่ยวเนื่อง ในปี 2559-2560 มีประชากรคนไร้บ้านในกรุงเทพมหานคร ทั้งในพื้นที่สาธารณะและศูนย์พักพิงชั่วคราวจำนวน 1,300 กว่าคน โดย ร้อยละ 80 เป็นเพศชาย ส่วนใหญ่ร้อยละ 32.5 มีอายุระหว่าง 40-49 ปี ขณะที่มีผู้สูงอายุ(อายุ 60 ปีขึ้นไป)สูงถึงร้อยละ 22 ถือว่าสังคมคนไร้บ้าน เป็นสังคมสูงวัยโดยสมบูรณ์ก่อนผู้สูงอายุปกติในสังคม และ ในช่วงที่ผ่านมา ได้ข้อค้นพบว่าคนไร้บ้านเป็นกลุ่มประชากรที่มีปัญหาทางสุขภาพมากกว่าค่าเฉลี่ยของสังคมไทยโดยรวม มีปัญหาโรคประจำตัว โดยเฉพาะความดันโลหิตสูง ถึงร้อยละ 51 ขณะที่คนทั่วไปอยู่ที่ร้อยละ 20 มีปัญหาสุขภาพจิตที่ไม่รุนแรง(ไม่เป็นอันตรายต่อสังคม)ประมาณร้อยละ 70 โดยคนทั่วไป ประมาณร้อยละ 17 ร้อยละ 31 มีโรคประจำตัวโดยเฉพาะโรคไม่ติดต่อเรื้อรัง (NCDS) โดยคนทั่วไป ประมาณร้อยละ 22 มีปัญหาสุขภาพช่องปากร้อยละ 70 คนทั่วไป ประมาณร้อยละ 50
นอกจากนี้ ยังพบว่าการอยู่บนพื้นที่สาธารณะในระยะเวลานาน เป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่ทำให้สุขภาพของพี่น้องคนไร้บ้านย่ำแย่ลง และมากกว่าร้อยละ 50 มีปัญหาของการเข้าถึงบริการสุขภาพที่ครอบคลุมและมีประสิทธิภาพ ซึ่งมาจาก 2 ปัจจัยหลักคือ ร้อยละ 28 ไม่มีบัตรประชาชน อีกร้อยละ 22 มีปัญหา เรื่องการเข้าถึงบริการสุขภาพ