สวัสดีครับ คือผมตอนนี้เรียนอยู่ ปี 2 ซึ่งตลอดเวลาในชีวิตของผมที่ผ่านมานั้น เชื่อฟังที่บ้านมาตลอด พอดีผมอยู่กับอา เพราะ พ่อแม่ ผมได้แยกทางกัน อาเลยเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่เด็ก แต่พบก็ไม่เข้าใจมาตลอดกับเรื่องบางเรื่อง อย่างเช่นตอนผมใช้ชีวิตมัธยม ผมขอ ไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง ที่บ้านก็ไม่ให้ไป นานๆถึงจะให้ไปทีนึง เช่น 2 เดือนไปได้ครั้งเดียว แต่ถ้าไปต่างจังหวัดไม่ให้เลย บางทีผมก็แค่อยากได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆบ้าง เพราะขึ้นมหาลัยก็คงไม่ได้เจอกันบ่อยๆแล้ว แต่ก็ไม่ได้ไป ในขณะที่ครอบครัวเพื่อนนั้น เขาเข้าใจ และในชีวิตมัธยม ที่บ้านผมก็ไม่ให้ผมมีแฟนเด็ดขาด แต่ครอบครัวเพื่อนผมก็ไม่ได้ว่าเรื่องอะไรถ้ามีแฟน แค่อย่าเสียการเรียน แล้วในตอน ม.6 อาผมได้ขอว่าอย่าพึ่งเเต่งงานได้ไหม จนกว่าจะอายุประมาณ 40 - 50 ซึ่งตอนนั้นผมก็อึ้งนิดนึง แต่ผมก็ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องแต่งงาน หรือการมีครอบครัว ผมจึงไม่ได้ตกลงอะไรไป เพราะผมยังไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น แล้วอาผมก็ได้บอกว่า อนาคตถ้าจะแต่งงาน ให้อาเลือกให้ ถ้าคนที่ผมรักแต่อาไม่ชอบ ก็ไม่ให้แต่ง ซึ่งผมก็อ่านเจออะไรมากมายเช่น การแต่งงานกับคนที่เราไม่ได้รัก โดยโดนครอบครัวให้แต่ง แล้วเราต้องใช้ชีวิตกับคนที่เราไม่ได้รักไปตลอดชีวิต เป็นการที่ พ่อแม่รังแกฉัน ซึ่งเรื่องนี้ผมก็ไม่ได้อะไรมาก เพราะเวลายังมาไม่ถึง จนตอนนี้ผมอยู่ปี 2 ที่บ้านก็ยังไม่ค่อยให้ไปเที่ยวที่ไหน โดยส่วนตัวเวลาอยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวกับที่บ้านอยู่แล้ว แต่เมื่อมองครอบครัวคนอื่นเขาได้ไปเที่ยวกัน หรือยอมให้ลูกหลาน ได้ไปเที่ยว สนุก กับเพื่อนๆบ้าง แล้วจนตอนนี้ในชีวิตมหาลัยก็ยังไม่ให้มีแฟนเหมือนเดิม แต่ผมก็เข้าใจว่ากลัวทำการเรียนเสีย แต่จริงๆตอนนี้ผมก็คบกับผู้หญิงคนนึงอยู่ ซึ่งพากันเรียนมีงานอะไร ก็ช่วยเหลือกัน ไม่ได้มีอะไรเสียหาย แต่ผมก็ไม่สามารถบอกที่บ้านได้ต้องคบแบบหลบๆซ่อนๆ ในขณะที่เพื่อนผม มีแฟนได้ ไปเที่ยวด้วยกันได้ ไปกินข้าวกับครอบครัวเพื่อนผมได้ บางทีผมก็อยากพาแฟนผมมาให้ที่บ้านรุ้จักบ้างไม่อยากคบแบบหลบๆซ่อนๆ ไม่อยากโกหก หรือคอยโดนจับผิด แต่ก็ทำไม่ได้ แล้วล่าสุด อาผมก็ได้มาถามผมว่า อย่าพึ่งมีแฟนจนกว่าจะอายุ 40 ได้ไหม (มีแฟนนะครับไม่ใช่แต่งงาน) ซึ่งผมก็คิดหนักผมก็ไม่รู้จะตอบยังไงเพราะในใจผมคิดว่าผมคงทำให้ไม่ได้เพราะผมก็เป็นคนที่อยากมีครอบครัว ถึงตอนนั้น 40 กว่าผมจะหาแฟน กว่าผมจะแต่งงานมีลูก ผมคงไม่ค่อยโอเครกับตอนนั้นเท่าไหร่ ผมบอกถ้าผมแต่งงานยังไงผมก็จะพาอาไปอยู่ด้วยเพื่อที่ผมจะได้ดูแล แต่อายังไม่ยอม แล้วผมก็โดนอากดดันจนไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีครับ เพราะการมีแฟนผมว่ามันไม่ได้เป็นการเสียหายอะไร ส่วนเรื่องแต่งงาน ผมคงไม่ได้รีบแต่งขนาดนั้นแต่ถ้าให้รอมีแฟนตอน อายุ 40-50 คงไม่ไหว เพราะผมคิดว่าถ้าผมเรียนจบ ทำงานจนมีเงินพอสมควร ผมจึงค่อยแต่ง แต่ที่บ้านก็ยังคงไม่เห็นด้วย ควรแก้ไขยังไงดีครับ
ครอบครัวใครเป็นแบบนี้บ้าง ไม่ปล่อยให้เราได้ใช้ชีวิตอย่างที่เราต้องการ อยู่ในกรอบ แล้วแก้ไขยังไง