เราเป็นดี้ ที่ไม่ได้ตามกระแส ไม่ได้ตามเพื่อน ไม่เคยคบผู้ชาย เราไม่รู้จะระบายทางไหนจริงๆ
เราคืดว่าโตแล้วที่จะมีแฟน อยากพาแฟนมาบ้าน ไม่อยากโกหกอยากให้ที่บ้านรู้ว่าเราทำอะไร เป็นยังไง
แต่เหมือนระเบิดลง ตูมๆๆ ทันทีที่เราพาแฟนเข้าบ้าน ทั้งบ้านเงียบ ไม่พูดไม่จาอะไร เราสงสารแฟนเค้าก็อดทนเพราะเราก้เคยบอก
ไว้ว่าที่บ้านเป็นไง เค้าบอกจะสู้นะ ถ้าเรายังรักเค้า
แต่แม่เราขอให้เราเลิกเป็นดี้ เค้ารับไม่ได้เค้าอาย ให้เลิกติดต่อกับแฟนเด็ดขาด ให้อยู่แต่บ้านไม่ให้ไปไหน เราก็ได้แต่ร้องไห้ ทำไรไม่ได้ มันเจ็บมากๆๆทำไมเราไม่เหมือนหญิงธรรมดาทั่วไป ส่วนแม่ก็โทษตัวเองว่าเป็นเพราะแม่เลี้ยงลูกไม่ดี อยากบอกแม่ว่า แม่เลี้ยงลูกดีมาก
แต่ไม่ได้อยู่ที่การเลี้ยงดู เราเป็นเงียบๆมาตลอด อยากมีวิธีให้แม่ยอมรับ ทำยังไงต้องพิสูจยังไง
เราอายุ27 คงไม่ใช่รักแบบวัยรุ่นแล้วใช่มั้ยคะ
ถึงจะเป็นแบบนี้ ก็สามารถหาเลี้ยงที่บ้านได้เรียนจบมาได้
ไม่ได้เกียจผู้ชายนะคะ แต่ไม่เคยรู้สึกชอบ
ส่วนแฟนเราเค้าบอกจะรอจนกว่าที่บ้านจะยอมรับ แต่เข้าใจนะว่าเค้าคงมีเหงาบ้าง ไม่รู้ว่าจะรอได้นานเท่าไหร่
ไม่มีฝ่ายไหนมีความสุขเลยที่เป็นแบบนี้
ทำยังไงเมื่อครอบครัวรับไม่ได้ที่เราเป็นหญิงรักหญิง!!!
เราคืดว่าโตแล้วที่จะมีแฟน อยากพาแฟนมาบ้าน ไม่อยากโกหกอยากให้ที่บ้านรู้ว่าเราทำอะไร เป็นยังไง
แต่เหมือนระเบิดลง ตูมๆๆ ทันทีที่เราพาแฟนเข้าบ้าน ทั้งบ้านเงียบ ไม่พูดไม่จาอะไร เราสงสารแฟนเค้าก็อดทนเพราะเราก้เคยบอก
ไว้ว่าที่บ้านเป็นไง เค้าบอกจะสู้นะ ถ้าเรายังรักเค้า
แต่แม่เราขอให้เราเลิกเป็นดี้ เค้ารับไม่ได้เค้าอาย ให้เลิกติดต่อกับแฟนเด็ดขาด ให้อยู่แต่บ้านไม่ให้ไปไหน เราก็ได้แต่ร้องไห้ ทำไรไม่ได้ มันเจ็บมากๆๆทำไมเราไม่เหมือนหญิงธรรมดาทั่วไป ส่วนแม่ก็โทษตัวเองว่าเป็นเพราะแม่เลี้ยงลูกไม่ดี อยากบอกแม่ว่า แม่เลี้ยงลูกดีมาก
แต่ไม่ได้อยู่ที่การเลี้ยงดู เราเป็นเงียบๆมาตลอด อยากมีวิธีให้แม่ยอมรับ ทำยังไงต้องพิสูจยังไง
เราอายุ27 คงไม่ใช่รักแบบวัยรุ่นแล้วใช่มั้ยคะ
ถึงจะเป็นแบบนี้ ก็สามารถหาเลี้ยงที่บ้านได้เรียนจบมาได้
ไม่ได้เกียจผู้ชายนะคะ แต่ไม่เคยรู้สึกชอบ
ส่วนแฟนเราเค้าบอกจะรอจนกว่าที่บ้านจะยอมรับ แต่เข้าใจนะว่าเค้าคงมีเหงาบ้าง ไม่รู้ว่าจะรอได้นานเท่าไหร่
ไม่มีฝ่ายไหนมีความสุขเลยที่เป็นแบบนี้