เป็นคุณจะเลือกอะไรระหว่างออกไปทำงานกับอยู่แม่กับแม่เฉยๆ

สวัสดีค่ะ เป็นอย่างที่ตั้งกระทู้เลยค่ะ
คือนี่ลาออกจากงานมา แบบยังไม่มีงานสำรองเพราะโดนหัวหน้าแบบไร้สาระจัด ไม่มีเหตุผลเกินไป บราๆจึงเขียนใบลาออกค่ะ ส่วนทางบ้านตอนแรกก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรในการลาออก โดยเฉพาะคุณแม่ กลับยุซะอีกว่างานที่บ้านเราจริงจัง
ปรากฏว่าออกมาได้สองอาทิตย์แล้วค่ะ ยังว่างงานอยู่เลย คุณแม่เองก็ได้พาออกไปฝากคนนู้นนี้ไว้บ้าง บางทีก็บอกว่ารับคนไปแล้วบางที่บอกว่าไม่รับผญ.สุดท้ายแล้วก็มาขายข้าวที่หน้ารร.เด็กอนุบาลค่ะ แต่รายได้ขายของนั้นไม่ได้ดีเท่าไหร่นัก หักทุนแล้วเหลือประมาณวันล่ะ 150 บาท ส่วนตัวเครียดมากเลยค่ะเคยทำงานได้วันล่ะ 450 แถมประเด็นหลักคือผู้ใหญ่แถวบ้านต่างพากันพูดด้วยความเหนอกเห็นใจอย่างมากว่า สงสารเนอะอุตส่าห์ตั้งใจเรียนสุดท้ายก็ตกงานกลับมาอยู่บ้าน มาขายของ บ้างก็ว่าไม่มีความอดทนทำๆไปเหอะเพื่อเงิน บราๆเล่าเดี๋ยวจะยาวค่ะ ยอมรับค่ะไม่อยากออกจากบ้านให้ใครสงสารเลย รู้สึกหดหู่ เหมือนเป็นคนที่ไม่มีอาชีพไม่มีรายได้มีแต่ก็น้อย แต่พอบอกแม่ว่าจะกลับไปทำงานปรากฎว่าหนักเลยค่ะ แม่ไม่พอใจว่าต่างๆนาๆพร้อมทั้งตัดพ้ออีกว่าไม่รักตน ไม่อยากอยู่กับตน เอายังไงดีล่ะคะ คือควรพูดแบบไหนให้ท่านเข้าใจดี คิดมาแปดสิบหกตลบแล้วค่ะ หรือควรจะอยู่ที่นีาไปเลยดีคะ อยู่แบบจนๆรายได้เดือนล่ะ 4000 กว่าบาท ช่วยคิดหน่อยค่ะ