กลัวที่จะไม่มีใครเหลืออยู่ในชีวิต

คิดอยู่เสมอว่าถ้าวันนึงไม่มีพ่อกับแม่แล้ว จะอยู่กับใคร เพื่อนๆที่เคยคบหากันก็มีครอบครัวไปหมด ห่างไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็เป็นแค่คนที่รู้จักผิวเผิน แล้วต้องใช้ชีวิตอยู่แบบไหน

การอยู่คนเดียวมันน่ากลัว แต่ทุกครั้งที่เพิ่มคนในชีวิตเข้ามา ก็มีแต่เพื่อผลประโยชน์และไม่จริงใจ


จะแก้ไขยังไงได้ทัน...ก่อนจะสายไป