ผมทำงานมีหน้าที่คอยเดินและควบคุมเครื่องจักรที่โรงงานแห่งนึงในสระบุรี มีลูกน้อง13 คนแต่ล่ะคนก็นิสัยต่างกันสิ้นเชิง ซึ่งส่วนตัวผมไม่ค่อยจ่ำจีจ่ำชัยพวกเค้าเท่ารัยครับ แต่มีอยู่คืนนึงเครื่องที่ี่โรงงานเกิดมีปัญหา ผมก็โทรสั่งงานปกติ แล้วก็แก้ไขกันทั้งคืน พอคืนที่3 เครื่องจักรซึ่งก็ยังไม่สมบูรณ์เท่ารัย ผมก็พยายามเดินประคองไปให้ถึงเช้าซึ่งประคองไม่ไหวเครื่องจักรมีปัญหาขึ้นมาอีก ผมก็โทรลงไปข้างล่างสั่งแก้ไขเครื่องจักรอีก แต่วันนี้โดนสวนมาแบบเจ็บปวดมาก "เป็นอะไรนักหนากะเช้ากะบ่ายเค้าไม่เห็นเป็นอะไรเลย(...ซึ่งกะเช้าไม่ได้เดินเครื่องจักรเพราะเดินสี่ทุ่ม..ผมงงกะเช้า

ก็ไม่แก้ไขทั้งที่noteลงสมุดเรียบร้อย) ผมได้ยินโครตเสียความรู้สึก เหมือนว่าตัวเองไม่มีค่าเลย ทั้งที่ถ้าเป็นคนที่ทำงานด้วยกันเค้าไม่สนใจ ผมดูแลน่ะ เลี้ยง เกี่ยวข้าวตลอดและบ่อยมากๆ เฮ้ออ แค่นี้เคลียด..
เคยคิดว่าตัวเองด้อยบ้าง