[CR] รีวิวเที่ยวจีน แบบโหดๆวิวสวยๆ..กับลี่เจียง แชงกลีร่า เต้าเฉิง ย่าติง (Lijiang,Shangri-La,Daocheng,Yading) EP.6 ตอนจบ

ตอนที่ 1   https://pantip.com/topic/37755226
ตอนที่ 2   https://pantip.com/topic/37756772
ตอนที่ 3   https://pantip.com/topic/37757272
ตอนที่ 4   https://pantip.com/topic/37757948
ตอนที่ 5   https://pantip.com/topic/37761899
.
.
ตอนที่ # 6: จากทุ่งหญ้าชงกู่สู่งทุ่งหญ้าลั่วหลง ฟินเบาๆ (ตอนสุดท้ายแล้วจ้า)
หลังจากที่เมื่อวานฟินจัดกับวิวด้านบนไปแล้ว วันนี้เรามาฟินเบาๆกับภาระกิจเดินเท้า ไป-กลับ 10 กิโลเมตร จากทุ่งหญ้าชงกู่สู่งทุ่งหญ้าลั่วหลง

ก่อนกลับก็ร่ำลาเจ้าของที่พักสักหน่อย

.
.
เริ่มเดินทางกันเลยค่ะ เหมือนทุกวันที่ต้องนั้งรถบัสมาลงตรงจุดจอดด้านล่างแล้วเดินต่อไปจุดบริการนักท่องเที่ยวซึ่งต้องเดินผ่านเนินดูดพลังราวห้าร้อยเมตร วันนี้เราต้องแบกเป้มาฝากที่ด้านบนด้วย ขาแทบก้าวไม่เลยที่เดียว มีร้านรับฝากเค้าคิดใบละสิบหยวน


พอเริ่มเดินละอองฝนก็มาต้อนรับซะแล้ว อย่าได้แคร์ค่ะเดินต่อไป ช่วงเช้าคนยังเดินไม่มากเรียกว่าน้อยดีกว่า คือมีไม่กี่คน มัวแต่ถ่ายรูปอยู่หันมาหายกันไปหมดแล้ว

วันนี้ขาก้าวแทบไม่ออกมันหนืดจริงๆ สงสัยพลังที่สะสมมาทั้งปีหมดไปตั้งแต่เมื่อวาน 555 ว่าะแล้วก็ยืดเส้นยืดสายซะหน่อย


วิวด้านล่างนี่ก็สวยใช่ย่อยเหมือนกันนะ ตอนแรกคิดว่าระยะทางแค่สิบกิโลน่าจะเดินชิวๆ พอมาเดินจริงใช้เวลาเกือบหกชั่วโมง ขาขึ้นนี่เหนื่อยกว่าขาลงมากถ้าใครไม่อยากเหนื่อยมากหรือมีเวลาเดินน้อยแนะนำให้นั่งรถกอล์ฟขึ้นแล้วเดินลงจะเหนื่อนน้อยกว่า ส่วนเราเดินขึ้นไปแล้วจะนั่งรถลงก็เสียดายตังค์เลยต้องเดินลงด้วย ฮือ.........


ระหว่างทางไม่มีร้านขายของเราต้องเตรียมเสบียงไปเองส่วนห้องน้ำก็อาศัยตามโพรงหญ้าข้างทางเอาค่ะ ทางที่เดินจะเป็นทางที่ขนานไปกับทางที่รถกอล์ฟวิ่ง


คนเดินน้อยทำให้ถ่ายรูปสบายๆ




ช่วงที่เดินใกล้ถึงเจอพายุหิมะ ตกใจมากไม่ได้เตรียมเสื้อกันฝนมาด้วยซิ คว้าเสื้อกันลมมาใส่ไปพลางๆก่อน ส่วนเสื้อกันลมกันฝนของลุงที่ซื้อมาจาก Decathlon ใช้งานได้ดีทีเดียว




ด้านหน้าก็จะเป็นทุงหญ้าลั่งหลงแล้ว วิวไม่ต้องพูดถึงฟินแบบไม่ต้องออกแรงเยอะ




สิริรวมใช้เวลาเดินไปกลับเกือบ 5 ชั่วโมงกว่า ลงมาถึงจุดรอรถตอนเกือบบ่าย 3 แล้ว สบายๆ ไม่รีบ



วิวตอนนั่งรถลงจากบนย่าติงนี่สวยไม่เบาเลย



คิดถูกจริงๆที่แบกเป้ขึ้นมาด้วย เพราะตอนนั่งรถลงเห็นคิวเข้าแถวที่หมู่บ้านยาวมาก เพระรถส่วนใหญ่จะเต็มมาจากด้านบนแล้ว พอลงมาแล้วใครที่กังวลว่าาจะหารถกลับเต้าเฉิงอย่างไร ไม่ต้องกลัวเพราะพอเราลงรถปุ๊บจะมีคนมาถามทันที เราก็บอกไปว่าจะกลับเต้าเฉิงราคาก็มาตราฐาน 50 หยวน แต่เราเห็นมีนักศึกษาขอจ่าาย 40 หยวนก็มี เดินตามไปขึ้นรถนึกว่าาจะออกเลย เปล่าจ้า...รถลูกค้าอีก 2 ล็อต คนขับเป็นวันรุ่นขับรถไปจีบลูกค้าสาวจีนไป มีการแวะเอากระเป๋าก่อนด้วย แถมมีจอดถ่ายรูปให้หมวยจีนอีกต่างหาก อืมมมมมม
.
.
.
มาถึงที่พัก 88 Business hotel ที่เดิมห้องเดิม ราคาเดิม  ตอนเกือบทุ่ม.... เย้ๆ ดีใจได้อาบบน้ำแล้ว หลังจากอาบแห้งมาสามวัน น้ำที่ รร.ไหลแรงบวกความอุ่นที่คงที่ ....สงสัยเราจะฟินกับการอาบเพลินไปหน่อย พอลุงมาอาบต่อนางบอกว่าน้ำอุ่นหมดกลายเป็นน้ำเย็นแทน 5555


รถจากเต้าเฉิงกลับแชงกรีล่า มีรอบเดียวคือหกโมงเช้า เราฝากทางโรงแรมจองตั๋วให้นึกว่าจะได้ที่นั่งดีหน่อยดันได้แถวเกือบสุดท้ายอีก เฮ้ออ... คิดอีกดีกว่าไม่ได้ไป  คือคนจีนเค้าจองผ่าน online   คนที่จองไม่ได้ก็ต้องแพ้ไป ฮือ ฮือ...

มีเรื่องน่าาตื่นเต้น.....ตอนกำลังจะออกจากห้องเราเข้าห้องน้ำอีกที ที่นี้ก็ซวยละ....ต้องขี่ม้าาาาาา ทำไงดีผ้าอนามัยที่เตรียมมาเผื่อดันลืมไว้ที่กระเป๋าใบที่ฝากไว้ที่แชงกรีล่าาาาาา       แล้วตอนนี้ตีห้ากว่าๆจะไปหาซื้อได้ที่ไหนล่ะเนี่ย.... แล้ว แล้ว ....ถ้าหาไม่ได้อะไรจะเกิดขึ้นกับการนั่งรถ 11 ชั่วโมง แค่คิดก็เครียสแล้ว.... ลองถามพนักงานดูนางบอกให้ไปซื้อที่ร้านขายของชำ  แล้วร้านไหนจะเปิดแต่เช้าละค่ะ แต่ แต่.....มันมีค่าาาา อยู่ตรงขนส่งนั่นแหละ เหมือนยกภูเขาออกจากอก ณ จุดนั้น แต่ปัญหาต่อไปคือแล้วจะไปเปลี่ยนที่ไหน
ความซวยคือ....ดันล็อคประตูห้องไปแล้ว ไม่มีใครยอมให้เข้าต้องไปเข้าในขนส่ง    ไม่นะ......ดูจากสภาพภายนอกก็น่ากลัวมาก สภาพภายในอย่าให้บอกแย่ที่สุดเท่าที่เคยเข้ามา มืดก็มืดกลัวตกหลุมอึมากเลย แถมยังมีคนมาเก็บเงินอีก สงสารตัวเองจริงๆ ว่าแล้วทำไมเหมือนไข้จะขึ้นทุกวันแถมขาก็หนืดๆ
ตอนก่อนขึ้นรถก็ยื่นตั๋วกับคนขับรถแถวๆนั้น เค้าก็ชี้ๆไป ก่อนขึ้นก็ยื่นตั๋วให้เค้าเช็คอีกทีเพื่อความชัวร์ว่าไม่ผิดคัน
.
.
.
.
ตัดกลับมาที่แชงกรีล่าเราพักที่เดิม วันนี้มีนัดกับอ๋อยกับพีหลิวที่มาแปะมือเที่ยวต่อ เรามาถึงที่ที่พักเกือบห้าโมงเย็น เช็คอินกับสาวหมวยน่าจะเป็นภรรยาเจ้าของ ลุงยื่นใบจองให้พร้อมกับบอกเธอว่า ก่อนไปสามีเธอบอกว่าจะให้ราคาเดิมตอนเรากลับมาพักอีกรอบนะ เธอเช็คๆสักพักแล้วบอกว่าไม่ลดให้ค่ะ จะคิดราคาตามที่จองมา เอ้าเฮ้ยไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่น่า แล้วก็บอกว่าถือเป็นค่าาฝากกระเป๋าแล้วกันนะ (คือขากลับเราจองห้องพักที่ดีกว่าขามานิสนึง)ปรี๊ดเลยเรา งงว่าเราไม่ได้เป็นคนขอลดนะแต่เพราะตรง รร.กำลังทำถนนเดินทางลำบากทางสามีเธอเลยต้องลดราคาเเพื่อเรียกลูกค้า คุณเธอน่าจะโทรถามสามีดูก่อนที่จะทำกับลูกค้าแบบนี้ ไม่ประทับใจจริงๆ แต่ก็ไม่อยากโวยไม่ลดก็ไม่ลดคิดในใจว่าเดี๋ยวกลับไปจะรีวิวใน booking ให้ดีเลย ฮึมมมม สักพักตอนคิดเงินลุงบอกว่าชีลดราคาให้เอง เอ้วเฮ้ยอะไรของนาง ไม่เข้าใจ


เก็บกระเป๋าเสร็จไลน์บอกอ๋อยกะพี่หลิวว่ามาถึงแล้ว ไปเดินเล่นที่วัดต้าฝอกัน


อันนี้ถ่ายจากตรงที่พัก



ลงจกวัด  อ๋อยก็พาไปกินข้าวร้านดังของที่นี่ชื่อร้าน Holy Silence Stone ....(ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกหรือเปล่า) อยู่แถวเมืองเก่าถามคนแถวนั้นส่วนใหญ่รู้จักดี เป็นร้านอาหารธิเบต อร่อยจริงๆด้วย


เราส่งต่อความมันส์กันที่แชงกลีร่า เสียดายไม่ได้ไปด้วยกันอดมีรูปเท่ห์จากอาจารย์หลิวบ้างเลย
ขากลับเรานั่งเครื่องจากแชงกรีล่าไปต่อเครื่องที่คุนหมิง สนามบินที่แชงกรีล่าใหม่มากกกก


แล้วเจอกันทริปหน้าค่ะ มีเขียนไว้หลายทริปเลยที่จีนแต่เขียนไม่จบสักทริป 5555 ไม่รู้ว่าจะมีใครอยากอ่านไหม?