เรากะเค้าทำงานแถวเดียวกัน เราทำงานกราฟิก เค้าเปนเมสเซนเจอ เราต้องเดินผ่านที่ทำงานเค้าทุกวัน ทุกทีจะเหนเค้ามาเปิดประตูนอกออฟฟิตเค้า ทุกวันนี้ก้ยังเดินผ่าน มาทำงานตอนแรกๆ เราก้กุ๊กกิ๊กชอบกัน บางทีก้เหมือนเค้ามารอเจอเราตอนเช้า พอเราเดินมากะลังเดินผ่าน จากที่เค้านั่งยุข้างในเค้าก้ออกมาเหมือนบังเอิน บางทีเรามาเพื่อนเค้าก้สะกิดว่า" เค้ามาแล้วๆ" ละก้มองแบบมองๆหลบๆกล้าๆกลัว เจอหน้าบางทีก้ทำได้แค่ยิ้มให้กัน มองหน้ากัน แล้วเดินผ่านไป แต่บางทีเราก้ทำเปนไม่สนไม่มอง ส่วนเค้าบางทีก้แกล้งทำไม่มองเราบ้างเพื่อดูท่าทีเรา แต่แล้วก้กลับมามองเหมือนเดิม เปนอย่างนี้ประมาณ4เดือน วันนึงเค้าไม่เคยคุยเราเลย เค้าทักถามเราคำนึงตอนเราเดินผ่าน จู่ๆเค้าก้พุดออกมาคำนึง เราก้ตอบอืม แบบไม่หันมองหน้า แต่เค้าก้ยิ้มๆนะ แต่หลังจากวันนั้นวันพฤหัสเราต้องหยุดงานเราลางานเปิดมาวันจันทร์เจอเค้าหน้าที่ทำงาน เค้ารีบหนีเราขี่มอไซต์หนีไปเลยไปเลยทั้งๆที่ยังเปิดประตูหน้าบริษัทไม่เสร็จ และมีอีกวันเค้าเหนเราเค้าก้หนีเราอีกจากนั่งยุข้างนอกก็เข้าออฟฟิตไปเลย เรางงมาก จนเค้าต้องมาทำงานประมาน8.50 จากทุกทีเดินผ่านก้เจอเค้า8.30 ทุกวันนี้เราไม่ได้เจอเค้า เจอล่าสุดวันที่เรามาสายเมื่ออาทิตที่แล้ว 8.50กว่าๆ พอเจอวันนั้น ทุกวันนี้เค้าเลยมาสายกว่าเดิมขึ้นไปอีก เราสังเกตเพราะเราแอบเดินไปสังเกตการแถวนั้นเขาก้ยังไม่มา ทุกวันนี้ค้างคาใจมาก อยาดจะคุยว่าหนีเราทำไม อยากจะจอโทดอยากจะพุดด้วยที่บางทีทำเมินทั้งๆที่อยากมองอยากคุยจะตาย เราก้เลยไม่รุว่าเค้าเล่นหลบแบบนี้ม่ไหร่จะได้เคลีย แต่ถ้ามีโอกาสเราก้จะเข้าไปคุยแน่ๆ แต่เราไม่รุว่าเค้าจะรับฟังแล้วความรุสึกเหมือนเดิมมั้ย เพราะที่เค้าหนีเหมือนต้องการจะลืม เหมือนไม่อยากสนเราแล้ว เราเล่นตัวเกินไป อยากถามว่าเราจะปรับความเข้าใจกันได้ไหม ที่เค้าหนีเราทุกวันนี้เค้ายังรุสึกยุมั้ย
เคยชอบกัน แต่เรายังไม่หมดรัก ยังชอบอยู่ ไม่เคยพุดคุยกันมองแต่หน้า ปรับความเข้าใจกันได้มั้ย มันค้างคาใจ