เรากับเค้าแอบชอบกัน แต่ตอนนี้เราไม่มั่นใจเลยว่าเค้ายังชอบเราอยู่มั้ย ชอบกัน4เดือนละล่ะ เรามาเริ่มงานเดือนกันยาปีที่แล้ว แต่รุสึกว่าเจอเค้าช่วงมกราต้ปีนี้กลางๆเดือน หน้าออฟฟิตเขา เราต้องมาทำงานเดินผ่านออฟฟิตเค้าทุกวัน เราสังเกตเห็นว่าเค้าก้ แอบมองเรา วันนึงเค้าแกล้งทำเดินมาปะทะหน้าเรา เราก้เดินดิ่งตรงมารีบไปทำงาน เค้าที่เดินตรงข้ามเรา เราก้าวเรวเค้าก้เดืนเรวเข้ามา จนมาใกล้ประชิดตัวมาก เรารู้มีความรุสึกว่าขาตั้งใจเหมือนเตรียมแผนมาดักรอเรายุแล้ว พอมาใกล้เราก้ไม่ได้มองหน้าตั้งหน้าตั้งตารีบไปทำงานอย่างเดียว แล้วพอจะเดินชนกันยุละเค้าเหนเราไม่มองเค้าก้เบี่ยงตัวออกข้างๆ เเละพออีกวันเราเริ่มมั่นใจละว่าเค้าชอบเรา เหนเค้านั่งกดมือถือบนมอไซหันหลังอยู่หน้าออฟฟิตเค้า เราก้เดินมาจะผ่านออฟฟิตเค้าเราเลยมองแต่ไกลจากข้างหลังแบบไม่ละสายตา จนเกือบจะเดินผ่านมาถึงข้างๆเค้าแล้วมองข้างหลังจนเหนหน้าข้างๆละเค้าก้เงยมามอง สปาค์พอดี เค้าทำหน้าอึ้ง ตาค้างเลิกคิ้วขึ้น มองหน้ากันประมาน3-4วิ เหมือนโลกหยุดหมุนเหมือนหยุดเดินทั้งๆที่ยังก้าวขาเดินยุ แต่เราก้ทำเฉยไปก่อน นานๆเข้าเราก้เริมรุสึกชอบขึ้นมา ไปมาบางครั้งเหนเค้าเหมือนตั้งใจออกมา ไม่ก้มาแต่เช้ามารอเรา พอเรามาก้หันมอง มองๆหลบๆยิ้มๆ พอเรามองกลับละยิ้ม เขาถึงยิ้มออกแบบเเสดงออกทางสีหน้ามากว่าชอบเรา บางครั้งพอเราจะเดินผ่านเพื่อนเขาก้สกิดละคอยบอกเค้า ว่าเรามาแล้วๆ ละเรากะเค้าก้มองหน้ากันยิ้มให้กัน (คตเขิลเลย) ละก้เดินผ่านไป แต่ทุกวันที่เจอกัน บางทีเราก้ฝืนใจไม่สน ไม่มอง ประมานว่าสงวนท่าทีไว้บ้างมั้ง หรือเขิลไม่กล้าแสดงอะไรออกมา เปนประเภทชอบทำตรงข้ามกับใจตัวเองทั้งๆที่อยากมองหน้าเขานานๆอยากยิ้มอยากทักมาก แต่เราเปนผุหญิงเราก้ไม่กล้า ไม่รุเค้าแค่เล่นๆหรือชอบเราจริงๆ บางครั้ง และวันนึงยุดีๆเค้าก้แกล้งทำไม่มองบ้าง ประมาน3วัน เหมือนดูท่าทีเราอยากให้เราแปลกใจมั้ง ไปมาไม่นานก้กลับมามองยิ้มให้เราปกติคืน และวันที่9พค.เดือนนี้นี่ล่ะ เราเลิกงานเรวจัไปหาแม่ที่รพ.ไปผ่าตาซึ่งยุใกล้ที่ทำงานไม่กี่เมตร เราเดินผ่านกะพี่สาว พาพี่มันมาซื้อของ7ข้างออฟฟิตเขา พี่มันก้รุเรื่องนี้พี่มันอยากเจอ เดินผ่านขากลับ เค้าออกมายืนคอยยุ เหมือนเค้ามองเรากะพี่เดินผ่านจากข้างในออฟิตเค้ายุแล้วตอนเดินผ่านขามาเซเว่น พอเราซื้อไรเสดสับออกจากเซเว่น ออกไปปุ้บเหนชัดเจนมากตั้งหน้าตั้งตารอเรากะพี่สาวเดินมา พอเดินมาใกล้เค้าที่ยืนอยู่หน้าออฟฟิตปุ้บ เค้าก้พุดลอยๆออกมา "พี่สาวเหรอ" เราเดินผ่านได้3ก้าวละตอบอืมพร้อมพยักหน้า แต่ไม่ได้หันมองเขา พี่มันก้ได้ยิน พี่มันเลยถามเราเคยคุยกันเหรอ เราบอกไม่เคย พี่มันบอกหันไปกุเหนมันยิ้มๆ และพี่มันก้แซว และวันต่อมาเราต้องหยุดงานมาเฝ้าแม่ผ่าตา เปิดมาวันจันที่14 เราก้ไม่เห็นเค้าเหมือนเคย ทุกทีจะออกมา เราก้คิดในใจสงสัยมีธุระติดอะไรมาสายหรือหาของกินแถวนี้มั้ง พอผ่านไป2-4วันหายหน้าเราก้เริ่มคิดถึงเค้า ไปมามีวันนึงเราเจอเค้า เค้าเห็นเราเค้ารีบขี่มอไซไปเลย จากที่นั่งไขกุญแจเปิดประตูออฟฟิตอยู่ ยังเปิดตูไม่เสดเลย เราก้มามั่นใจว่าเค้าตั้งใจจะหลบหน้าเราเพราะมีอยู่อีกวันนึงเรามาสายมาก เราเหนเค้ายุหน้าบริษัทกับเพื่อนพี่ที่ทำงานเค้ายืนคุยๆกันอยู่ พอเราใกล้จะเดินผ่านหน้าออฟฟิตเหมือนเพื่อนเค้าพุดสะกิดเค้า "เดินมาละๆ"เขาก้รีบเดินเข้าประตูออฟฟิตไปเลย ทั้งๆทียืนคุยกะเพื่อนยุดีๆ ตอนนั้นเรารุสึก งง เสียใจ มาก การที่คนที่เราชอบมาหลบหน้าเราแบบนี้เราทำอะไรให้ และจากนั้นก้ไม่เหนหน้าเค้า เค้าไม่ออกมาให้เหน เขามาสายกว่าเดิมมากี่ทีก้ไม่เห็นมอไซเค้า เปนงี้3อาทิต คตคิดถึงเค้าเลยใจหดหู่มาก แล้ววันที่30ไม่กี่วันมานี้เค้าพึ่งปรากฏตัว ไม่หนีเราแล้ว เค้าก้มาเปิดประตูเหมือนเคยทุกเช้า พอเราจะเดินผ่านเค้าก้มาเปิดประตูเค้าเปิดประตูและด้านในเปนกระจกดำอีกพอเราเดินผ่านเราก้เหล่นะ เหนเค้ามองเราผ่านกระจก ในใจก้ดีใจด้วยงอนด้วย เลยไม่ได้มองรึยิ้มให้เดินผ่านไปเฉยๆ ทั้งๆที่ในใจอยากปรับความเข้าใจอยากเคลียอยากเข้าไปถามจะแย่ สุดท้ายปากหนัก ป๊อด งอนด้วย ทำได้แค่เดินงอนใส่เขา จนวันนี้เราก้ไม่เจอหน้าเค้าสักที เราตัดสินใจแล้วว่าเราจะทัก จะยิ้มให้ ไม่รุว่าควรทำไงดี 4เดือนกว่าเเล้วที่ชอบ ยังมีโอกาสมั้ยที่จะได้คุยกัน ไม่รุเค้ายังชอบเรายุมั้ย งงมาก ทำตัวไม่ถูก ใจก้มีเค้าคนเดียว พยายามแต่งตัวสวยๆทุกวัน พยายามจะเดินผ่านให้เห็นบ่อยๆทำได้แค่นี้ ควรทำไงดีไม่อยากเสียความรักนี้ไป ยังวนเวียนอยู่แบบนี้อีกนานจะเปนไงต่อก้ไม่รู้
ควรทำไงดียังมีโอกาสมั้ย กลัวเค้าหลุดลอยไป