ฉันคบกับแฟนมาร่วม 5 ปี สิ่งที่ทำให้ฉันผ่านปัญหาต่างๆไปได้เพราะ เขาเป็นคนขยันทำงาน ใจเย็นในเวลาที่ฉันโมโห เป็นคนที่ยอมไม่ว่าเขาจะผิดหรือไม่ก็ตาม และให้ฉันได้ทุกอย่างเมื่อเวลาเขามี เรามักจะวางแผนไปเที่ยวเสมอๆ เรามีเป้าหมายร่วมกันมากมายรวมถึงแผนการแต่งงานในสิ้นปีนี้ ถ้าทุกอย่างมันเป็นไปตามที่หวังอ่านะ คือตอนนี้ฉันกำลังป่วย มีอาการคลื่นไส้ตลอดเวลาถึงขั้นอาเจียนเป็นเลือด ไม่สามารถทานอะไรได้เลย อาการปวดท้องที่รักษาเป็นปีรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เม็ดเลือดมีความผิดปกติ สามวันดีสี่วันไข้ จนไม่สามารถทำงานได้
แต่ฉันก็หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ดี ถ้าไม่ติดอยู่ที่เขาติดการพนันมาก คือเขาเคยลับปากว่าเขาจะเลิก ฉันก็ให้กำลังใจเขาเสมอ แต่การพนันมันไม่ได้ทำร้ายแค่เขา แต่มันทำร้ายเราทำร้ายครอบครัวของเรา สิ่งที่เกิดจากการเล่นการพนันคือ โกหก สิ่งของทุกอย่างที่สร้างมาถูกนำไปจำนำ เราต้องอยู่กันอย่างอดอยาก เขาทำได้เพียงขอโทษและสัญญาว่าจะไม่มีแบบนี้เกิดขึ้นอีกเหมือนอย่างที่เขาพูดมาเป็นนับ 10 ครั้ง
ฉันรู้ว่าคนเราผิดพลาดกันได้ แต่เขาจะรู้ไหมว่าเขากำลังทำลายสิ่งที่เรียกว่าใจฉันที่มีความศรัทราและเชื่อมั่นในตัวเขา ยิ่งนับวัน ยิ่งฉันให้อภัย แต่ใจลึกแล้วมันเคยลืมในทุกการกระทำและทุกคำพูด ฉันคิดว่ามันก็คงจะยากจริงๆสำหรับเขา และฉันคิดว่าเราต้องพยายามผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน เพราะเหนือสิ่งอื่นใดคือฉันรักเขา ถ้าเขาพลาด แม้ไม่เหลืออะไรเลย เขาก็ยังรู้ว่าจะมีฉันเหมือนที่เคยมีมาตลอด นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่เขาได้ใจ และไม่มีความเข้มแข็งพอที่จะทำมัน
(ชีวิตคนเราคือช่วงเวลาของความพิเศษ ฉันแค่ไม่อยากให้ความรักตั้งอยู่บนคำว่าอดทน แต่ฉันคิดว่าควรตั้งความรักไว้บนการให้อภัย ความรักถึงจะผ่านเรื่องเลวร้ายไปได้ แม้ในวันที่ไม่มีกัน แต่ความรักยังคงอยู่ไม่ว่าสถานะไหนก็ตาม)
แล้วเพื่อนๆคิดว่าไงคะ มันอยากขนาดนั้นเลยหรอ?
เลิกเล่นการพนัน มันยากนักหรอ?
แต่ฉันก็หวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ดี ถ้าไม่ติดอยู่ที่เขาติดการพนันมาก คือเขาเคยลับปากว่าเขาจะเลิก ฉันก็ให้กำลังใจเขาเสมอ แต่การพนันมันไม่ได้ทำร้ายแค่เขา แต่มันทำร้ายเราทำร้ายครอบครัวของเรา สิ่งที่เกิดจากการเล่นการพนันคือ โกหก สิ่งของทุกอย่างที่สร้างมาถูกนำไปจำนำ เราต้องอยู่กันอย่างอดอยาก เขาทำได้เพียงขอโทษและสัญญาว่าจะไม่มีแบบนี้เกิดขึ้นอีกเหมือนอย่างที่เขาพูดมาเป็นนับ 10 ครั้ง
ฉันรู้ว่าคนเราผิดพลาดกันได้ แต่เขาจะรู้ไหมว่าเขากำลังทำลายสิ่งที่เรียกว่าใจฉันที่มีความศรัทราและเชื่อมั่นในตัวเขา ยิ่งนับวัน ยิ่งฉันให้อภัย แต่ใจลึกแล้วมันเคยลืมในทุกการกระทำและทุกคำพูด ฉันคิดว่ามันก็คงจะยากจริงๆสำหรับเขา และฉันคิดว่าเราต้องพยายามผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกัน เพราะเหนือสิ่งอื่นใดคือฉันรักเขา ถ้าเขาพลาด แม้ไม่เหลืออะไรเลย เขาก็ยังรู้ว่าจะมีฉันเหมือนที่เคยมีมาตลอด นั่นอาจจะเป็นสิ่งที่เขาได้ใจ และไม่มีความเข้มแข็งพอที่จะทำมัน
(ชีวิตคนเราคือช่วงเวลาของความพิเศษ ฉันแค่ไม่อยากให้ความรักตั้งอยู่บนคำว่าอดทน แต่ฉันคิดว่าควรตั้งความรักไว้บนการให้อภัย ความรักถึงจะผ่านเรื่องเลวร้ายไปได้ แม้ในวันที่ไม่มีกัน แต่ความรักยังคงอยู่ไม่ว่าสถานะไหนก็ตาม)
แล้วเพื่อนๆคิดว่าไงคะ มันอยากขนาดนั้นเลยหรอ?