ตามหัวข้อเลยครับ จะเล่าให้ฟังก่อน เเม่เขามีนิสัยชอบด่าก่อนจะพูดเรื่องสำคัณเเละก็จบเหมือนตอนต้นคือด่านั่นล่ะครับ
เช่น ผมลืมของไว้ เเม่เขาก็จะโทรมาล่ะ นิลืมของไว้ที่บ้าน ทำไมสะเพร่างี้เนี่ยกูบอกกี่ทีล่ะให้เช็คดูก่อนว่าลืมอะไรรึเปล่า!!
ไปได้มาจากใครเนี่ยห้ะ จากพ่อเเน่ๆเลยเนี่ย รีบมาเอาซะ ให้ไวเลยนะ! เเค่เนี่ย คือ..เเค่โทรมาบอกว่าลืมของอะก็จบตั้งเเต่20วิเเรกล่ะ
จะด่าทำไมผมก็ไม่รู้ เเต่ไม่ได้มีเเค่นี้ เวลาเเม่โกรธของอื่นนะ เเต่ผมอยู่ข้างๆ เเม่ก็จะด่าเขาให้ผมฟังเเละด่าผมให้ผมฟังอีกที งงมั้ย
คือด่าเขาเนี่ยพอเข้าใจเเต่ผมเกี่ยวอะไรผิดอะไร เเละที่หนักกว่านี้ก็มีอีก คือบอกก่อนผมเพิ่งอายุ15 เป็นโรคเเอลดี คือการเรียนรู้ช้า
เเละผมก็ขี้ลืม เเม่เขาทำงาในบ้านครับกะพ่อคือทำด้วยกัน เเต่พ่อผมเนี่ยเขาเป็นช้าๆหน่อยถ้าเขาไม่เก็จกับคำสั่งเเต่ปกติทำอะไรเร็ว
ในเวลาที่พ่อผมช้าเนี่ยเเน่นอนเเม่ต้องว่า เเละก็ว่าเยอะเเบบผมนี่ล่ะ เเต่พ่อดีหน่อยตรงที่จะไม่ฟังก็ได้ เเต่ผมต้องฟังเพราะเป็นลูก
เเบบเเม่โทรคุยกะพ่องี้พอจะถึงช่วงด่าปุ้ปพ่อวางเลยไม่รอฟังเเละเเม่ก็จะมาด่าผมเเทน คืองานของเเม่จะมีปัณหาตลอดไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่
เเต่เเม่จะทำเหมือนทุกปัณหาของจะทำให้โลกเเตกคือเเม่เขาจะบ้าทันทีล่ะด่าทุกคนที่อยู่เเละไม่อยู่ด้วย เเต่ผมอยู่ข้างเเม่ตลอดเลยโดนหนัก
มีอยู่บทกลอนนึงที่จำได้ "ถ้ากูไม่ทำงานพวกทั้งหลายจะเอาอะไรเเดกกัน มีปันยาทำมาหาเเดกกันไหมห้ะ!!!
ถ้ากูไม่มีงาน กูก็คงไปขายตัวที่สนามหลวง พวกจะกล้าเเดกตังกูมั้ย!! ถ้าเเดก ก็เเตกน้ำ(หอ
สระอี)กูไปก็เเล้วกัน
ย้ำว่าถ้ายังไม่ทำมาหาเเดก จะกล้าเเดกน้ำ(หอ
สระอี)กูไป!! นะ!!! เเม่เขาจะใช้คำพูดประมานนี้บ่อยกะผมมาก ตั้งเเต่ป.3เเล้ว
บางคนอาจจะคิดทำไมไม่บอกเเม่ไปว่าเออเราไม่โอเคร. บอกไปเเล้วครับ บอกตั้งเเต่ป.6ยันตอนนี้ เพิ่งบอกไปเมื่อ2เดือนที่เเล้วก็ไม่ดีขึ้นมีเเต่เเย่ลง
ผมประสาทจะกินอยู่เเล้ว คำพูดพวกนั่นมันเจ็บมากทำใจพังมาก เเต่ก็ต้องทนต่อไปเพราะให้เเม่ได้ระบาย
เเม่ใช้คำพูดเเรงๆกับเราเพื่อระบายความเครียดของตัวเองครับ
เช่น ผมลืมของไว้ เเม่เขาก็จะโทรมาล่ะ นิลืมของไว้ที่บ้าน ทำไมสะเพร่างี้เนี่ยกูบอกกี่ทีล่ะให้เช็คดูก่อนว่าลืมอะไรรึเปล่า!!
ไปได้มาจากใครเนี่ยห้ะ จากพ่อเเน่ๆเลยเนี่ย รีบมาเอาซะ ให้ไวเลยนะ! เเค่เนี่ย คือ..เเค่โทรมาบอกว่าลืมของอะก็จบตั้งเเต่20วิเเรกล่ะ
จะด่าทำไมผมก็ไม่รู้ เเต่ไม่ได้มีเเค่นี้ เวลาเเม่โกรธของอื่นนะ เเต่ผมอยู่ข้างๆ เเม่ก็จะด่าเขาให้ผมฟังเเละด่าผมให้ผมฟังอีกที งงมั้ย
คือด่าเขาเนี่ยพอเข้าใจเเต่ผมเกี่ยวอะไรผิดอะไร เเละที่หนักกว่านี้ก็มีอีก คือบอกก่อนผมเพิ่งอายุ15 เป็นโรคเเอลดี คือการเรียนรู้ช้า
เเละผมก็ขี้ลืม เเม่เขาทำงาในบ้านครับกะพ่อคือทำด้วยกัน เเต่พ่อผมเนี่ยเขาเป็นช้าๆหน่อยถ้าเขาไม่เก็จกับคำสั่งเเต่ปกติทำอะไรเร็ว
ในเวลาที่พ่อผมช้าเนี่ยเเน่นอนเเม่ต้องว่า เเละก็ว่าเยอะเเบบผมนี่ล่ะ เเต่พ่อดีหน่อยตรงที่จะไม่ฟังก็ได้ เเต่ผมต้องฟังเพราะเป็นลูก
เเบบเเม่โทรคุยกะพ่องี้พอจะถึงช่วงด่าปุ้ปพ่อวางเลยไม่รอฟังเเละเเม่ก็จะมาด่าผมเเทน คืองานของเเม่จะมีปัณหาตลอดไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่
เเต่เเม่จะทำเหมือนทุกปัณหาของจะทำให้โลกเเตกคือเเม่เขาจะบ้าทันทีล่ะด่าทุกคนที่อยู่เเละไม่อยู่ด้วย เเต่ผมอยู่ข้างเเม่ตลอดเลยโดนหนัก
มีอยู่บทกลอนนึงที่จำได้ "ถ้ากูไม่ทำงานพวกทั้งหลายจะเอาอะไรเเดกกัน มีปันยาทำมาหาเเดกกันไหมห้ะ!!!
ถ้ากูไม่มีงาน กูก็คงไปขายตัวที่สนามหลวง พวกจะกล้าเเดกตังกูมั้ย!! ถ้าเเดก ก็เเตกน้ำ(หอ
ย้ำว่าถ้ายังไม่ทำมาหาเเดก จะกล้าเเดกน้ำ(หอ
บางคนอาจจะคิดทำไมไม่บอกเเม่ไปว่าเออเราไม่โอเคร. บอกไปเเล้วครับ บอกตั้งเเต่ป.6ยันตอนนี้ เพิ่งบอกไปเมื่อ2เดือนที่เเล้วก็ไม่ดีขึ้นมีเเต่เเย่ลง
ผมประสาทจะกินอยู่เเล้ว คำพูดพวกนั่นมันเจ็บมากทำใจพังมาก เเต่ก็ต้องทนต่อไปเพราะให้เเม่ได้ระบาย