ประสบการณ์กีฬาสีหรือมหกรรมอมเงิน

ตอนเรียน ม.3 ตอนงานกีฬาสีพวกรุ่นพี่ ม.6 ได้รับสนับสนุนเเละเงินเจ้าภาพที่เอาไว้เลี้ยงคนในสีมาเกือบห้าเเสนเเต่ละสีจะได้รับเงินเท่าๆกันหมด พวกรุ่นพี่ก็จะเอาเเต่ผลงานเเละภาพลักษณ์ของตัวเองเเม่งเอาเงินไปใช้เเต่งหน้าเชียร์ลีดเดอร์ ค่าชุดค่ากิน ค่าสอนซ้อมเต้น พวกกูเด็กที่นั่งร้องเเหกปากร้องเพลงเ เสบคอไอ้สัสพวกเเม่งเอาน้ำเก็กฮวยมาให้คนละสองเเก้ววันละสองเเก้ว ขนมปังวันละสองชิ้นต่อคน เอาเงินไปทุ่มกับท่าเต้นควายๆที่หาดูได้ในยูทูปหมื่นสอง ค่าเเต่งหน้าสิบสองคนคนละ 900-1,500 บ. ไม่เกินนี้เท่าที่รู้มา
ค่าเสื้อกีฬาสีปกติตัวละ 350 เเม่งโครต ตังค์ค่าเสื้อก็เก็บเกินไปหัวละ90บาทสรุปเสียไป480 บาทต่อคน. ตอนนั้นที่ผมเรียนมีสีละหกสิบคนงานจัดสามวันเท่ากับได้น้ำกับขนมปังโง่ๆ6ชิ้นต่อคน ไอ้เเม่งอ้างว่าจะเอาเงินไปถวายวัด ครูในโรงเรียนกับ ผอ. ก็ควายไม่รู้สี่รู้เเปด ตอนนั้นทุกคนในสีก็พยายามทักท้วงเพราะเห็นสีอื่นเเดกเเต่ของดีๆสมกับเงินที่ได้มาตอนนั้นทุกคนในสีช่วยกันประท้วงกันหมดเเต่พวกรุ่นพี่ก็ออกลูกงอนบอกว่าน้องๆไม่ให้ความร่วมมือไปฟ้องอาจารย์พออาจารย์รู้ก็มาว่าทุกคนว่าไม่ให้ความร่วมมือไม่ให้เกียรติรุ่นพี่เด็กๆตอนนั้นมันโดนปิดปากปิดหูปิดตาต้องอยู่ภายในกรอบความคิด คิดดูเอานะสีอื่นเชียร์ลีดเดอร์ก็ไม่ได้เว่อร์วังเเต่อลังการพอที่จะชนะสีผมได้ สีทั้งหมดมีอยู่สี่สี สีกูได้ที่4 รุ่นพี่ก็มาโทษพวกกูอีกว่าไม่สามัคคีพวกรุ่นพี่รุมว่าผมคนเดียวเพราะผมเป็นคนนำคิดเรื่องเงิน พอจบงานเสร็จไอ้รุ่นพี่เเม่งมีเงินมาจากไหนกันไม่รู้ไปเเดกชาบู เเดกซูชิ ดูหนังพร้อมกับก๊วนเพื่อนที่เป็นประธานสีรวมทุกคน 17 คน เเล้วประเด็นคือเเม่งโง่กันนี่สิไปโพสต์อวดกันฉ่ำคนที่เป็นสปอนเซอร์เขาว่ารายจ่ายมันผิดปกติ (ตาผมคือหนึ่งในสปอนเซอร์ให้ไป25,000บาท) เอาจริงๆคือผมฟ้องนั่นเเหล่ะ
ผลสรุปคือรุ่นพี่เเม่งโกงเงินไปเกือบ 4หมื่นเกือบ5หมื่นบาท ตาผมไม่ยอมให้เรื่องผ่านไปง่ายๆเลยไปบอกลุง สจ. มาช่วยเคลียร์เพราะจะพึ่งพวก ผอ. ก็ไม่ได้เรื่อง สรุปคือไอ้รุ่นพี่โดนพักการเรียนติดทัณฑ์บนเเละพวกหัวโจกโดนไล่ออกเเละต้องหาเงินมาคืนทุกบาททุกสตางค์ สะใจมาถึงทุกวันนี้