เราควรทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดีคะ ใครก็ได้ช่วยหาทางที

ต่อนะคะ  พอขึ้นม.1มาอยู่ห้องเดียวกันคือทั้งห้องเราคือสนิทกันมากทั้งชายเเละหญิง เเล้วเรากับมันก็รู้จักกันอยู่เเล้ว ทำงานกลุ่มก็ชอบได้อยู่ด้วยกัน พอมาวันหนึ่งมันมีเเฟน ชื่อเหมือนเรา คือเพื่อนเรามันก็บ้ามาล้อ พอมันเเบบมายืมของทำงานหรือคุยกันปกติเพื่อนก็จะล้อ คือไม่ได้รู้สึกอะไรเเต่มันยิ้มอ่ะคือเขาใจป่ะ เพื่อนมันล้อจนกระเราเเบบไม่ชอบอ่ะ มันน่าลำคาญก็เลยไม่ค่อยได้คุยกันหรืออะไรจนขึ้นม.2 เพื่อนก็ยังล้ออยู่  ขึ้นม.3มามันเลิกกับเเฟน  เอ้อเราก็เเบบนึกว่าเพื่อนจะเลิกล้อที่ไหนได้เหมือนเดิมมากกว่าเดิมอีก ตอนมันโสด คือมันชอบเเกล้ง  เเล้วห้องเรามันด่ากันเเรงมาก คือเราอ่ะจัดฟัน  มันก็เราอีเหล็กเราก็มันบักเปรต  ด่ากันทุกวัน เเบบไปตายเเล้วเกิดใหม่ไปตายให้หนอนเเดกอะไร ประมาณนี้  คือเราอ่ะเตี้ย ค่อนข้างอวบ  เเล้วเรานั้งอยู่ยืดขาออกไปมันก็มาจับขาเเล้วก็ดึงรองเท้าไปซ้อน คือเรารู้ว่าถ้าวิ่งตามคือยังไงก็ไม่ทัน  มันตบหัว มาเเกล้ง  เพื่อนก็ชอบล้อ  คือวันหนึ่งเราก็รู้สึกดีที่มันมาเเกล้งเเต่วันหนึ่งคือมันมาล้อชื่อเเม่เรา ตอนนั้นคือโกดจริงมากกคืออยากฆ่ามันเลยละ  เลยคิดว่าเราคงไม่ได้ชอบมัน  ก็เลยทำเป็นยิ้งสู้เสือ  ในใจคือเเบบกูเกรียด คือ  เเล้วเรามาสับสนอีกครั้งหนึ่งคือตอน เราจะกลับบ้านรอให้พี่มารับเเต่พี่ไม่มาสักที อยู่ๆมันก็บอกว่าให้ไปส่งมั้ยเเต่ว่ามันจะกลับอีกที่นึง คือตอนนั้นคือสตั้นเลย เพื่อนก็อยู่นั้นคิดในใจถ้ากลับกับมันโดนล้อยั้ยชั่วชีวิตเเน่ เลยบอกมันไปว่าไม่เป็นไรหน้ามันคือเเตกไปเลย  เเต่ในใจก็อยากลองดูตอนนั้นคือกลับบ้านมาคิดเเล้วคิดอีก เเละอีกอย่างตอนนั้นเป็นตอนสิ้นปี มันก็ชอบมาพูดกับเราว่าจะไปเคาว์ดาวกับคนนั้นคนนี้   เเต่พ่อคิดไปคิดมาตอนที่มันล้อชื่อเเม่เรา  คือโกดขึ้นมาเลย  ตอนนี้งงไปหมด  ทุกคนว่าไงคะ