สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกนะคะ
มีเรื่องอยากถามชาวพันทิปหรือคำเเนะนำก็ได้ค่ะ
ไม่เอาคำซ้ำเติมนะคะ
อย่ามองว่าเราโง่นะคะ คือถ้ามาเจอมันก็ไปไม่ถูกจริงๆค่ะ
คือเราคุยกับผู้ชายคนนึ่ง
ก็นานพอสมควร จนเรารู้สึกว่า เฮ้ย! สถานะเราอะไรวะ
มันไม่ชัดเจน เราสองคนคุยกันเหมือนเเฟน เเต่ไม่ใช่
คุยกันทุกวัน เราก็เเฮปปี้ เค้าเองก็เเฮปปี้ เเต่เราก็อดคิดไม่ได้จริงๆว่าที่ทำอยู่มันคืออะไร เราเคยลองถามเค้าเเล้วนะคะว่าเราเป็นอะไรกัน..
ครั้งเเรก ..เค้าไม่ตอบ เเต่เราก็ไม่อยากเซ้าซี้ เพราะไม่อยากให้เค้ามองว่าเรางี่เง่า
ครั้งที่สอง.. เราก็ถามเค้าอีกว่า สรุปเราคุยเพราะเหงา หรือเรากำลังดูๆใจกัน หรือเราเป็นอะไรกันเเน่ เราพยายามถามเพื่อให้เค้าตอบมาจะได้จบๆ เราเองก็จะได้รู้ว่าควรทำไงต่อ อยากทำให้มันชัดเจนไปเลย เพราะถ้าเกิดคุยๆไปเเล้วเค้ามีคนอื่น เราก็กลัวจะเจ็บฟรี หรือเสียเวลา
สรุป เค้าตอบว่าเค้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เค้าเองก็สับสน เเต่ก็ยังอยากคุยกับเราอยู่
มันเหมือนเค้ากักเราไว้ เอาจริงๆ เราก็รู้ตัวนะคะ ว่าเเบบนี้เราคงเป็นตัวเลือกของเค้าสินะ รู้ทั้งรู้ ก็ยังโง่หลอกตัวเองว่ามีสักวันเเหละที่เค้าจะมั่นใจเเละได้เป็นเเฟนกันสักที เเต่นับวันก็เหมือนเดิมเค้าปกติทุกอย่าง คุยกับเราคนเดียว(ซึ่งไม่รู้ว่าจริงรึเปล่าเเต่เราไม่อยากคิดมาก) เราไม่ได้รู้สึกระเเวงเค้าเลย เค้าทำอะไรก็บอกนะ เเต่เเค่สถานะมันไม่ชัดเจน จะคบกันก็ไม่คบ บางครั้งเราก็เหนื่อยเเละท้อ เหมือนวิ่งตามเค้าฝ่ายเดียว อยากไปเหมือนกันค่ะ ควรทำยังไงต่อดีคะ ขอบคุณมากค่ะ
( ขอโทษนะคะถ้าเนื้อเรื่องจะดูงงๆ มึนๆ พยายามเข้าใจหน่อยนะคะ ฮ่าๆ )
อยากออกมาจากตรงนั้น ตรงที่มันไม่ชัดเจน!
มีเรื่องอยากถามชาวพันทิปหรือคำเเนะนำก็ได้ค่ะ
ไม่เอาคำซ้ำเติมนะคะ
อย่ามองว่าเราโง่นะคะ คือถ้ามาเจอมันก็ไปไม่ถูกจริงๆค่ะ
คือเราคุยกับผู้ชายคนนึ่ง
ก็นานพอสมควร จนเรารู้สึกว่า เฮ้ย! สถานะเราอะไรวะ
มันไม่ชัดเจน เราสองคนคุยกันเหมือนเเฟน เเต่ไม่ใช่
คุยกันทุกวัน เราก็เเฮปปี้ เค้าเองก็เเฮปปี้ เเต่เราก็อดคิดไม่ได้จริงๆว่าที่ทำอยู่มันคืออะไร เราเคยลองถามเค้าเเล้วนะคะว่าเราเป็นอะไรกัน..
ครั้งเเรก ..เค้าไม่ตอบ เเต่เราก็ไม่อยากเซ้าซี้ เพราะไม่อยากให้เค้ามองว่าเรางี่เง่า
ครั้งที่สอง.. เราก็ถามเค้าอีกว่า สรุปเราคุยเพราะเหงา หรือเรากำลังดูๆใจกัน หรือเราเป็นอะไรกันเเน่ เราพยายามถามเพื่อให้เค้าตอบมาจะได้จบๆ เราเองก็จะได้รู้ว่าควรทำไงต่อ อยากทำให้มันชัดเจนไปเลย เพราะถ้าเกิดคุยๆไปเเล้วเค้ามีคนอื่น เราก็กลัวจะเจ็บฟรี หรือเสียเวลา
สรุป เค้าตอบว่าเค้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เค้าเองก็สับสน เเต่ก็ยังอยากคุยกับเราอยู่
มันเหมือนเค้ากักเราไว้ เอาจริงๆ เราก็รู้ตัวนะคะ ว่าเเบบนี้เราคงเป็นตัวเลือกของเค้าสินะ รู้ทั้งรู้ ก็ยังโง่หลอกตัวเองว่ามีสักวันเเหละที่เค้าจะมั่นใจเเละได้เป็นเเฟนกันสักที เเต่นับวันก็เหมือนเดิมเค้าปกติทุกอย่าง คุยกับเราคนเดียว(ซึ่งไม่รู้ว่าจริงรึเปล่าเเต่เราไม่อยากคิดมาก) เราไม่ได้รู้สึกระเเวงเค้าเลย เค้าทำอะไรก็บอกนะ เเต่เเค่สถานะมันไม่ชัดเจน จะคบกันก็ไม่คบ บางครั้งเราก็เหนื่อยเเละท้อ เหมือนวิ่งตามเค้าฝ่ายเดียว อยากไปเหมือนกันค่ะ ควรทำยังไงต่อดีคะ ขอบคุณมากค่ะ
( ขอโทษนะคะถ้าเนื้อเรื่องจะดูงงๆ มึนๆ พยายามเข้าใจหน่อยนะคะ ฮ่าๆ )