เคยเครียดๆ จนอยากฆ่าตัวตายไหม?

ตอนนี้เราเครียดมาก เราไม่อยากอยู่เป็นตัวภาระของใครอีกแล้ว
เราเหนื่อยกับการเรียน แล้วยังมาถูกด่าอีกว่า "สร้างแต่ภาระให้ เหนื่อย"
เราแค่ไปออกกำลังกายกลับเพื่อนหลังเลิกเรียน แล้วโดนตำรวจยึดรถ
เราไม่ได้ออกไปเที่ยวทุกวัน เรากลับบ้านไม่ค่ำ
เขาไม่เคยฟังเหตุผลกับเราเลยว่าทำไมทำยังงี้ เขาฟังแต่คนอื่น เขาด่าเราว่าเราบ่นเราก่อนทุกครั้งทุกวัน
เราเหนื่อยที่จะพูดกับเขา เพราะไม่ว่าจะพูดอะไรก็ว่าเราเถียงเขาอยู่ เขาว่าเขา "อาบน้ำร้อนมาก่อน ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเทอคิดอะไร ฉันไม่ใช่โง่'
เขาใช้งานเราทุกอย่าง เหมือนเราเป็นทาส เช่น ตอนนั้นเราหิวข้าวมาก เราก็นั่งกินข้าวกับพี่ๆ แล้วเขาบอกว่า"ค่อยมากิน ไปส่งของให้ก่อน" เราก็ต้องไปเพราะขัดคำสั่งเขาไม่ได้  ใช้เราปอกผลไม้ ยกกระเป๋าลงรถ-ขึ้นรถ ยกข้าวยกน้ำมาให้กิน ไปซื้อน้ำ ซื้อของมาให้ รีดผ้า ซักผ้า ตากผ้าให้ เราทำทุกอย่างที่เขาสั่ง
แม้เขาไม่เคยซื้อของอะไรให้เราเลย ทั้งที่เราเป็นลูกคนโตของเขา แต่ไม่เคยได้เรียกว่าแม่เลย
น้องเราอยู่คนละที่กับเรา เพราะแม่เราไปมีแฟนคนใหม่ที่ต่างจังหวัด ฝั่งพ่อแม่ของแฟนคนใหม่ เขาไม่ให้ลูกกับแม่เรา เราและน้องเลยไม่ค่อยได้เจอกันนัก
เขา(แม่เรา)มักจะเปรียบเทียบเรากับน้องเสมอ น้องเราขาว แต่เราดำ น้องเราเรียนเก่ง แต่เราไม่เก่ง น้องเราดีกว่าเราทุกอย่าง
เราไข้ ไม่สบาย ก็ไม่มีสนใจ เราต้องช่วยเหลือตัวเอง
เราใช้ชีวิตแบบนี้มา18ปีแล้ว เราเหนื่อย เราเครียดกับการถูกกดดันเลยกรีดแขนตัวเองกับเศษแก้วที่ฟัดแตก(เราอยู่บนห้อง)
แต่ก็ไม่มีใครสนใจ แต่น้าชายพูด"ฟัดแก้วทำไม ยิ่งไม่มีแก้วอยู่"
เราไม่อยากอยู่กับครอบครัว เราไม่อยากอยู่บ้านหลัง มันไม่เคยทำให้เรามีความสุขเลย