เด็กนักเรียนญี่ปุ่น เดินทางหิ้วสัมภาระไปโรงเรียนเอง ทำไมเด็กไทยทำไม่ได้?

"เด็กนักเรียนญี่ปุ่น เดินทางหิ้วสัมภาระไปโรงเรียนเอง ทำไมเด็กไทยทำไม่ได้?"

^^^
^^^
ทำได้ แต่ไม่ทำ

เพราะสภาพสังคม และ เพราะค่านิยมบางส่วน เป็นตัวกำหนด อาทิเช่น

• คนไทยส่วนใหญ่มีค่านิยมเลี้ยงดูบุตรหลานแบบประคบประหงม แบบพ่อแม่รังแกฉัน

• คนไทยบางส่วนชอบอวดรวย และ ส่วนใหญ่ถ้าเป็นลูกคนรวย คือเช่นเด็กๆ จะต้องทำงานบ้านไม่เป็น, จะต้องทำอาหารไม่เป็น,
เด็กๆ ในเมืองไทยบางคนที่โตจนอยู่ชั้นประถมต้นประถมปลายแล้ว ยังต้องมีคนป้อนข้าวให้ก็มี, ต้องซักผ้ารีดผ้าไม่เป็น, ต้องขึ้นรถเมล์ไม่เป็น

ในสังคมไทย มีเยอะมาก ที่คนที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว โดยเฉพาะเพศหญิง ที่ไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้
เพราะไม่ได้ถูกสอนมาตั้งแต่เด็กๆ


• คนไทยที่มีฐานะ นิยมให้ลูกหลานเรียนอย่างเดียว และ/หรือ ทำกิจกรรมที่เชิดหน้าชูตา อวดฐานะการเงิน เช่น เรียนร้องเพลง เรียนเต้น
เรียนเปียโน เรียนขี่ม้า เรียนว่ายน้ำ เรียนเทควันโด้ เป็นต้น โดยมีผู้ใหญ่ และ/หรือ พี่เลี้ยง ไปรับไปส่ง คุมไป

• ค่านิยมของคนไทยส่วนใหญ่คือ ถ้านั่งบริการขนส่งสาธารณะทุกชนิด คือ คนจน
คนรวยต้องมีรถ พ่อแม่ที่มีฐานะต้องขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียน หรือ มีรถมีคนขับรถมีพี่เลี้ยงคุมไปส่ง

• ค่านิยมของคนไทยส่วนใหญ่คือ คนที่ต้องทำอะไรด้วยตนเอง คือ ลำบาก  คนรวยจะมีบ่าวไพร่ มีบริวารทำให้ทุกอย่าง

• คนไทยส่วนใหญ่ไม่นิยมสอนให้ลูกหลานปีกกล้าขาแข็ง เพราะคิดว่าตนเองเป็นเจ้าของชีวิตของลูกหลาน
เพราะกลัวไม่มีคนเลี้ยงดูตนเอง หากลูกหลานจากไปมีชีวิตที่เป็นของตนเอง

เป็นต้น


__________


"ท่านคิดว่า ถ้าท่านปล่อยให้ลูกๆ ของท่านไปโรงเรียนเอง จะเกิดอะไรขึ้น?

ก. ถูกจับไปตัดแขน ขา กลายเป็นขอทานเด็ก
ข. ถูกมอไซค์ชนตายคาฟุตปาทที่มีคนขายของ
ค. กระเด็นตกรถเมล์ หัวทิ่มบ่อ
ง. เดินตกท่อระบายน้ำ"

^^^
^^^
อันตรายเหล่านี้ ที่เมืองไทยมีจริง มีมานานแล้ว และ มีอยู่รอบด้าน เพราะ ปท ไทยเป็น ปท ที่กำลังพัฒนา ที่มีปัญหาสังคม
ปัญหาการคมนาคม ปัญหาอาชญากรรม ปัญหาสภาวะแวดล้อม ระบบสาธารณูประโภคแบบดีได้แค่ครึ่งๆ กลางๆ

ปัญหาคนไม่เคารพกฏระเบียบ ปัญหาการไม่เคารพผู้อื่น ปัญหาการไม่เคารพในกฏจราจร ปัญหาของการไม่เห็นแก่ส่วนรวม
ปัญหาของการไม่ให้เกียรติผู้อื่น (เด็ก สตรี คนพิการ คนชรา คนทุกคนในสังคม)


//

คนไทยส่วนใหญ่ไม่นิยมสอนบุตรหลานให้เป็นคนมีไหวพริบ ไม่สอนให้ระแวดระวัง ไม่สอนให้รู้จักสังเกตุ
ไม่รู้จักสอนให้บุตรหลานอ่านข้อมูลต่างๆ ข่าวสารต่างๆ ที่เป็นประโยชน์

(คนไทยส่วนใหญ่ไม่ชอบอ่าน หรือ ถ้าอ่าน ก็มักจะอ่านแต่สิ่งบันเทิง สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อสมอง ไม่นิยมอ่านสิ่งที่บำรุงสติปัญญาความรู้รอบตัว)

เด็กไทยส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกสอนให้มีทักษะในการดำรงชีวิตมากนัก ส่วนใหญ่โตมาแบบตามบุญตามกรรม ปล่อยปละละเลย

หรือ ไม่ก็ถูกเลี้ยงมา โตมาแบบถูกประคบประหงม ไม่ให้หยิบจับอะไรเลย ถูกเลี้ยงแบบไม่ปล่อยเลย ถูกห้ามคิด ห้ามมีปากมีเสียง


//

คนไทยบางคน จนโตเป็นผู้ใหญ่ จบตรี จบโท แล้ว อายุ 20 กว่า 30 กว่า แต่พ่อแม่ไม่ปล่อยเลย ควบคุมชีวิตทุกอย่างก็มีเยอะแยะ
โดยเฉพาะผู้หญิงไทย จะโดนทำแบบนี้เยอะมาก น่าสงสารมากๆ


สังคมจึงเป็นแบบนี้นั่นเอง


________


เราถูกสอนให้ไปโรงเรียนเองได้ตั้งแต่อยู่ชั้นประถมต้น ถูกสอนให้ขึ้นรถเมล์เป็นตั้งแต่เด็กๆ
และ ตั้งแต่จำความได้จะถูกสอนให้รู้จักสังเกตุสิ่งรอบด้าน รู้จักมีไหวพริบ รู้จักการดูคน
รู้จักการเดินบนถนนสาธารณะอย่างระมัดระวัง

ที่กรุงเทพฯ ประเทศไทย เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว สมัยที่เรายังเด็กๆ มีอันตรายจากการเดินตกท่อ จากการที่เด็กๆ ถูกลักพาตัวไปเป็นขอทาน
อันตรายจากการตกรถเมล์ อันตรายจากการห้อยโหนรถเมล์ อันตรายจากการที่รถเมล์ขับแข่งกัน อันตรายจากการถูกรถชนบนทางม้าลายเช่นกัน

เราก็ยังรอดมาได้ ทักษะเหล่านี้ ทำให้เราสามารถใช้ชีวิตในต่างแดน และ ใช้เดินทางไปแทบจะทั่วโลกได้ อย่างปลอดภัย
และ สามารถอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ ได้อย่างปลอดภัยเสมอ

โดยการใช้ทักษะที่ถูกอบรมสั่งสอนมา รวมถึงการใช้สัญชาติญาณ และ ใช้คอมม่อนเซ้นส์ ในการดูแลตนเองนั่นเอง


________


ปัญหาของคนไทยส่วนใหญ่คือ คนมักจะไม่ถูกสอนให้คิดเอง และ ระบบการเรียนการสอนส่วนใหญ่ก็ไม่เอื้อให้คนคิดเองเป็นด้วย

คนในสังคมไทยส่วนใหญ่ ก็ชอบให้ความสำคัญกับตนเอง ชอบให้มีคนมารับใช้ มีคนมาประคับประคองอยู่ตลอดเวลา

________


ง่ายๆ เลย ลองดูนะ ในกรุงเทพฯ นี่ คนไม่ค่อยชอบช่วยเหลือตนเอง สังคมในชีวิตประจำวันก็ไม่เอื้อให้ทำอะไรเอง
นานๆ เข้า ก็เกิดเป็นความเคยชิน

อาทิเช่น

• ตามหน้าตึกออฟฟิส ตามหน้าศูนย์การค้า จะต้องมี รปภ มายืนเป่านกหวีด คอยให้สัญญาณในการเลี้ยวรถเสมอ
หนวกหูมาก คนไม่คิดเอง ไม่เลี้ยวรถเอง ไม่เอื้อเฟื้อกัน

• ตามห้าง จะมี รปภ มาคอยยืนเปิดประตูให้ แล้วทำความเคารพลูกค้าด้วยการตะเบ๊ะ แล้วเอาเท้ารองเท้าเตะกันให้ดัง กิ๊กแก๊ก เพราะเขามีเอาอะไร
ที่เป็นแผ่นโลหะตอกไว้ที่ส้นรองเท้า

• บางซุปเปอร์มาร์เก็ต จะมีคนคอยยืนส่งตะกร้า คอยหยิบรถเข็นให้ลูกค้า ทั้งๆ ที่ลูกค้าสามารถทำเองได้ง่ายๆ

• ที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ลูกค้า ไม่แพ็คของเอง

• ตามห้างร้าน พนักงานเน้นการกราบไหว้ลูกค้า มากกว่าจะเน้นการบริการที่ได้มาตรฐานที่ดีจริงๆ


เหล่านี้เป็นต้น เพราะคนไทยส่วนใหญ่ ชอบให้มีคนคอยดูแลเทคแคร์ ชอบทำเป็นเหมือนคนทำอะไรไม่เป็น อ่อนต่อโลกภายนอก ไร้เดียงสา
เพราะทำแล้วดูรวย ดูมีฐานะ ดูเหมือนคนที่ไม่เคยต้องมาเผชิญชีวิตกับโลกภายนอกมากนัก

ถูกประคบประหงมดูแลแบบ "ไข่ในหิน" หรือ "มด ยุง ก็ไม่ให้ไต่ ตัวเรือด ตัวไร ก็ไม่ได้มีวันมาตอม"


//

ที่สนามบินสุวรรณภูมิก็เช่นกัน คนไทยชอบที่จะฟังเสียงประกาศ แต่ไม่ชอบดูป้ายเอง ไม่ชอบคิดเอง คนไทยส่วนใหญ่ชอบที่จะรับคำสั่ง


ที่บนสถานีรถไฟฟ้า รถไฟใต้ดินก็เช่นกัน คนไม่ชอบคิดเอง ไม่ขยับ ไม่เขยื้อน ขาดจิตสาธารณะ


//


หรือ ไม่ก็ดูง่ายๆ เลย

ผู้หญิงไทยบางส่วน ส่วนใหญ่ด้วย เวลาที่ไปเดท ไปไหนมาไหน ไปกินข้าว ไปช้อปปิ้ง ไปดูหนัง กับแฟน

ผู้หญิงบางคนจะต้องส่งให้แฟนถือกระเป๋าให้ทันที หรือ ผู้ชายก็ต้องอาสาถือให้

(เป็นกระเป๋าสะพาย หรือ กระเป๋าหิ้ว ของสุภาพสตรี ใบไม่ใหญ่ บางใบก็เล็กนิดเดียว)

เราเห็นบ่อยมากๆ เลย ในกรุงเทพฯ (ด้วยความขบขันยิ่ง และ ด้วยความสงสาร ปท ไทยยิ่ง ที่มีประชากรที่ไม่ค่อยโตเป็นผู้ใหญ่เยอะมาก
มีคนที่ดูแลช่วยเหลือตนเองไม่ได้เยอะมากเลย)  😌