ลูกหวังดี...แต่พ่อแม่ ไม่ชอบไม่อยากทำอ้างดวง..คืออะไร

คือพ่อแม่ผมทำสวนยางพารา แต่ก่อนก็ทำกันเองจนวันนึงทำไม่ไหวก็จ้างเค้าทำครึ่งนึ่งและยังเหลือทำเองส่วนหนึ่ง ที่นี้ปัจจุบันไม่ทำแล้วจ้างทั้งหมดรายได้ของเค้าก็หายไป พ่อแม่อายุ52-51พอไม่ทำก็อยู่บ้านเฉยๆ ผมบอกว่าสร้างร้านขายของริมทางไหมเพราะเรามีที่ทางริมถนน รถวิ่งผ่านไม่เยอะอะไร แต่ถ้าขายผมคิดว่าพอขายได้พอมีกำไรวันละ100-200 ก็ดีแล้ว ดีกว่านั่งเฉยๆไม่ทำอะไรและไม่มีรายได้เพิ่มเติม แค่รอวันขายน้ำยางซึ่งต้องแบ่งคนกรีดยาง พอแบ่งไปแล้วเราเหลือไม่เท่าไหร่ คือผมแค่อยากให้เค้ามีรายได้เพิ่มทางอื่นอีกทางแทนที่จะหยุดพักไม่ทำอะไรพาก็กันอยู่เฉยๆ พอผมพูดมากก็บอกว่าผมปากมาก ผมเลยกัดฟันพูดต่อวันนี้ให้จบ คือแค่อยากให้มีรายได้เพื่มเติม เค้าบอกผมว่าเค้าไม่มีดวงค้าขายหลอกไม่ทำไม่เอาไม่ๆๆๆๆๆๆๆ ผมเลยบอกใครบอกว่าขายของไม่ได้พ่อเลยพูดว่าแม่เค้าไม่มีดวงขายของ ผมบอกให้ลองก่อน ผมออกทุนเอง แม่เลยพูดประชดว่าอยากลองจริงๆอยากนัก!!!ความคิดผมคือ..อะไรอะแม่ผมหาทางช่วยให้พ่อกับแม่ไม่ต้องเป็นผักรอวันตายนะ แค่เนี้ยไม่ทำไรมาเดื่อนกว่าๆ พากันอ้วนขึ้น อีกหน่อยเบาหวานความดันหัวใจ....และโรคอื่นๆคงตามมาสุดท้ายจะกลายเป็นพาละลูกๆรึป่าว สู้ทำงานเล็กๆน้อยนิดหน่อยก็ยังดี และแม่ชอบบ่นเจ็บนิดปวดหน่อยกินแต่ยาซื้อเอง เคยเตือนหลายทีแล้วให้พากันไปหาหมอ ผมเองลางานไปก็ยาก น้องผมมันก็ไม่อยากไปบ่นไม่หาหมอไม่เป็น....ออพ่อผมเค้ายังหางานเล็กๆน้อยๆข้างๆบ้านทำเค้าปลูกข้าวโพดกับฟักทอง เค้าบอกทดแทนรายได้ที่หายไปได้ ผมเลยถามกลับชดเชยกันได้คิดว่าได้เท่าไหร่...ผมเบื่อที่จะพูดแล้วผมเองก็เครียดกับการทำแบบนี้พูดแบบนี้เพราะผมรู้ว่ามันไม่ดีและไม่ควรพูดกับพ่อแม่แบบนั้น...หลายคนคงอยากถามแล้วทำไมผมไม่เลี้ยงพ่อแม่ไปเลย คือผมคิดว่าศักยภาพของพ่อและแม่ยังมีอีกมากและทำอะไรๆได้อีกเยอะ แค่ไม่อยากให้นอนเป็นผักรอวันตายอยู่บ้านมันไม่เกิดประโยชน์ ถ้าอายุสัก57ขึ้นไปผมคงเลี้ยงดูท่านได้สบายๆ

**ปล.พิมพ์ผิดขออภัย พิมพ์ในมือถือคับ